Een driegangen-rock-maaltijd die smaakt naar meer Een driegangen-rock-maaltijd die smaakt naar meer

Het voorgerecht van de avond is de Leidse band Medgar. Vanaf het eerste moment speelt de band met veel energie. “We gaan even lekker herrie maken”, zegt zanger/gitarist Rik na het eerste nummer. Gelukkig zijn we niet vies van een beetje goede herrie. De muziek van de band volgt een vast recept: luide bas en drums, catchy gitaarrifs, goede zang en lekkere gitaarsolo’s. Het deed een beetje denken aan Nirvana in de vroege jaren. Ja, dit is de herrie waar we van houden.

De band had het duidelijk naar hun zin. Met een lach op hun gezicht speelden de mannen hun set door. Tijdens een instrumentaal stuk loopt de zanger even van het podium af het publiek in, om daar een biertje gevoerd te krijgen van een bezoeker. Niet alleen de band had het naar hun zin, ook het publiek ging los en besloot hier en daar te gaan moshen.

De laatste twee nummers zijn de enige die de band op Spotify heeft staan. Het nummer ‘Liar/Messiah’ is slechts enkele dagen geleden uitgebracht en afsluiter ‘NEWSFLASH’ kwam deze zomer uit. Beide nummers volgen het vaste recept dat we tijdens de rest van de show hoorden, maar de band mag meer muziek bereiden volgens dit smakelijke recept.

Na het voorgerecht is het tijd voor het hoofdgerecht, de Haagse band Salesmen. De band komt op met het nummer ’Come Together’ van The Beatles, om dit vervolgens zelf live in te zetten. De toon voor de rest van de show wordt met deze opening gezet. De rock van Salesmen is wat rustiger dan dat van Medgar en soms hoor je zelfs een beetje jazz invloeden, mede door het gebruik van een saxofoon en melodische pianopartijen.

De band speelt strak en goed en zet een afwisselende show neer. Sommige nummers gaan er lekker hard in met wat distortion, andere nummers zijn dan weer wat rustiger met de melodische pianotonen. De gespeelde nummers komen vooral van hun album ’Cheap Suckers‘, dat een jaar geleden is uitgekomen. Zo ook het nummer ’Lock and Load‘, waarbij de band het publiek vraagt om mee te zingen. Dit nummer wordt nog even gepauzeerd om een heerlijke drumsolo in te lassen. Ook wordt er een cover van Dua Lipa’s ’Dance the Night‘ gespeeld waarbij een van de achtergrondzangeressen de leadzang overneemt.

Als laatste act, het dessert, is het tijd voor het Utrechtse Sultan., een post-punk band. Voordat ze beginnen met spelen, wordt er gevraagd of iedereen even dichterbij het podium kan komen, mits ze oordoppen inhebben. Het publiek – waarvan ik durf te zeggen dat niet iedereen oordoppen in had – luistert en komt dichterbij en staat tegen het podium aan. Daarna begint de band met spelen. De muziek van de driekoppige band is lekker hard en snel. De zang soms licht schreeuwerig en er is veel samenzang door de zanger en bassist.

Het publiek kan tijdens de show maar moeilijk stilstaan. De mensen in het publiek moshen headbangen en springen. Op een gegeven moment slaat een deel van het publiek de armen om elkaar om samen op een rij te gaan headbangen. Ook de band zelf is erg energiek. De bassist en de gitarist – de drummer blijft uiteraard op zijn drumkruk zitten – rennen over het podium om vervolgens liggend of zittend even bij te komen, waarna ze weer over het podium rennen. De energie van de band past goed bij hun drukke, snelle en harde muziek.