Ook dit jaar konden we op 5 mei weer genieten van onze vrijheid op het bevrijdingsfestival. Waar vorig jaar nog veel ophef was over de entreeprijs, was het festival dit jaar weer gratis toegankelijk. Even leek de middag in het water te vallen door het voorspelde noodweer, maar een beetje regen kon ons Groningers niet zomaar tegenhouden. Na een korte onderbreking werd het feest in het Stadspark weer opgepakt, met zelfs nog een Groningse verrassingsact als afsluiter van de dag.

Waar is de hiphop?

Om 12:00, wanneer de beveiliging klaar is gaan staan bij de hekken van de entree, mogen we naar binnen. Vrouwen bij de vrouwen zodat er goed gefouilleerd kan worden. Na een korte tascontrole kunnen we het nog vrij lege terrein op. Vanuit de linkerhoek van het festival worden we begroet door een groep mensen met rode petten en Arabische muziek. Hier heeft voor het festivalterrein werd geopend een vrijheidsmaaltijd plaatsgevonden. Tijdens de maaltijd konden mensen uit onder andere Oekraïne, AZC’s en Groningers uit Stad en Ommeland elkaar ontmoeten om samen het gesprek te voeren over wat vrijheid in deze tijd betekent. Een mooi begin van de dan nog zonovergoten middag.

Ook dit jaar zijn er weer drie podia: de Sena stage, het Hit The North podium en de mainstage. Om 12:30 opent SOR de Sena stage. Zoals SOR zelf tijdens zijn set aankaart is hij bijna de enige hiphopartiest die geboekt is dit jaar. Een schande, aangezien hiphop dé muziek is van het moment. Na een set vol prachtige nummers waarin SOR als een echte maestro hiphop en klassieke muziek met elkaar weet te verweven, grijpt hij dan ook even een moment om voor de camera een betoog te houden voor meer hiphop op het programma. "En dan niet om 12:00 ’s middags. Geef ons de avond!" Want inderdaad, dat het terrein nog zo leeg is en er dus ook nog relatief weinig publiek bij de Sena stage staat, is niet wat SOR verdient. Maar dankzij trouwe fans die nummers woord voor woord meezingen en rappen is het toch een feestje en een welkome opening van deze muzikale middag.

Gelukkig is er na SOR nog een hiphopact aan zet: Steeby & The Better Days; een Groningse rapper die doet denken aan Mac Miller en Anderson Paak. Steeby combineert in zijn teksten de Groningse nuchterheid van zijn geboortestad met filosofische wijsheden. Kracht en kwetsbaarheid wisselen elkaar moeiteloos af. Bijgestaan door zijn band The Better Days opent Steeby de mainstage met een lach.

Van de regen in de drup

Dan is het tijd om even te gaan loeren bij de Hit The North Stage, midden op het terrein. Een klein (te klein) podium gebouwd in een soort oude schoolbus staat vandaag klaar om Noord-Nederlands talent te vertegenwoordigen. En een talent is Fred Goverde zeker. Met zijn energieke nummers met teksten vol sociaal commentaar heeft Fred het publiek vanaf het eerste moment mee. Vooral de zin "Als de keus bestaat word je geen soldaat!", resoneert extra op een dag als deze, waarop we onze vrijheid kunnen en mogen vieren. Jassen gaan uit, zonnebrillen vallen uit haren door wilde dansmoves en Fred zegt net als de artiesten voor hem: ‘Het is veel warmer dan we dachten, er was regen voorspeld!’

En het lijkt wel of de weergoden Fred gehoord hebben: net wanneer de Ierse band The Scratch is begonnen wordt het optreden stilgezet. Het terrein gaat dicht, want er is noodweer op komst. Mopperkreten gaan op en lege bierbekers worden demonstratief op de grond gegooid, maar uiteindelijk verlaat iedereen toch gedwee het terrein. Is dit nou het einde van deze tot dan toe prachtige bevrijdingsdag? Mensen zoeken allemaal een plekje om te schuilen: thuis, in cafés of restaurants of rond het Stadspark onder de bomen op kleedjes en jassen.

