50 jaar Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band

Boeiende middag in Old School met Jan Cees ter Brugge en Anne Hurenkamp

Erik Olijerhoek | foto's: Eef Ringers ,

Zondagmiddag 25 juni had Galerie, Winkel en Theaterlokaal Old School notoire Beatles-kenners in huis. Jan Cees ter Brugge (AVRO Fab4cast, Beatles in Holland) en Anne Hurenkamp (Beatlestalk, blogspot) reconstrueerden het album 'Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band'. Het album bestaat 50 jaar. Het werd een reuze-interessante bijeenkomst. Onder het publiek waren genoeg toeschouwers die The Beatles goed kennen en stuk voor stuk hoorden ze feitjes die ze niet kenden.

Programmamaker en journalist Jan Cees ter Brugge is misschien wel de grootste Beatles-kenner van Nederland en anders zou Anne Hurenkamp dat kunnen zijn. Ter Brugge schreef het boek ‘Beatles in Holland’ en Hurenkamp heeft met ‘Beatlestalk' een levendige blog. Ze nemen hun publiek mee in een ontleding van het album. Zo vertellen ze per nummer over de bijzonderheden en tussendoor wordt achtergrondinformatie gegeven. Ze maken daarbij handig gebruik van ondersteunende film- en geluidsfragmenten.

Alhoewel we eigenlijk wel weten dat ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’ een revolutionair album is, wordt dat door de kenners toch nog even duidelijk gemaakt. “Ik ben natuurlijk als fan wel bevooroordeeld,” zegt Hurenkamp. Ter Brugge noemt haar afzwakking onterecht. “Het is misschien wel het meest invloedrijke album ooit, maar eerlijk is eerlijk, niet het allerbeste. The Beatles hebben betere gemaakt.” Toch leren we dat het in zijn tijd revolutionair was. Het gebruik van een half symfonieorkest, dat met vier opnamesporen tot een orkest van 200 man wordt uitgebreid, en het opnemen van een Indiaas nummer worden als voorbeelden aangedragen. Doordat het zo anders was, werden veel mensen door The Beatles op het verkeerde been gezet. “Dit had niemand verwacht toentertijd,” vertelt Ter Brugge.

© Eef Ringers
© Eef Ringers

Over ieder nummer is een onderliggend verhaal te vertellen. We krijgen de bijzonderheden in taptempo opgelepeld. Voor de pauze kant A en na de pauze kant B. De toeschouwers hangen aan de lippen van de Beatles-professoren. We horen de a capella jonge rockstem van Paul McCartney in het openings- en titelnummer. ‘Lucy in the sky with diamonds’ werd door John Lennon geschreven naar aanleiding van een tekening van zijn zoon Julian Lennon en gaat misschien toch niet over LSD (wat onder Beatles-fans een graag gegeven uitleg is). ‘Getting better’ was het antwoord, dat invaller Jimmie Nicol voor drummer Ringo Starr tijdens de toernee van 1964 in onder andere Nederland steevast gaf als hem gevraagd werd hoe het drummen bij The Beatles ging. ‘She’s leaving home’ is gebaseerd op een krantenbericht over de vermissing en terugkeer van Melanie Coe, een tienermeisje dat drie jaar daarvoor een prijs in een playbackwedstrijd kreeg uitgereikt door Paul McCartney. ‘Being for the benefit of Mr. Kite!’ werd door McCartney en Lennon geschreven op basis van de tekst op een poster van een circus die Lennon kort daarvoor had aangeschaft. En zo gaat het na de pauze door met de boeiende aaneenschakeling van de ingrediënten van Sgt. Pepper.

© Eef Ringers
© Eef Ringers

De Theaterkamer van Old School blijkt een prettige plek. In een huiselijke sfeer krijgt het publiek de kans om met de kenners in gesprek te gaan. De vinyldraaiers van Plaatjes vullen Gaatjes, die voor de gelegenheid werden gevraagd een plaatje op te zetten, hebben een gemakkelijke middag. Ze hoeven slechts één LP mee te nemen.

Over de hoes van het album is ook veel te vertellen. Dat onderwerp komt vandaag niet aan bod. “Maar,” zei Ter Brugge, “aanstaande woensdag 28 juni vertel ik daarover ’s avonds bij PechaKucha Leiden in Gebr. de Nobel.”

© Eef Ringers