Ondanks dat het einde van de winter nog niet helemaal in zicht is, is het in Friesland tijd voor de week van de Friese Lente. Doorgaans een week die volledig in het teken staat van de Friese Popcultuur. Met veel concerten en evenementen. Ondanks dat deze week niet plaats kan vinden in de vorm van een evenement, is er wel gewerkt aan een tweede editie van het Friese Lente Magazine. Een magazine vol interviews met makers en artiesten van Friese bodem. Deze uitgave is mogelijk gemaakt door het Platform Popcultuur Fryslân in samenwerking met 3VOOR12/Friesland. Het magazine is gratis te verkrijgen op verschillende culturele locaties in de noordelijke provincies. Lees hier het interview met Ter Ziele.

‘Bloed kruipt waar het niet gaan kan’, zo luidt een vaak een toepasselijk gezegde binnen de metalscene. Dit gaat ook zeker op voor een van Frieslands nieuwste metalbands, Ter Ziele. Bestaand uit leden van Ganos Lal, 13 Steps, Superstar Gods en Deadspeak, legt dit viertal zich toe op het maken van slepende doom metal. Met als één van hun eerste shows het voorprogramma van Poolse zwaargewichten Dopelord, lijkt hun naam al snel voet aan de grond te krijgen. We spraken met frontman Erik en drummer Jouke over hun liefde voor doom, hun eerste shows en het belang van samen optrekken.

Ter Ziele live in Iduna, Drachten - 2021

De start van de band komt vooral voort uit de wens om echte slepende doom te maken. “Bij onze eerdere bands was de show veel belangrijker”, vertelt Jouke. “Bij ons staat de muziek echt centraal. Daarbij vind ik vooral bands inspirerend die originele of afwijkende ideeën hebben. Ik ben bijvoorbeeld niet per se fan van standaard death metal, maar ik vind het als genre wel interessant omdat er veel bands in zitten die een heel eigen en uniek geluid hebben. Een andere inspiratie is bijvoorbeeld Aaron Turner van Sumac, zij maken echt slepende trage doom metal die als geen enkele andere band klinkt. Met die insteek willen wij ook onze trage, verpulverende muziek maken.”

“Daarbij willen we ook dat element van pathos vooropstellen”, legt Erik uit. “Juist die theatrale, duistere kant van muziek is iets wat we heel interessant vinden. Het idee is echt dat de nummers als een mokerharde klap in je maag moeten binnenkomen, maar dat je aan het eind wel met een brok in je keel weggaat

Het klinkt als een behoorlijke opgave om in deze periode als beginnende band shows te regelen, maar dat viel in de praktijk toch mee volgens Erik. “Jouke kent gewoon heel veel mensen in de scene en we hebben allemaal tezamen fl ink wat vlieguren gemaakt, dus dat maakt het wel makkelijker.” Het oorspronkelijke plan was om een volledige set te schrijven en dan pas naar buiten te treden. “Vorig jaar had ik echter de organisator van Fuzz25, Jasmijn van Vliet, al eens gesproken over mijn plannen met de band”, vertelt Jouke. “Begin april kreeg ik ineens een berichtje van haar of we ook interesse hadden om op dat festival te spelen, terwijl we nog maar twintig minuten materiaal hadden. Na enig overleg hebben we toen besloten die kans te grijpen en ervoor te gaan.”

De show in het voorprogramma van Dopelord kwam op een soortgelijke manier tot stand. Jouke: “Ik wilde eigenlijk kijken of we in het najaar op Northern Darkness konden spelen, maar daar had Dirk van de Klooster, de programmeur, al te veel Nederlandse bands staan. Als tegenoff er kregen we toen het aanbod om begin september al in het voorprogramma van Dopelord te spelen, in Iduna, waar Dirk ook programmeert. Toen moesten we die zomer ineens fl ink doorpakken met schrijven en oefenen.”

'Het is fijn om te merken dat de gunfactor in onze scene heel groot is'

Het plan om eerst rustig aan een set te werken liep anders. “Maar daar hebben we wel hele vette shows aan overgehouden”, zegt Jouke. “Daarbij hebben we met een aantal andere bands uit de scene, zoals Yantras, Treurwilg en Radeloos///Ziedend, echt goed contact. Het is heel vet als je elkaar wat halfbakken opnames stuurt en iedereen meteen wild enthousiast is.” Erik vult aan: “Toen we bij Bar3 in Rotterdam speelden, hadden alle bands meteen al shirts van elkaar gekocht, nog voor we een noot gespeeld hadden. Het is op zo’n moment fijn om te merken dat de gunfactor in onze scene heel groot is.”

De wil om aansluiting te zoeken bij gelijkgestemde zielen stopt niet bij de muziek. “Het lijkt ons heel cool om een samenwerking aan te gaan met iemand die buiten onze muziek staat en diegene een interpretatie te laten maken van onze nummers, bijvoorbeeld met video of dans”, aldus Jouke. “Zeker als je dat ook weer samen live kan uitvoeren, kan dat een hele mooie samenwerking opleveren. Bij een medium als dans is dat al helemaal vet, omdat dat beeld heel erg schuurt met het imago van metal, waarbij er wel een heersend beeld van alleen maar headbangen en moshen is. Dus juist iets uit die hoek wat wel aansluit bij de ongerepte en troosteloze sfeer in onze muziek die we nastreven, kan een mooi contrast bieden.” Het idee doet Erik denken aan een project dat hij onlangs op het Broeikas Festival in Leeuwarden spotte. “Daar presenteerden Nina en Iggy en Jos Jacob een soort abstracte theater- en dansvoorstelling genaamd Symbiotic Cell Division, met mensen die uit een soort capsules van slijm kropen. Zoiets inspireert mij minstens zo erg als een hele vette show van een andere band uit onze scene.”