Een tijd lang blijft het onduidelijk of het feestje vanavond nog verdergaat, en zo ja, hoe laat. Welke acts komen nog wel en welke moeten er worden geschrapt?

Regenbogen

Rond 16:00 maakt het bevrijdingsfestival bekend dat het terrein om 17:00 weer opengaat en The Opposites om 17:30 zullen spelen. Voor veel mensen komt deze aankondiging te laat: zij zijn naar huis zijn gegaan om te schuilen voor het "noodweer", wat niet meer dan een hevige bui blijkt te zijn. Maar hier kan de organisatie natuurlijk niet veel aan doen. Nederlands weer is nou eenmaal onvoorspelbaar en kan van regen zo omslaan naar zonneschijn, maar helaas ook andersom.

Toch staat het om 17:30 redelijk vol bij de mainstage, wanneer toch wel het beste rapduo van Nederland opkomt. Strijders in poncho’s in alle kleuren van de regenboog moshen erop los in de modder. Helaas blijft er zo van onze Nikes niet veel over, maar dat mag de pret zeker niet drukken. Tijdens de show krijgt het publiek regelmatig een shoutout van The Opposites omdat ze er ondanks de regen toch staan. The Opposites spelen hun eigen bekende bangers en wisselen deze af met andere bekende nummers. Dat werkt goed, vooral wanneer ze Turn on the Light Again van Fred Again laten overgaan in Het Licht Gaat Uit Vannacht, terwijl juist de wolken weer een beetje wijken en de donkerte langzaam wegtrekt.

Vrijheid voor iedereen

Even een eet- en plaspauze tussen de bedrijven door. Ook dit jaar kun je voor 2,50 weer een plaspartout halen voor de betaalde wc’s of gewoon door de bagger en modder naar de onbetaalde dixi lopen. Een goed systeem waardoor de massa verdeeld wordt over twee punten. Ook de rijen bij het bier en de patat vallen enorm mee zodat we niet lang hoeven te wachten voordat we door kunnen naar de DJ-set van de twee Groningse DJ’s Jelle en Moxes. Terwijl er boven de Sena stage een regenboog verschijnt kleurt ook het podium in regenboogkleuren om een lgbtqia+ statement te maken. Want ja, vrijheid moet er zijn voor iedereen, van wie je ook houdt of hoe je jezelf ook identificeert.

De boodschap dat alles wat ‘anders’ is er mag zijn wordt nog eens grondig in de schijnwerpers gezet wanneer Prins. S en de Geit de mainstage betreden. Dit is het grootste publiek waar de groep tot nu toe voor heeft gestaan, maar dat is aan niks te merken. De mannen spelen met een overgave en een passie om U tegen te zeggen. Vogue-achtige dansmoves en electro-poëzie zorgen ervoor dat mensen die misschien al aanstalten maakten om te vertrekken deze show nog helemaal willen meepakken. Een sterke act met een nog sterker verhaal: de gitarist kreeg een hersenbloeding en zou misschien nooit herstellen, maar is nu weer zittend de show aan het stelen op het podium. 

Gronings trots

Dan is het tijd om de de rest van de avond nog te genieten van Gronings trots. Er is namelijk nog een verrassingsoptreden van Kraantje Pappie aangekondigd om 00:00. Het festival heeft een uur verlenging gekregen door de teleurstellende ontruiming van het veld eerder op de dag. Wat een fijne goedmaker. Tjade (groot geworden in Groningen tijdens zijn studententijd) zorgt ervoor dat de mensen warm blijven totdat het laatste optreden begint.

En dat Groningen trots is op Kraan blijkt maar weer wanneer rond 00:00 het terrein volstroomt met mensen die de show toch echt nog even willen meepakken. Een thuiswedstrijd voor ons Pappie is makkelijk gewonnen. Het publiek springt en zingt en de paar schoenen die nog een beetje wit waren, kleuren strijdbaar bruin van de modder. Dansen zullen we, ondanks de onderbreking, ondanks de regen, ondanks alles. Dansen omdat we vrij zijn en omdat muziek de beste manier is om deze vrijheid te vieren.