Hot House Jazz is altijd goed op de hoogte van wat er gebeurt in het Nederlandse jazzlandschap: opkomend talent, gevestigde namen en er is altijd een podium voor prijswinnaars. Zo ook op 3 februari in de Qbus voor de kersverse Boy Edgarprijswinnaar: Monica Akihary. Samen met Niels Brouwer vormt ze BOI AKIH.

De Boy Edgarprijs is de belangrijkste onderscheiding voor jazz- en geïmproviseerde muziek en wordt jaarlijks uitgereikt aan een uitvoerende musicus die op bijzondere wijze bijdraagt aan het genre. Zo prijst de jury Akihary om haar opwindende oeuvre en vele verschillende muzikale partners die resulteren in gedurfde samenwerkingen. Met haar eigen koers die ze steeds verlegt, verrast ze musici en publiek. Ze is dan ook niet alleen te zien op de belangrijkste Nederlandse jazzpodia en -festivals, maar ze weet zich ook internationaal te profileren.

Om de winst te vieren, trekt Monica Akihary samen met Niels Brouwer het hele land door om hun album’ From and to Infinity’ te spelen. Traditiegetrouw zoeken ze ook hiervoor de samenwerking met diverse, jonge en opkomende musici.

De twee vaste leden van BOI AKIH, Niels Brouwer (geprepareerde gitaar, elektrische gitaar en anologe synthesizer) en Monica Akihary (vocalen, baskalimba en sequencer), worden ondersteund door Sekou Dioubate (35-snarige kora, slit drum), Bintou Kouyate (percussie), Nora Mulder (gerestaureerde kistorgel) en Dodó Kis (blokfuit en ebi).

Wat je hoort, zijn rijstkorrels op een drumvel maar wat je voelt, is het knisperen van het zand en het golven van de zee. Zo neemt BOI AKIH je mee naar een plek die ze maar al te goed kennen: het Molukse eiland Ambon. De zang die je hoort, is in de oud-Molukse taal Haruku. Het is een taal die net zo onbekend als mysterieus is. De meeslepende stem met schitterende gelaatsexpressies van Monica Akihary overstijgen het gevoel dat de woorden en klanken begrepen moeten worden. De emotie is te voelen in de universele taal van muziek.

Akihary weet de samenwerking tussen haar bijzondere vocalen en de rest van de groep goed te vinden. Soms alleen ondersteund door het tokkelen van de gitaar of kora, stelt ze zich kwetsbaar op, waardoor de verschillende stukken nog gevoeliger aanvoelen. Na zo’n intiem stuk vallen de rest van de muzikanten om haar heen haar al snel weer bij om er vervolgens samen in harmonie weer sterker uit te komen.

De groep luistert naar elkaar en maakt zich op een gepassioneerde manier de traditionele muziek eigen. De composities nemen de tijd en voeren je zo langzaam mee naar onbekende wateren, waarbij iedere samenwerking tussen de instrumenten goed is uitgedacht en deze elkaar constant weten te versterken.

De verschillende soorten ritmes die tegelijkertijd worden gespeeld, houden de vaart in het stuk waarin constant de individuele klasse van de musici op het podium getoond wordt. De snaarinstrumenten (gitaar en kora) creëren samen een heerlijk knisperend en uptempo geluid, de bijzondere voorwerpen die met percussie tot leven worden gebracht, voelen levensecht en de ebi (een Chinees windinstrument) in combinatie met poëtische stukken van Akihary neemt je mee op een spirituele ontdekkingstocht. Het orgel dat speciaal voor deze show gerestaureerd is, weet met zijn 219 pijpen als een papegaai de verschillende instrumenten om zich heen na te doen en vooral diepe bastonen, klinkend als een misthoorn, blijven bij.

Als alles samenkomt, is het een bonte verzameling van geluiden die je laat wegdromen en je meeneemt naar een speciale plek, terwijl je overspoeld wordt door de warmste gevoelens uit je diepste kern.

De verschillende stukken worden door middel van interludes met niet thuis te brengen abstracte geluiden fantastisch aan elkaar geregen. De echo’s, loops en andere effecten maken het contrast met de traditionele sound groter en daardoor nog veel krachtiger.

De gehele groep beweegt daadkrachtig en als één geheel, als een vissersboot die kalm meedeint op onrustige wateren. Bij vlagen experimenteel en intens om het daarna ook snel weer terug te brengen naar rust en stilte. Met steeds die schitterende stem van Monica Akihary die als geruststellend baken van licht overal bovenuit torent.

BOI AKIH is waanzinnig goed in geestdriftig vertellen, met respect en liefde voor herkomst. Het zestal neemt de tijd, herhaalt zichzelf, en voelt constant traditioneel en spiritueel aan maar zeker ook modern, door gebruik van sequencer en analog synth.

De passie van Monica Akihary en iedereen die met haar op het podium staat, is aanstekelijk. Ze nemen je mee op reis en laat je voelen. Een reis door onbekend gebied maar gelukkig aan de hand van een bekende. Het maakt niet uit dat de taal onbekend is, instrumenten nieuw lijken of structuren ongehoord. BOI AKIH laat je dat realiseren en vertelt een verhaal dat dat allemaal overstijgt; het laat je geconcentreerd luisteren.