Wanneer we zaterdag de festivalcamping betreden van Hongerige Wolf is nog duidelijk te zien hoe een dag geleden de regen nog met bakken uit de hemel viel. Alles is nat en zit onder de modder, maar ondanks deze oer-Hollandse ontvangst, blijkt direct dat dat de sfeer er onder de campingbewoners en festivalgangers nog steeds goed inzit. Veel kampeerders hebben een hectische en natte nacht gehad, maar vol goede moed en hoopvolle blikken richting de steeds minder bewolkte lucht, gaan mensen per fiets, pendeltreintje of met de benenwagen richting het terrein.
Het dorpje Hongerige Wolf opende ook dit jaar weer zijn deuren en tuinen voor jong en oud. Nadat het gelijknamige festival vrijdag letterlijk en figuurlijk bijna in het water viel, breekt op zaterdag gelukkig de zon voorzichtig door. Gewapend met regenlaarzen, biertjes en vooral ook veel kinderen wordt er een eindeloze zonnedans gedaan waardoor zondag zelfs de half vochtige truien in de tent kunnen worden achtergelaten. Ook wij trotseren de modder, de betonplaat en het schapenveld en genoten van twee prachtige dagen in het Groningse landschap. Hieronder een overzicht van de muzikale hoogtepunten van deze editie om nog even te kunnen nagenieten en je enthousiast te maken voor dit prachtige festival.
Zaterdag
ZOZY
Helaas missen we door een worsteling met de elementen en een tent het optreden van Jelle Mulder, maar gelukkig zijn we wel op tijd voor de set van ZOZY. Na een toch best wel lange voettocht is het een verademing om hier in de Tuin van Jan Vogel even tot rust te kunnen komen. ZOZY haar set begint klein en sferisch, maar naarmate de tuin voller loopt en de muziek dansbaarder wordt, komen mensen onder de grote tarp vandaan om de miezer dansend te trotseren. Met teksten die raken en een heerlijke band om zich heen, verzorgt ZOZY voor ons het eerste hoogtepunt van de zaterdag. Vooral het nummer Tunnelvisie blijft achter in ons hoofd hangen en al neuriend verlaten we de tuin opzoek naar meer.
shoom
Na een kleine alcoholische versnapering te hebben gehaald gaan we door naar shoom. De mannen spelen op de MainStage van Hongerige Wolf; het Schapenveld. Hier tussen de geuren van Thaise curry en pannenkoeken speelt shoom een set met zowel nieuw als oud werk. Een regenboog van gekleurde poncho’s deint mee op de jazzy klanken en mensen van alle leeftijden genieten onmiskenbaar van de fijne vibe die shoom verzorgt. Instrumentale nummers worden zelfs geshazamed, met wisselend succes. Voor velen in het publiek is shoom dan ook een ontdekking, maar ze zijn sowieso na dit optreden toegevoegd aan de spotify playlist van menig toeschouwer.
Rens, Jaïr en Ome Uncle
Het volgende hoogtepunt van de zaterdag is wanneer Rens, Jaïr en Ome Uncle het podium van het Schapenveld betreden. De positieve energie spat binnen no time het veld op en binnen de kortste keren staat iedereen te dansen. Vooraan verzameld zich een groepje koters die met hun kleine beentjes en armpjes meespringen op de funky feel-good tunes van het Amsterdamse trio. Dit werkt aanstekelijk en als we om ons heen kijken zien we vooral lachende gezichten. De nummers zelf zijn strak geproduceerd en vol pakkende zanglijnen en Rens, Jaïr en Ome Uncle zijn geweldig op elkaar ingespeeld. Een energieboost zo eventjes voor negenen is precies wat we nu nodig hebben en na dit optreden kunnen we er weer even tegenaan.
TaxiTaxi
Die hernieuwde energie komt zeker goed van pas tijdens de zoals altijd knallende set van TaxiTaxi. Dat de heren een publiek plat kunnen spelen bewezen ze al op ESNS en Bevrijdingsfestival, maar het is vanavond vooral geweldig om te zien hoe de aanstekelijke punk zowel jong als oud in zijn greep neemt. Dit is natuurlijk ook zeker de verdienste van Hongerige Wolf zelf, want nog bijna nergens zien we zo’n breed publiek als vandaag. En wanneer je links van je een kindje met een mini mullet in de modder ziet springen en rechts van je twee gepensioneerden hand in hand ziet genieten van dit optreden kan je niks anders voelen dan een sense of community. En wanneer Freddy Sunshine heldhaftig een koprol maakt door de modder en de pit wordt geopend, blijkt maar weer dat TaxiTaxi in staat is elke veld, hoe modderig ook, op te toveren in één groot feest.
