Een feestje bouwen met interactie, energie en pony’s Een feestje bouwen met interactie, energie en pony’s

Het Jellephant- en Wasted Youth Club-achtige Bongloard maakt garagerock met uitstapjes naar allerlei andere genres. Het trio releaste in oktober 2024 ‘DYTYR?', een bizar goed album dat tussen de 3voor12 Award-nominaties had gepast. Hun halve set bestaat uit nummers van die plaat. Hun liveset klinkt nog het meest als garagestoner, gemengd met speedrock.

De gimmick du jour is dat bands in het duister het podium opkomen met heel andere muziek dan ze zelf maken. Met vrolijke marsmuziek volgt Bongloard deze trend. Als de lichten aangaan, zien we een Bongloard-banner hangen tussen twee smalle banners van de hoofdact. Een foto van een nadenkend jongensgezicht siert de bassdrum.

Frontman Jannes van Kaam (leadzang/gitaar) bespeelt zijn instrument regelmatig horizontaal terwijl hij hem halverwege zijn borst houdt. Zijn stem is wat minder verfijnd dan op de plaat, maar Jannes compenseert dat, net als de hele band, met goede live-energie. Het gezicht van bassist Ties Bogers verdwijnt achter een waas van haar, drummer Jan van Asch maakt tussendoor het hoornteken.

Jannes kondigt aan dat het de week is van Roy Akkeren, hun manager. Het publiek reageert in koor: “Hi, Roy!”. Vanwege deze bijzondere week heeft Bongloard een speciaal merch-item: een paardendekkleed. “Hiermee kun je de blits maken bij je ponyclub!” Het concert gaat de eindfase in, en slotnummer ’I’m Staying In Bed Today’ heeft lange stonerinstrumentals op gitaar. Om de afkorting van hun albumnaam voluit te schrijven: ‘Do You Think You’re Ready?’ Zij zijn het.

Tijdens het ombouwen wordt de Bongloard-banner vervangen door een reusachtig geel exemplaar dat de hele achtermuur bedekt. Ook bij Wodan Boys wordt de hele zaal verduisterd en komen ze op bij een nummer van een heel ander genre: het onschuldige ‘The Clapping Song’.

Gitaristen Mikkie B, degene met de Oasis-pony, en Tommy wisselen elkaar het meest af bij de leadzang vanavond. Bassist en zanger Timo, ook bekend van Son Mieux, staat letterlijk maar niet figuurlijk centraal vanavond.

Muzikaal doet Wodan Boys vooral denken aan fijne Britrock van bands als Franz Ferdinand, Kaiser Chiefs en vooral The Fratellis. In hun set zit echter ook stoner (‘Thunder Glove’), poppunk (‘Weekend Alligator’) en grunge (‘Blue Blood’). Ze spelen vanavond hun laatste drie singles uit 2024 (‘Karaoke Rockstar’, ‘Power’ en ‘Fun Fact’), plus veertien andere nummers in een optreden van iets meer dan een uur. Het viertal gaat maar door en kent eigenlijk maar één rustpunt, iets over de helft van de set - het al genoemde ‘Blue Blood’. Zoals vaak pikt het publiek hun energie op en kaatst die terug. Dat publiek is heel gevarieerd – van een overhemd en jasje van een kantoortijger tot een t-shirt vol doodshoofden. Vanaf een derde van de set danst iedereen vooraan bij het podium, wat zelden meer stilvalt, en in het midden vooraan later uitmondt in een massale moshpit.

Interactie staat centraal voor Wodan Boys, alles gaat een tandje meer dan bij de meeste bands: oproepen van verschillende bandleden om te dansen, springen, mee te zingen, of juist even stil te zijn voor de eindyell “Wo-dan-Boys!”. Ze weten: een feestje bouw je met zijn allen, en daardoor maken ze het voor ons toeschouwers en voor de band leuker. Stookt de band het publiek eerst op met: “Kunnen jullie me meer geven?”, door: “Ik hou van dit sfeertje: liefde doch agressie”, laat Tommy weten dat Wodan Boys het nu ook naar hun zin heeft. Dat maken ze ook zonder woorden duidelijk: ze lachen naar elkaar, iedereen speelt één voor één richting de andere bandleden en door het showelement. Showman Mikkie B laat bijvoorbeeld drummer Olivier zijn indrukwekkende biceps zien en speelt zowel achter zijn hoofd als blind, met zijn hand voor ogen. Olivier speelt even later een verschroeiend snelle drumsolo, waarbij hij alle toms, drums en bekkens beroert.

Herfstregens doven de sisser na de laatste noot. Technische problemen leiden namelijk na het concert tot onmiddellijke barsluiting, dus stroomt de zaal na de laatste noot richting de merchtafel of de gure avond in.