Het gonst op vrijdag tijdens de eerste dag van Dokk’em Open Air al over het veld: ‘Hoe hebben ze in godsnaam die King Diamond hier gekregen?’. Ja, Inderdaad… King Diamond. Waarom is dat nou zo’n ding en wat komt er allemaal om de hoek kijken voor een act van dergelijke statuur? Die vraag houdt hoofdredacteur Marije Heida bezig, nadat ze gedurende de vrijdag meerdere malen de opmerking voorbij hoort komen tijdens gesprekken met vrienden en bekenden op het terrein. In de vroege middag van de tweede dag Dokk’em Open Air spreekt zij met programmeur Jort Visser en stagemanager Pieter Spoelstra over de boeking- en productieperikelen van King Diamond.

Hoe leg je in het kort uit wat het fenomeen King Diamond behelst? Waar begin je te vertellen? Denemarken is dan een goed startpunt. Daar duikt halverwege de jaren zeventig het figuur King Diamond op uit de krochten van Kopenhagen. Hij laat voor het eerst van zich horen als frontman van heavy rockformatie Brainstorm. Als hij twee jaar later deze band inruilt voor Black Rose, begint hij zijn satanische alterego verder uit te diepen en komen ook de horror thema’s om de hoek kijken. Gaandeweg komt hij middels participatie in nog een aantal bands de muzikanten tegen waar hij uiteindelijk het legendarische Mercyful Fate mee opricht.

Samen met onder andere het Britse Venom en het Zweedse Bathory staan zij aan de wieg van de ontwikkeling van de stroming black metal. Daarbij is King Diamond één van de eersten die de kenmerkende schmink - corpse paint - aanbrengt op zijn gelaat, wat later door veel bands in de scene wordt overgenomen. Er is nog één element dat de man onderscheidt van menig ander en dat is zijn buitenaardse bereik qua zangstem. Met een dramatische falcetto en theatrale uithalen is hij met recht een koning van het stembereik te noemen.

Welnu, deze meneer komt voor editie 2019 met zijn gevolg richting het charmante Dokkum als headliner van Dokk’em Open Air. Een gedroomde afsluiter van het festival dat na een twee jaar sabbatical weer losbarst aan de rand van de stad op vertrouwd terrein. “ We wilden eigenlijk qua opzet het festival van 2015 - toen we voor het laatst het festival hielden op dit terrein - min of meer kopiëren. Maar we hadden ook bedacht dat we wat wilden groeien. Dus grotere acts binnenhalen en daar komt automatisch een andere productie bij kijken”, vertelt organisator en programmeur Jort Visser.

Het ‘binnenhalen’ van acts uit de categorie ‘daar komt iets meer bij kijken’ is een proces van maanden puzzelen plus onderhandelen, geluk hebben, in de loop der jaren de juiste contacten opbouwen en een bak lef in de donder hebben. Jort: “Je wilt op een gegeven moment op zoek naar de headliner en dan neem je contact met de agencies die dit soort acts op het podium zetten. Dan kom je in Nederland al snel bij MOJO uit en gelukkig hebben we daar op zich wel goede contacten mee. Je krijgt dan een lijst van bands die in het weekend van Dokk’em beschikbaar zijn en poeh... Daar zat King Diamond in dit geval dus tussen.”

Het besluit wordt genomen om in te zetten op deze spraakmakende act als afsluiter van het festival op de zaterdag. Vanaf dan moeten onderhandelingsskills worden aangesproken en worden geluksmomentjes gekoesterd. De eerste vraag bij het boeken van een band is: past het in het toerschema? “Stel… Zo’n band speelt in Hamburg en kan onderweg naar Parijs spelen in Dokkum. Dan past het”, vertelt stagemanager Pieter Spoelstra. “Het is eigenlijk precies zo gegaan”, vult Jort aan. “Er waren wel meer festivals in Nederland die King Diamond graag hadden gewild, maar omdat het vanwege de routing goed uitkwam en in het schema paste, hebben wij hem uiteindelijk gekregen. En dat is dan geluk hebben.”