Feiertag
Natuurlijk is een festivaldag op Hongerige Wolf niet compleet zonder hem af te sluiten bij de Betonplaat. Hier komen dan ook de die-hard wolven samen om tot in de vroege uurtjes te dansen op onder andere de muziek van Joris Feiertag. Deze Utrechtste live-act zorgt ervoor dat er blaren ontstaan in de regenlaarzen en bergschoenen die ons de hele dag tegen de drassige ondergrond hebben beschermd. Met zijn mix van organische en gesynthetiseerde muziek is Feiertag een originele keus, maar wel een die verrast en zorgt voor een daverend einde van de zaterdag.
©
Jan Lenting
Zondag
Ja natuurlijk allemaal leuk en aardig, tot in de vroege uurtjes dansen bij de Betonplaat, de ochtendzon is voor iedereen meedogenloos en houdt geen rekening met kloppende katerhoofden. Maar er is tenminste zon! En dat geeft zelfs een brak mens moed. Dus op naar de mini Spar op de camping voor koffie. Onderweg komen we allerlei mensen tegen waarmee we gisteren de Betonplaat stuk hebben gedanst en die ook met kleine oogjes proberen hun waardigheid terug te vinden in modderige voortenten. Maar koffie doet wonderen dus hup mee met de pendeltrein terug naar het festival om een laat ontbijtje te scoren.
Astronaut
Na de broodnodige pitstop bij de pannenkoekenkraam, is het tijd om weer ondergedompeld te worden in moois in de Tuin van Jan Vogel. Hier speelt Pelle Bast, oftewel Astronaut, samen met zijn band de hemel blauw. Als een echte ruimtevaarder zweeft Astronaut thematisch langs liefde, verlies, seks en humoristische eerlijkheid. Sommige nummers zijn klein en omarmen het singersongwriterschap ten top, terwijl in andere juist de band meer op de voorgrond treed. Vooral de trompet intermezzo’s tillen het optreden naar nieuwe dimensies en elke nog zeurende koppijn verdwijnt hier mee met de kleurrijke klanken in de wind.
Bowl
Met hernieuwde energie zetten we weer koers terug naar het Schapenveld, waar de vijfkoppige post-punk band Bowl ons verrast met een scherp desoriënterend geluid. Deze band gevormd op de Herman Brood Academie brengt kritische teksten, gepolijst in strakke drums en baslijnen. Het is jammer dat veel mensen het festival al hebben verlaten en het Schapenveld er dus wat leeg bijligt. Maar dit lijkt de mannen van Bowl weinig te doen. Heerlijke atonale, bezwerende melodieën zorgen voor wat afwisseling in de tot dan toe lieve muzikale dag en dat is wel even lekker. Dertig augustus komt er een nieuwe EP aan dus nog meer muziek om in de toekomst van te genieten.
Celia Serrano
Na dit welkome ruige intermezzo is het weer tijd om tot rust te komen met Celia Serrano. Deze muzikante uit Valencia die nu in Nederland woont gebruikt intuïtie, improvisatie en poëzie om ons als luisteraars mee te nemen naar fantastische werelden. Gewapend met een saxofoon en bijgestaan door haar pianist Gaba Vos tovert Celia met Spaanse invloeden en experimentele moderne jazz een lach op ons gezicht. De intieme setting van de Tuin van Jan Vogel past haar precies en met de ogen gesloten wanen we ons even in een Spaanse oase waar het muzikale heden en verleden samen lijken te komen.
PARRA.DICE
Na deze Spaanse powervrouw te hebben zien spelen is het tijd voor nog meer vrouwelijke kracht op het Schapenveld. De meiden van PARRA.DICE zijn dan ook gekomen om een feestje te bouwen. Het negenkoppige collectief brengt met hun lichtvoetig enthousiasme en bevlogen muzikaliteit brengt jong en oud wederom samen. Dit enthousisme is aanstekelijk en bevrijdend. Mensen knopen truien om de middel en dansen de net weer opgedroogde moddervloer weer los, terwijl kinderen op de palletomheining aan weerzijden van het podium klimmen en vanaf daar mee swingen. PARRA.DICE mengt warme klanken met opzwepende ritmes en zorgt voor een perfecte afsluiter van deze toch gelukkig nog zonnige zondag.
En terwijl de laatste klanken wegebben langs de schapen, wolven en het riet rest ons nog enkel de weg terug door de klei terug naar de bewoonde wereld. Hongerige Wolf 2024 was een mini vakantie naar een land waar saamhorigheid en liefde voor muziek en kunst de boventoon voerde. Ondanks dat al onze kleren gelijk in de wasmachine moeten en onze regenlaarzen misschien nu toch echt aan vervanging toe zijn, was dat het dubbel en dwars waard.
©
Jan Lenting