De band komt net terug van het geven van muziekles aan gevluchte jongeren in de stad. "De jongens van Goldband hebben een wild imago, maar ook een klein hartje", aldus Sikkom. Gaan we dat wilde imago vooralsnog zien in Simplon vanavond?
De show opent met columnist Dario Goldbach. De columnist warmt het publiek op met een pakkende, ludieke en grappige introductie, waar hij een soort poëtisch stuk lijkt voor te dragen. Goldbach sluit opmerkelijk af: tevredenheid doet de band het niet voor, ze willen het publiek in de lampen zien hangen, op speakers zien staan en “in staat van volledige verwarring en sufgeneukt achterlaten.” Grote aantijgingen, het belooft een bijzondere show te worden.
Er volgen vocale harmonieën aangevuld met de ‘operazang’ van De Band Van Karel, het eerste nummer van het nieuwe album. Het voelt dromerig en sprookjesachtig aan, iets dat we niet per sé gewend zijn van Goldband. Het publiek lijkt verrast te zijn, maar moet duidelijk nog even wennen. Het is daarentegen wel een origineel begin van de show te noemen.
Na een aantal nieuwe nummers wordt er al gauw plaatsgemaakt voor bekendere muziek: Rommel, Alles Kapot en Ja Ja Nee Nee. De kleine setting van het optreden maakt de show intiemer, maar hierdoor ga je stiekem toch wat meer letten op de uitvoering. Dat de heren matig kunnen zingen is geen nieuws, maar dat lijkt niemand ook maar iets uit te maken. Wat een ware aanvulling is op veel nummers zijn de extra gitaarsolo’s en riffs die producer en multi-instrumentalist Wieger Hoogendorp toevoegt.
De energie lijkt de band aan het begin van het optreden nog niet helemaal gevonden te hebben. Er volgt zo nu en dan ook een klein dipje zodra ze van een bekender nummer overgaan naar een nummer van het nieuwe album. Sommige tracks zijn uiteraard nog nieuw voor het publiek, maar ze lijken soms ook iets minder goed te passen bij het trio.
Het album op zichzelf is dan ook een mix van verschillende soorten genres. Van invloeden van 80’s en 90’s (zoals we al een beetje gewend zijn) tot een soort ballad en keiharde drum-’n-bass. Qua productie zit de muziek wel goed in elkaar. Het is een mengelmoes van verschillende genres en stijlen. De identiteit van Goldband matcht niet altijd met deze verschillende uitingen, maar Wieger Hoogendorp bewijst een veelzijdige producer te zijn. Instrumentaal klinkt het vaak uitdagend en tijdens het nummer Slapen geeft Boaz zelfs nog een enigszins goede rap weg.
Teksten zijn makkelijk te volgen en slaan duidelijk op de nadelen van te snel te veel succes hebben. Dat is misschien een luxeprobleem te noemen, maar wanneer je met enige vorm van cynisme naar de (nieuwe) muziek van Goldband luistert is het best geinig. Muziek met een knipoog is altijd al een onderdeel geweest van het oeuvre van Goldband, maar tekstueel is dat dit keer wel iets te letterlijk genomen. Zoals bijvoorbeeld bij het nummer Sex: “Jij bent als een natte droom, maar dan in het echt gewoon”. Het is makkelijk, maar toch werkt het.
Desalniettemin kent het publiek de wat bekendere platen zoals You & Me en Sex al erg goed. Sex zou je een infantiel nummer kunnen noemen, vooral vanwege de tekst en de enigszins tropische en exotische sfeer die instrumentaal neergezet wordt. Toch past juist het infantiele goed bij de act die we vanavond zien. De mannen weten dan uiteindelijk ook een erg energieke show neer te zetten. De typische foute danspasjes samen met een theatrale verschijning, het is er allemaal. Er wordt door het publiek rijkelijk met bier smeten, geschreeuwd, gedanst en gebeukt, maar ook echt hard gebeukt. Goldband gaat van ‘gewoon’ beuken naar écht keihard beuken met bijvoorbeeld de matige maar harde drum-’n-bass van het nummer Vuur en Vlam. Zonder het enthousiaste publiek was het echter wel een soberdere show geweest. De band mag van geluk spreken dat het overgrote deel zelfs de nieuwere nummers al kent, ook al zijn deze niet zo goed als hun eerdere werk.
Als afsluiter horen we Stop Met Kijken, een typisch Nederlands popnummer wat zo uit een aflevering van het tv-programma Beste Zangers had kunnen komen. Het is verbroederend en klinkt hoopvol. Het is een zachte en vrolijke afsluiting van een toch wel excentriek optreden. De kracht van Goldband is en blijft toch de theatrale act om hun muziek heen, in samenspel met de muzikale toevoeging van Wieger Hoogendorp.