In januari startte EKKO met een interessant nieuw concept: drie opkomende Nederlandse acts, met een show in januari en eentje in december, om te laten zien hoe ze zich in de loop van het jaar hebben ontwikkeld. Dorpsstraat 3, Droom Dit en Hiqpy zijn de Class of 2024.

Het is een mooi idee, want een jaar ervaring op de podia kan veel doen voor een band. Als publiek kunnen we er zo goed getuige van zijn. Tegelijkertijd is het natuurlijk geen examen, in deze klas kun je niet blijven zitten. EKKO wil vooral een relatie aangaan met interessante, veelbelovende artiesten. Na een eerste stap bij de Popronde of Eurosonic Noorderslag is deze dubbelprogrammering bij EKKO een mooi vervolg. Bovendien hebben de bands de zaal een aantal keer kunnen gebruiken om te repeteren en worden ze bijgestaan voor marketing en productie. De derde partij in deze relatie is het publiek. En van harte, want de tweede showcase, afgelopen vrijdagavond, is strak uitverkocht.

Het spits wordt deze keer afgebeten door Dorpsstraat 3, vorige keer nog de afsluiter. Deze band bouwt voort op een mooie Nederlandse traditie van donkere wave, denk aan De DIV (de eerste band ooit op het EKKO-podium!) of Clan of Xymox. Dorpsstraat 3 zet het in de muziek en de teksten graag zwaar aan, met een voorkeur voor getergde verhalen, over net op het verkeerde moment op de verkeerde plek te zijn. Lekker rillen. Tegelijkertijd is het muzikaal gezien een warm bad van zware modulaire synths, lekkere basloopjes en een fraaie 12-snarige (!) gitaar. 

Helaas zit het deze avond wat tegen met het geluid, alsof alleen de backline goed werkt. De afstand tussen podium en zaal blijft daardoor wat groot. Dat is jammer, want dit is nu net een band die je bij de lurven wil grijpen om je mee te nemen in hun spookhuis. Een half uurtje is ook eigenlijk niet voldoende voor een gebalanceerde set, het is meer een proeverij van wat er echt in het vat zit. Volgende keer zal het "smooth als boter zijn”, kondigt zanger Merlijn Breedland aan en gelukkig komt die kans snel, want in maart 2025 staan ze met een volledige set én het eerste album in de pocket in de ACU.

Bij Droom Dit is het gedoe met het geluid opgelost. Dat is maar goed ook, want de verwachtingen zijn hooggespannen, na de zegetocht op Noorderslag, naast nog veel meer. De band komt verpletterend binnen met het prachtige Zwijg de rest. “Ik wil een bruid zijn, ik wil een vrouw als mijn bruidegom, ik wil het andersom.” De fonkelende poëzie van Droom Dit gaat over boosheid en verdriet, maar toch vooral over het vermogen om daar autonoom en gesterkt uit te komen. Droom Dit verbindt kwetsbaarheid met grote kracht.

Sam de Laat is een zeldzaam type frontpersoon, vol van lef en overtuiging. De Laat is niet bang dat het schuurt, hen is een vulkaan van drang en emotie, iemand die zich volledig aan het publiek geeft en die daar bakken vol met liefde voor terug krijgt. Tegelijk is Droom Dit ook wel echt een band, met fraaie synthlijnen, uitgekiende ritmes en prachtige support zang, die ook naar voren komt om zelf een nummer te zingen.

Het laatste nummer begint met het gedicht Eet Mijn Hart, om vanuit die poëtische voordracht meteen door te stomen naar een dampende versie van Suis in mijn Oren. Het is een indrukwekkende afsluiting van een indrukwekkende set. De Laat kondigt aan dat het eerste album in februari verschijnt (releaseshow op 7 februari, Burgerweeshuis in Deventer) en dat hij toch wel gespannen is voor de eerste headlinertour die daarop volgt. De show van deze avond moet alle vertrouwen geven dat Droom Dit in 2025 heel Nederland voor zich wint.

(Tekst gaat verder onder de afbeelding)

© Albert Faber

Afsluiter vandaag is Hiqpy, die in het afgelopen jaar onontkoombaar hard aan de weg timmerde. Zangeres Abir Haman vertelt trots dat ze in 2024 liefst 44 optredens hebben gedaan, in Utrecht onder meer op Loose Ends en bij het He:leen festival. Die ervaring zien we vanavond goed terug. Hiqpy is een band die zich on the road ontwikkelt en inmiddels wel ruimschoots klaar lijkt voor het grotere werk.

Hiqpy beweegt zich op het wat onwaarschijnlijke snijvlak van The Strokes, Nirvana en Chappel Roan. Met een sterke mix van gruizige fuzz en poppy lijntjes. Hamam is een zangeres die ook de mimiek niet schuwt, met allerlei gebaartjes en korte dansjes op haar killer boots. Bassist Tom Radsma is een stuwende motor van jewelste. De pech slaat even toe als de indrukwekkende pedaalset van gitarist Victor ter Veld niet goed functioneert, wat wordt hersteld in een waarlijk indrukwekkend snelle herschikking van de besnoering van de effecten. Ook als Hamam in een later nummer niet direct de juiste toon vindt, herpakt ze zich razendsnel. Deze band is volledig in control.

(Tekst gaat verder onder de afbeelding)

© Dirk-Jan Faber / Dirk-Jan Faber

Vandaag speelt de band met vervangende drummer die fan is van Rihanna en dus staat de cover 'Shut up and drive' op de setlist. Eerste nummer 'Youman' is inmiddels een klassieker in wording voor wie Hiqpy al vaker live zag. Afsluiters 'Red Flag Magician' en 'Something' zijn de enige nummers die al op vinyl geperst zijn, op een singeltje dat inmiddels voor collector's prijzen van de hand gaat. Ook hier dus hoogste tijd voor een album in 2025. Hiqpy heeft daarvoor onlangs een grote deal gesloten met Sony, wat zomaar de raket naar boven kan zijn. Grote uitdaging zal zijn om de gruizige vibe van de live optredens op de plaat te vangen, maar dat is de geoliede machine van conservatoriummuzikanten wel toevertrouwd.

Het kan haast niet anders of de leerlingen van de klas van 2024 voegen zich in het nieuwe jaar bij de muzikale voorhoede van de Nederlandse clubscene. Wat tijdens de eerste editie van januari nog een mooie showcase was, past in december al haast niet meer in EKKO. Dat smaakt dus naar meer! Het is daarom geen grote verrassing dat inmiddels de Class of 2025 is aangekondigd, met Parker Fans, Josephine Odhil en Yan Lâle.

Gezien: Class of 2024, vrijdag 20 december 2024 @ EKKO