Groningen is en blijft een studentenstad. Er lopen dan ook heel wat internationale studenten rond in de stad. Zij volgen hier hun studie en sommigen van hen maken daarnaast ook muziek. Ik vroeg aan vier van hen hoe de Groningse muziekscene ze bevalt en hoe het is om in een ander land te studeren en te musiceren. Alex (Wing It), Ioana (ioana iorgu), Lia (Drowning Echo) en Carla (Carla Stella) nemen je mee in hun ervaringen.

Alex (Duits-Amerikaans), is zijn master Journalism aan het afronden

“Ik voel me thuis in de Groninger muziekscene. De muziekscene hier is heel underground: als je eenmaal andere artiesten kent ben je ook binnen. Iedereen kent elkaar en er worden veel tracks heen en weer gestuurd. Ik ben de scene ingerold via mijn bandgenoot, die al langer in Nederland woont. Je moet wel anderen kennen om hier in de scene goed terecht te komen.”

“Sinds m’n zesde maak ik al muziek, inmiddels is het een uit de hand gelopen hobby. Naast Wing It heb ik ook nog een soloproject waar ik rock-, alternative en metal-ideeën uitwerk. Op papier ben ik meer een student, maar ik voel me meer een muzikant. Mijn inkomen is dan ook afhankelijk van de straatmuziek.”

“De muziekscene in Groningen is meer gericht op jazz en hiphop en minder op rock en metal dan in Duitsland, voor zover ik heb gezien tenminste. De mentaliteit is ook anders. In Groningen is het moeilijk om indruk te maken op mensen, maar er is wel veel waardering voor muziek in Groningen. Er zijn hier veel cafés die je willen laten optreden.”

“We gaan met Wing It ook wel eens naar Amsterdam, Rotterdam, of Nijmegen om daar op straat te spelen. Daar geven mensen soms wel meer geld, maar in Groningen leer je ook mensen kennen doordat ze je vaak zien spelen. Dat is uiteindelijk meer waard.”

“Er zijn verschillende typen internationale studenten. Sommigen blijven bij hun internationale vrienden en sluiten zich een beetje af van Nederlanders. Anderen zijn wat meer open en staan open voor alle vriendschappen. Ik behoor tot die laatste categorie.”

© Donald van tol / Donald van Tol

Ioana (Roemeens maar opgegroeid in Maleisië), studeert psychologie

“Ik ben me op dit moment heel erg aan het richten op muziek, daarom zie ik mezelf nu meer als een muzikant dan als student. Op dit moment ben ik gewoon meer enthousiast over muziek."

"Muziek maken naast het studeren is fijn, want het leidt af van je studie. Het is soms wel moeilijk om te combineren. Ik wilde het liefst voor mijn album zelf de engineering doen, maar daar heb ik nu helaas geen tijd voor door mijn studie. Dat een ander het nu doet heeft ook voordelen: het biedt een frisse blik. De man die de engineering doet is gelukkig heel chill en accepteert al mijn feedback.”

“Toen ik negen was, kreeg ik voor Pasen een speelgoedgitaar. Ik speelde daar zoveel op dat mijn moeder me op gitaarles stuurde, waar ik een hele enthousiaste leraar had. Toen ik 15 was, kwam ik in een band met mijn leraar Engels. Hij heeft mij heel erg geïnspireerd en veel dingen geleerd, ook over producen. Door hem ben ik me in ambient gaan verdiepen. Ik zit ook in een nieuwe band, Drowning Echo, maar door corona en ons drukke leven hebben we nog geen muziek uitgebracht.”

“De muziekscene is hier heel anders dan in Maleisië. Hier zijn zo veel mogelijkheden en kansen om te groeien als artiest. Zeker voor mijn genre muziek waren in Maleisië geen optreedmogelijkheden. Het is fijn dat ik hier wel veel mensen ontmoet die ook van mijn soort muziek houden.”

“Ik ervaar nooit nadelen van het feit dat ik een international ben. Ik krijg juist veel kansen en waardering hier. In het begin vond ik het verrassend hoeveel aandacht en waardering mijn eerste twee liedjes kregen van bijvoorbeeld IndieXL en 3voor12groningen.”

