‘Een soort van zweepdiertjes die op onze breedten het lichten van de zee veroorzaken.’ dat is de definitie die de Van Dale geeft als we Zeevonk opzoeken. Het zijn die diertjes die ‘s nachts de golvende zee en de voetstappen van wandelaars in het natte strandzand laten oplichten. Laat je er één gloeien, dan volgt de rest vanzelf. Hetzelfde geldt ook voor deze zeevonken, al zijn het niet eencellige diertjes die hier een zetje krijgen, maar muzikanten. Mocht het na de coronajaren wat donker zijn in de culturele scene van Groningen, Zeevonk Records beroerd zachtjes het water zodat de lichtjes stuk voor stuk weer aangaan.

Eva Waterbolk, Harmen Ridderbos, Anne Caesar van Wieren en Bas Sligter (die er jammer genoeg niet bij kon zijn) hadden, na drie jaar van lockdown tot lockdown geleefd te hebben, het gevoel dat ze misschien wel vergeten waren hoe muziek werkte en plein public. Ze nodigden ons uit in de studio/repetitieruimte van Anne Caesar en terwijl we blikjes Hertog Jan drinken en in een cirkel om de telefoon zitten, vertellen de drie muzikanten hoe ze het hoofd weer boven water kregen.

Hoe deden we dit ookalweer?

‘Het maken lukte wel,’ begint Eva, ‘maar hoe brengen we het weer naar buiten? We wilden weer optreden, maar hoe deden we dat ook alweer? Ik merkte zelf heel erg dat ik niet meer wist hoe dat moest. Alles kostte opeens meer energie en ik was onzekerder dan voorheen.’ Het was de frustratie die door de hele culturele sector te voelen was. Een tijd lang vond ze geen remedie, totdat ze met haar band op WinterWelVaart stond en daar ineens een lichtpuntje zag. ‘Mijn bassist, Bas [Sligter], zei: "Ik weet het; we gaan een label oprichten."’

Al snel werd ook Harmen erbij betrokken en die deelde het enthousiasme. ‘Iedereen zat natuurlijk op z’n eigen eilandje en we wilden alle muzikanten weer bij elkaar brengen. Mensen waren best eenzaam geraakt binnen de muziekwereld en wisten niet zo goed waar ze naartoe moesten voor hulp,’ zegt Eva, ‘dat is eigenlijk het beginpunt van het label. Maar, los van het hele coronaverhaal is er gewoon heel veel goede muziek in Groningen waar niet altijd even veel aandacht voor is. Zeevonk moest dan ook een opening worden voor acts om in contact te komen met elkaar en creatief te sparren en allerlei soorten muziek naar buiten te brengen.’

Zeker voor jonge artiesten is het vaak ontmoedigend om alles zelf op te bouwen. Maar ook de ervaren artiesten in de scene waren de eenzaamheid zat: ‘Ik had net als Eva in de coronatijd ook allemaal nieuwe muziek gemaakt, maar wist niet zo goed wat ik ermee moest,’ haakt Harmen aan. ‘Ik heb het netwerk en de contacten wel, maar ook ik had niet zo’n zin om alles weer in mijn eentje aan te gaan zwengelen. Het gemeenschappelijke is dus echt het idee achter het nieuwe label. In het verleden hadden we met bands dan wel een label en een boeker, maar je moest eigenlijk altijd zelf de kar trekken. Het was pas toen we met deze groep mensen, en wat anderen, bij elkaar kwamen dat ik zoiets had van; hé, zo samen kan het dus ook.’

Zeevonk is ook meer een soort productiehuis, of kunstcollectief, dan dat het een ouderwets label is, vertelt Anne Caesar: ‘We werken nu met z’n allen aan elkaars projecten en gebruiken elkaar als een soort testcase, zo vullen we elkaars zwaktes op en ontstaat er een hechte groep van allerlei satellietjes die elkaar helpen.’ Zeevonk lijkt dus op dit moment nog wel veel naar binnen gekeerd te zijn. Het is een hecht groepje muzikanten die vooral met elkaar optrekken.

‘Maar dat is ook om te voorkomen dat we valse beloftes doen,’ zegt Eva, ‘wij moeten ook eerst uitvinden hoe dit precies werkt.’ Hoe nobel de ideeën ook zijn, Zeevonk als label staat nog echt in de kinderschoenen. En dat is goed. De kleine stappen geven de vier muzikanten de kans om het reilen en zeilen van een label naar hun eigen hand te zetten. ‘Worden we een stichting, of een bedrijf? En hoe zorgen we ervoor dat er subsidies komen om ook daadwerkelijk als label iets voor een artiest te betekenen? Dat zijn allemaal vragen die we nu kunnen uitvogelen terwijl we vooral aan onze eigen acts werken.’ Al heeft Zeevonk onlangs al wel een externe act getekend: 'Ja, die was simpelweg te goed om te laten liggen. Dat is suze who, een nieuw soloproject van Suze van The First Wolf. Ze is gewoon heel goed, maar we hebben het wel met haar instemming gedaan. Ook zij weet dat dit nog steeds een zoektocht is.’

