HE:LEEN Festival stijgt boven verwachtingen uit HE:LEEN Festival stijgt boven verwachtingen uit

Ongedwongen en goedmoedig zijn de twee woorden die de sfeer tijdens het middagprogramma van deze editie van HE:LEEN festival beschrijven. Vanaf station Vaartsche Rijn loop je richting De Helling. Je kan het begin van het terrein herkennen aan de grote rijen fietsen. Ondanks de hoeveelheid fietsen voelt het op het festival zelf niet te druk. Naast de 'fietsenstalling' is het eerste culturele podium al te vinden, Moxy Hotel. Hier treden verschillende opkomende acts op, waaronder poëzieschrijver en zangeres Lila Engels, die overigens dubbele finalist was tijdens de meest recente Kunstbende.

Naast het Moxy Hotel heeft De Helling de deuren geopend voor The Hook, Lister Tune-in, Smile en De Lieverds. Het publiek loopt af en aan tussen de acts door, waardoor het soms druk en soms rustig is. Om 18.00 uur zorgen De Lieverds voor een swingend einde van het middagprogramma bij dit podium.

(tekst gaat verder onder foto's)

Als je vanaf De Helling richting culturele haven The Drain loopt, kom je langs de Rotsoord trappen waar Gijs Abyss experimentele theater en muziekstukken opvoert op zelfgemaakte instrumenten. Op dezelfde route betrekt Ort Willems met een live-schildersessie op een vriendelijke manier het publiek. The Drain is onderdeel van restaurant LE:EN. Hier opent LOE. de middag met relaxte tunes die samen met het zonnige weer een fijne sfeer creëren.

Apeshit tovert deze sfeer om met hun punknummers. De band krijgt het publiek aan het dansen en leadzanger Kees roept tussen de nummers door dat alle nummers opgedragen zijn aan Spinvis. Van de ene energieke band naar nog een energieke band; nu het publiek los is kan er goed gedanst worden bij De Plaag. Deze mix van ruige elektronische geluiden, vrolijke deuntjes en schreeuwende teksten zorgde voor een wild publiek, dat niet meer te houden was nadat bandlid Juno zijn shirt kapotscheurde.

Na het optreden iss het even tijd om bij te komen van alle indrukken. Na een korte pauze trok PARRA.DICE hun instrumenten uit de kast om de middag af te sluiten. Dit gebeurde met een swingend publiek. Hiermee was de middageditie afgelopen en maakt het festival zich klaar voor het avondprogramma HE:LEEN+.

(tekst gaat verder onder foto's)

De zaal van De Helling loopt langzaam vol voor de eerste act van het avondprogramma. Naast rapper/zanger Igor staan een saxofonist, een cellist, een drummer, een toetsenist en een zangeres. Voor het podium is in het begin nog wat ruimte, maar wanneer Igor “Is het hier eng?” grapt, vult het gat vrijwel meteen. “Gezellig, nu hoef ik niets meer te zeggen”, zegt hij tevreden. De show voelt intiem, onder andere door de poëtische teksten, maar zeker ook door de relaxte manier waarop de rapper met het publiek communiceert. Hij sluit zijn laatste show van deze zomer af met een uitnodiging om na de show vooral met hem te komen kletsen.

Zoals dat op een festival gaat, lopen de bezoekers samen door naar het volgende podium: The Drain. Hier verwelkomt de Amsterdamse indierockband Teddy’s Hit hen met een sterke show. Opvallend is de opstelling van de bandleden: het drumstel staat niet midden achter de andere bandleden, zoals in de regel vaak gebeurt. Drummer en zanger Kick Kluiving heeft juist zichtbaar een prominentere rol rechts op dezelfde hoogte als bassist Casper van der Lans en gitarist Tom Ogilvie. Met droge humor communiceert Kick met hun publiek: “Als jullie willen dansen zo, zou dat gezellig zijn.” Het publiek beweegt als een soort wave mee met de muziek en de trillingen van de bas voel je in je buik. Deze garage-achtige stage is gemaakt voor Teddy’s Hit, dat is duidelijk.

(tekst gaat verder onder foto's)

Terug naar De Helling. De Amsterdamse band Hiqpy weet hier het podium perfect te beheersen, tijdens de afsluiting van hun eerste festivalzomer. Hun muziek staat bekend om de harde grunge met daarbij ook ruimte voor zachtheid. Dit is niet alleen te horen, maar ook te zien, zoals het moment dat zangeres Abir Hamam na een ruwe uithaal een onschuldige blik het publiek toewerpt en met haar wimpers fladdert. Gitarist Victor ter Veld palmt het publiek helemaal in door zijn show met het instrument. Hij bespeelt zijn gitaar zelfs achter zijn hoofd en zwiert er alle kanten mee op. Aan de andere zijde van Abir vult de dansende energie van bassist Tom Radsma de ruimte en achter de drums zie je bijna de hele show de brede lach van Kasper de Boer. En goed nieuws voor de fans: ze beloven binnenkort hun muziek ook eindelijk op Spotify te delen.

(tekst gaat verder onder foto)

En weer naar The Drain, nu voor de betoverende show van het Vlaamse kwartet Ão. Het podium staat vol met een enorme verscheidenheid aan instrumenten (de oplettende kijker ziet zelfs instrumenten gebonden aan schoenen), die geweldig beheerst worden door spelers Siebe Chau, Jolan Decaestecker en Bert Peyffers. Het is meer dan eens op te merken dat de vier bandleden tegelijk met hun ogen gesloten de muziek leiden naar hoe ze hoort te klinken. De show heeft een soort hypnotiserende intimiteit. Deze wordt versterkt door een persoonlijk tintje van de zangeres Brenda Corijn; ze introduceert de veelal Portugese nummers met hun betekenis en vertelt onder andere over de geschiedenis van haar Mozambikaanse moeder. Midden in de show stapt ze het podium af om oog in oog met haar publiek te kunnen zingen. Ze heeft een stem om kippenvel van te krijgen, die het samenspel aangaat met dromerige klanken en een mengelmoes van invloeden. 

Een laatste keer lopen naar De Helling voor de slotact van weer een mooie editie van HE:LEEN. In de zaal staat het publiek een ritmisch feestje te wachten, verzorgd door psychedelische funk/rockgroep Collignon. Hoofd achter dit muzikale project is Jori Collignon. Hij speelt de synthesizer en wordt op het podium vergezeld door Gino Bombrini op de drums en percussie en Yves Lennertz op de gitaar. Het is duidelijk dat deze drie veel podiumervaring hebben; ze beheersen tempo’s van meer dan 150bpm met gemak en maken lol op het podium. Dit werkt aanstekelijk. De ruimte voor het podium staat vol met mensen die zich helemaal laten gaan op de elektronica gemengd met deels niet-Westerse ritmes en (psychedelische) gitaar. Na een welbekende ‘oké nog eentje dan’ komt er een aanloop naar het meest dansbare nummer van de hele set. De show wordt zo afgesloten met het hoogtepunt. 

Het festival gaat nog even door tijdens de afterparty in De Helling. Hier draait DJ St. Paul een set vol postpunk van de jaren ‘70 tot nu, samen met Camy Huot en VJ Liza Renee.

(meer foto's hieronder)

Gezien: HE:LEEN festival 2024, zaterdag 14 september 2024, op en rond Rotsoord