“Voor corona was Vera mijn tweede thuis. Ik mis het heel erg. Daar hangt zo’n fijne en comfortabele sfeer. Een optreden in Vera staat op mijn bucketlist!”

Lia (Grieks maar opgegroeid in Duitsland), studeert psychologie

“Voor corona was het makkelijker om muziek en studie te combineren, nu vind ik het lastiger. Ik heb een beetje het idee dat alles wat door corona verplaatst werd, nu allemaal tegelijk toch weer doorgaat. Daardoor sta ik best wel onder druk, omdat ik mijn studie ook wil afronden. Maar ik vind dat het waard, en er gebeurt tenminste weer iets.”

“Ik zie mezelf meer als een muzikant dan als student, ook al ben ik nog niet een professioneel muzikant. Later zou ik het liefst muzikant worden, maar ik ga toch nog een psychologie master volgen. Ik zou ook wel het conservatorium willen doen, maar daar is niet veel plek voor iemand in mijn genre. Ik vind het ook lastig dat je muziek wordt beoordeeld door een leraar met een subjectieve mening.”

“Voor mij gaat muziek over verbintenis met mensen. Ik wil mensen raken met mijn muziek, maar ik moet wel een dak boven mijn hoofd houden.”

“Ik mis in Groningen wel een beetje een metalscene. Er is veel blues, maar dat vind ik niet zo interessant. Er zijn hier wel veel muzikanten. Toen ik hier kwam was ik aangenaam verrast door hoeveel muziek hier leeft. Er zijn veel jamsessies enzo, maar het aanbod aan genres is wel een beetje klein.”

“Er is wel een klein gat tussen Nederlanders en internationals, maar met een beetje open blik en daadkracht is dat wel te overbruggen. Nederlanders zijn over het algemeen heel open, dus als jij je als international openstelt komt het meestal wel goed.”

“Ik heb vorige week gehoord dat ik geaccepteerd ben voor een opleiding in Zweden. In Gotenburg is ook een levendige muziekscene blijkbaar, dus daar ga ik me helemaal thuis voelen. Als hier in Groningen nog een concert is en mijn bandgenoot wil dat ik drum, dan wil ik best weer hierheen vliegen om op te treden. Als het uitkomt.”

Carla (Duits), studeert psychologie

“Het is af en toe best stressvol om studie en muziek te combineren. Soms heb ik ook geen creatieve inspiratie meer door de stress van mijn studie. Aan de andere kant heeft muziek ook altijd geholpen om met de stress van mijn studie om te gaan. Ik ben wel iemand die altijd alles geeft, dus soms doe ik iets te veel.”

“Ik speel al tien jaar piano, maar ik had nooit de moed om mijn eigen muziek te maken. Dat gebeurde pas toen ik in Groningen kwam, omdat ik hier zoveel like-minded mensen ontmoette. Via het ESN Music Project ontmoette ik bijvoorbeeld mensen die ook hun eigen muziek produceerden, dat inspireerde mij.”

“Groningen is voor mij de perfecte plek om te studeren omdat er zo’n grote kunst- en muziekscene is. Ik baal er echt van dat ik daar op dit moment niet van kan genieten. Er hangt hier ook een hele informele sfeer. Je kan gewoon een café binnenlopen en vragen of je er een keer live mag spelen. Ik voel me altijd welkom in Groningen, iedereen steunt je. Toen ik hierheen ging, had ik niet verwacht dat ik me zo welkom zou voelen.”

“Ik heb me nooit benadeeld gevoeld als international. Alle evenementen en cursussen die ik doe zijn altijd ook in het Engels. Soms vraag ik me wel eens af of dat niet vervelend is voor de Nederlanders, maar ik ben er in ieder geval heel blij mee.”

“Het leukste aan Groningen vind ik waarschijnlijk Usva (het Cultureel Studentencentrum van Groningen, red.). Ik heb daar zoveel cursussen gedaan en ze organiseren ook jamsessies. Na een zangcursus bij Usva heb ik bij de eindpresentatie één van mijn eerste eigen liedjes gezongen, dat was superspannend.”

“Soms twijfelde ik wel of ik de goede studie had gekozen. Ik was bang dat ik later iets zou moeten doen wat ik niet zo leuk zou vinden als muziek. Mijn twee passies gingen echt in twee verschillende richtingen, daar heb ik me wel verloren over gevoeld.”