De Nobel is van vele markten thuis. Genres als elektropop, rock, metal en funk kregen al een podium. Grote namen zijn daarbij vaak van de partij. Zo gaven Spinvis en Son Mieux al een show en sinds 24 november heeft de Nobel weer een ster gezien: die van de Britse zangeres Kim Wilde, bekend van ‘Kids in America’ en ‘Anyplace, anywhere, anytime’. Begeleid door haar zeskoppige band zorgt haar Britse pop naarmate de show voortduurt voor een warm bad van Nederlandse gezelligheid.

Onder zacht donkerrood licht wacht in een tot de nok gevulde Nobel een opgewonden kletsend publiek op Kim Wilde. Zij gaan hun idool zien! Al snel komt ze op, in haar zwarte bustier en rode, fladderende rok onmiskenbaar de ster van de avond. “Leiden, are you in a good mood?” Het publiek juicht, maar is niet zomaar in de mood: op de vragen of Leiden “even in a better mood” is, “in a mood for good music” wordt nog enthousiaster gereageerd. Een brede tandpastaglimlach, omrand door rode lippenstift, weerkaatst de spotlights. De drummer mept op de trommelvliezen en elektrische gitaar wordt aangezwengeld. Op hoge hakken marcheert de zangeres naar voren en pakt met weidse gebaren de hele zaal in.

Na dat eerste nummer gaat ze voor een coole look en zet een zonnebril op. Haar achtergrondzangeres volgt en ze zetten met veel schwung een meerstemmig nummer neer. Vanavond is het een feest, roept de zangeres, een feest om popmuziek te vieren. Het publiek juicht. Een rechthoekige, langwerpige doos wordt de popdiva aangereikt. Ze draait hem om: het zijn drie witte chocoladeletters, een K, een I en een M. Perfect aansluitend op het volgende, swingende nummer:’ Candy crush’. Een feest voor popmuziek is het zeker. Helaas lijkt de zangeres zelf zich hier nog niet echt in te vinden. Ze is een professional, haar passen zijn bedachtzaam, maar haar gebaren ook nog wat houterig. Gelukkig komt ze gaandeweg ‘Candy crush’ los. Na het nummer gaat de rok over haar zwartleren legging uit en een Single Ladiesoutfit à la Beyoncé komt tevoorschijn. Die heeft ze speciaal voor ons aangedaan , legt ze uit. “I love a Dutch crowd.” De liefde is wederzijds en opnieuw krijgt de popster chocolade, witte Toblerone deze keer. Haar nummer ’Four letters‘ is wat gevoeliger en past wat minder bij deze leading lady. Routinematig werkt ze het af. Nee, de stevigere ballades zijn duidelijk meer haar cup of tea. ‘Anyplace, anywhere, anytime’ zorgt voor dansende jonge vrouwen tussen het overwegend veertig- en vijftigjarige publiek die een beetje meedraaien ook prima vinden. De sfeer is er niet minder om: toeschouwers stoten elkaar aan bij hun favoriete nummer, bekenden of niet. De saamhorigheid is dus groot.

Om half tien is het feest voorbij. Kim Wilde en haar band zwaaien af, maar iedereen weet dat het nog niet voorbij is; stond de geschatte eindtijd niet op tien uur? Na een paar minuten gaan de lampen weer aan en maakt La Wilde, als circusmeester met zilveren glittercape en -pet écht haar Greatest Hits Tour-belofte waar: nog drie nummers volgen, met ‘Kids in America’ als laatste kers op de taart van een overwegend opzwepend, vrolijk optreden waar zowel doorgewinterde fans als nieuwkomers hun hart aan konden ophalen.