Om 12:00, wanneer de beveiliging klaar is gaan staan bij de hekken van de entree, mogen we naar binnen. Vrouwen bij de vrouwen zodat er goed gefouilleerd kan worden. Na een korte tascontrole kunnen we het nog vrij lege terrein op. Vanuit de linkerhoek van het festival worden we begroet door een groep mensen met rode petten en Arabische muziek. Hier heeft voor het festivalterrein werd geopend een vrijheidsmaaltijd plaatsgevonden. Tijdens de maaltijd konden mensen uit onder andere Oekraïne, AZC’s en Groningers uit Stad en Ommeland elkaar ontmoeten om samen het gesprek te voeren over wat vrijheid in deze tijd betekent. Een mooi begin van de dan nog zonovergoten middag.
Ook dit jaar zijn er weer drie podia: de Sena stage, het Hit The North podium en de mainstage. Om 12:30 opent SOR de Sena stage. Zoals SOR zelf tijdens zijn set aankaart is hij bijna de enige hiphopartiest die geboekt is dit jaar. Een schande, aangezien hiphop dé muziek is van het moment. Na een set vol prachtige nummers waarin SOR als een echte maestro hiphop en klassieke muziek met elkaar weet te verweven, grijpt hij dan ook even een moment om voor de camera een betoog te houden voor meer hiphop op het programma. "En dan niet om 12:00 ’s middags. Geef ons de avond!" Want inderdaad, dat het terrein nog zo leeg is en er dus ook nog relatief weinig publiek bij de Sena stage staat, is niet wat SOR verdient. Maar dankzij trouwe fans die nummers woord voor woord meezingen en rappen is het toch een feestje en een welkome opening van deze muzikale middag.
Gelukkig is er na SOR nog een hiphopact aan zet: Steeby & The Better Days; een Groningse rapper die doet denken aan Mac Miller en Anderson Paak. Steeby combineert in zijn teksten de Groningse nuchterheid van zijn geboortestad met filosofische wijsheden. Kracht en kwetsbaarheid wisselen elkaar moeiteloos af. Bijgestaan door zijn band The Better Days opent Steeby de mainstage met een lach.