‘Zij was ook wel één van de eersten die ik over het label vertelde, hoor,’ bekent Harmen, ‘maar toen we het er serieus over hadden merkte je dat er een soort last van haar schouders viel. Zij had ook ineens door dat er andere mensen waren die er zo mee bezig zijn en dat ze niet alles alleen hoefde te doen. Ze vertelde dat of ze nu bij het label ging of niet, ze het gevoel dat mensen je zorgen delen en met je meedenken al heel fijn vond.’ 

© Donald van Tol

Groningse algjes eerst?

Al is het de bedoeling om Zeevonk zo inclusief mogelijk te maken, het kan geen kwaad om te beginnen met je prioriteiten op een rijtje te zetten. ‘We willen ons niet per sé afzetten tegen de randstad of tegen "het westen", maar als band loop je wel vaak tegen het feit aan dat je voor je muziek die kant op moet. Bijna alle grote labels zitten of in Amsterdam of Utrecht. Het leek ons heel tof om ervoor te zorgen dat we hier iets opbouwen, zodat de Groningse scene zich niet hoeft te verplaatsen naar het westen, maar hier naar de oppervlakte komt,’ vertellen Harmen en Anne Caesar. ‘Het zou juist mooi zijn als het westen een keer hierheen komt, omdat wij hier al iets hebben staan. We zijn wat dat betreft ook niet bepaald een ouderwets label. Als mensen het over een label hebben, dan zit er vaak een bepaald verdienmodel achter. Natuurlijk hebben wij ook een professioneel belang bij het in huis hebben van een goede artiest, maar als bijvoorbeeld een Sony Music ineens aanklopt nadat wij een grote release van een act hebben gedaan, dan zouden we dat van harte ontvangen. Het gaat om de investering in de artiest, en als we die kunnen helpen met klimmen, dan doen we iets goeds.’ Het label is dus ook bedoeld om Groningse artiesten te pushen zodat ze op eigen benen kunnen staan. 

Het is dan ook geen toeval dat de eerste Zeevonk avond op 4 mei gepland staat in Vera. ‘Wij hebben elkaar leren kennen omdat we naar dezelfde festivals en concerten gingen. Toen het idee voor het label ontstond gingen we nadenken over waar muzikaal Groningen samenkomt, en dat is in Vera. Of dat nu onervaren muzikanten van een jaar of 17 zijn die voor het eerst Vera binnenstappen, of mensen die al duizend jaar in de scène zitten, het loopt in Vera allemaal door elkaar. Dit klinkt misschien allemaal een beetje wollig, maar het is wel zo.’ Ook Harmen heeft alle lof voor Vera: ‘Toen het label een beetje ging rollen was ik ook al bezig met het plannen van een release show voor Electropoëzie in Vera. Ik kreeg op een gegeven moment een appje van Bas die zei dat ze daar een meeting hadden over het label. Toen gingen er bij mij allemaal radertjes draaien en heb ik eigenlijk direct Peter [Dijkstra] aangetikt en gevraagd of het een idee was om de twee te combineren. Hij was meteen enthousiast en haakte aan met het idee.’

De situatie rondom de Zeevonk show is vergelijkbaar met die van de laatste avond Anders. van Laurens Dijkstra. Opnieuw blijkt Vera de plek te zijn die meedenkt in de initiatieven van bekenden. Dit wordt ook door Harmen benadrukt: ‘Vera is eigenlijk de sleutel geweest in de vertaalslag van Zeevonk naar een live avond. En, we hopen natuurlijk dat er bij onze labelavond mensen op hun beurt plannen gaan smeden om samen muziek te maken. Zo zijn wij ook ooit begonnen.’ Donderdag zullen Electropoëzie en Waterbolk voor het eerst onder de banner van het label de planken van de mainstage delen. Ook de niet-zeevonken Ioana Iorgu en Never Been To Berlin zullen voorbij komen. ‘Ik vind het wel belangrijk om te benadrukken dat er ook plek is voor niet-labelgenoten. We maken er ook werk van om elke avond minstens twee acts uit te nodigen die niet bij Zeevonk zitten,’ vertelt Eva.

De poster voor de eerste labelavond wordt vol trots gepresenteerd. Anne Caesar, die er ook een aantal jaren kunstacademie op heeft zitten, heeft in een beperkte oplage linosnedes gemaakt in de ruimte twee muren verderop. ‘Deze is net uitgekomen toen het luchtalarm afging. Op de eerste maandag van de maand, net als de single van Eva. Dat gaan we met alle releases doen, of dat nou een single, een album of een kunstwerk is. Elke eerste maandag van de maand moeten mensen voelen dat er iets van Zeevonk uitkomt.’

Donderdag 4 mei staan Electropöezie en Waterbolk, met gastoptredens van Ioana Iorgu en Never Been To Berlin op de eerste Zeevonk avond in Vera. Het is duidelijk dat het label nog echt in de kinderschoenen staat, al ontbreekt het niet aan passie en energie onder de vier bedreven labeleigenaren. De tijd zal het leren, maar wie weet laat Zeevonk Groningen binnenkort weer gloeien.

"Levitation is een liefdesliedje"

© Donald van Tol