De eerste stappen zijn dan gezet om het King Diamond spektakel op de weide van het Tolhuispark plaats te laten vinden. “Het is natuurlijk enorm kicken toen de go werd gegeven, maar meteen sloegen ook de kopzorgen toe”, aldus Jort. “Eén van de eerste vragen die ik kreeg was of wij konden voldoen aan de specificaties wat betreft de podiumafmeting. We hebben daarmee echt de gok genomen dat we dat zouden gaan regelen.” Bij de productie van deze artiest komt - zoals de kenners wel zullen weten - een behoorlijk decor op het podium te staan. Je waant je tijdens het optreden in een groot horrorhuis met twee verdiepingen van sinistere hoekjes, met bloed besmeurde muren en duistere types op de trappen.

Jort: “Dit is de grootste productie die we ooit op Dokk’em hebben gehad. Het ding zit hem in hun aankleding, attributen en decor. En daarvoor heb je een heel ander podium nodig dan wij hadden in 2015.” Het vinden van een geschikt en vooral beschikbaar podium wordt één van de grootste uitdagingen. Het blijkt in Nederland een bijzonder druk weekend te zijn met festivals zoals Jera on Air en Concert At Sea. “Als je een beetje rondkijkt dan heb je in Nederland misschien drie à vier podia van het formaat dat we nodig hadden. Met het overdrukke festivalweekend waren al deze podia al verzegd”, geeft Pieter aan.

Wat zij vragen is het maximale en bij hen wordt echt het uiterste eruit gehaald'

Jort: “Het podium van 2015 was dus niet geschikt, maar we hadden nog wel een andere optie achter de hand en dat was het podium dat er nu uiteindelijk staat. De grootste zorg was of dit podium wel de clearance zou krijgen van het King Diamond circus. Wat zij vragen is het maximale en bij hen wordt echt het uiterste eruit gehaald. Je krijgt de technische riders (lijst met technische vereisten voor o.a. licht, geluid, technische crew) van ze, maar je hebt ook te maken met de rest van de festivalproductie. Het komt er dan op neer dat je compromissen moet maken met de andere bands. Daarnaast kan je ook gewoon niet alles faciliteren, want dat wordt veel te duur. Wat er dan gebeurt is dat je zelf een rider gaat opstellen met de specificaties hoe het festival eruit ziet, wat de afmetingen van het podium zijn, waar de lichten hangen, etc. Vervolgens stuur je dat retour en vraag je of daar akkoord op gegeven kan worden. Daarna was het nog heen en weer onderhandelen en uiteindelijk bleef het binnen de perken.” Het komt er dus op neer dat een dergelijke hoofdact bepaalt hoe de set up is van de rest van het festival en de andere bands moeten zich eigenlijk maar aanpassen. Pieter: “Dat zag je bijvoorbeeld goed bij het optreden van de headliner van vrijdag, Cradle of Filth. Het podium is vanaf het eerste moment helemaal ingericht op King Diamond en zij stonden best ver naar voren op het podium. Zij konden bijvoorbeeld niet door die set up de volledige lichtshow benutten.”

Al vroeg op de zaterdagochtend zijn de leden van King Diamond en Dokk’em crew bezig met de opbouw van het decor. Het blijkt dat ze daar zo’n dikke vijf uur zoet mee zijn. De hele planning loopt gelukkig op schema. “De eerste vrachtwagen was een dag te vroeg”, vertelt Pieter. “Dat kan natuurlijk en dat mag. Iedereen is welkom. Maar die chauffeur reed dus hier het terrein op de zandbak in en liep vast. Je weet dan ook weer meteen wat voor weekend het wordt, haha. Maar het ging allemaal prima, hoor. We hebben hier natuurlijk allemaal heftrucks, dus die vrachtwagen hadden we er ook zo weer uit. Vervolgens heeft hij keurig een dag naast het podium staan wachten tot vanochtend.”

King Diamond heeft op zaterdagavond in volle glorie zijn met horror doordrenkte show voor bijna drieduizend bezoekers opgevoerd. Er was letterlijk en figuurlijk geen wolkje aan de lucht en dus kan de organisatie opgelucht ademhalen na een spannende en intensieve periode richting dit weekend.