De mooiste muziekmomenten in Eindhoven van 2015 volgens 3voor12/Eindhoven

King Gizzard & The Lizard Wizard in Area51, So What's Next? in het Muziekgebouw, Dynamo Metal Fest bij de IJsbaan en The Soft Moon op Eindhoven Psych Lab best gewaardeerd

Redactie 3voor12/Eindhoven ,

Nu de 3voor12 Song van het Jaar bekend is, kan ook de Eindhovense lijst der lijsten bekendgemaakt worden. De lijst met de mooiste muziekmomenten die afgelopen jaar in Eindhoven hebben plaatsgevonden. En dat is dan ook de enige voorwaarde van de inbrengen: de momenten moeten hebben plaatsgevonden in of rondom Eindhoven. Verder mag alles: van een gitaarsolo gespeeld door een straatmuzikant tot een compleet festival in het Klokgebouw. De vraag om van die momenten een topvijf samen te stellen werd weer voorgelegd aan de redacteuren van 3voor12/Eindhoven die heel het jaar door zoveel mogelijk proberen te zien. En vast te leggen. Vorig jaar werden Eindhoven Psych Lab, de albumpresentatie van Nouveau Vélo en Woody sings Eindje het best gewaardeerd, wie zijn de favorieten van dit jaar? Bekijk hier alle ingestuurde lijstjes en geniet nog een keer met ons na van een mooi muziekjaar in Eindhoven.

BART JANSEN | SCHRIJVER

1. Hidden Charms, 13 augustus in de Altstadt
Met slechts één EP met twee nummers speelde de Britse jonge honden in de Altstadt. Een prettige 60’s garagesound gecombineerd met psychedelische invloeden. Vincent Davies stal de show als overtuigende frontman en met een heuse jamsessie met MOOON (29 januari op Club 3voor12/Eindhoven!) op het podium maakte dit het feestje compleet.
 
2. King Gizzard & The Lizard Wizard, 2 juli in Area51
In een snikhete zaal zonder airco namen de Australiërs me mee in een overtuigende trip naar de psychedelische zestiger jaren. Sterke Invloeden van Syd Barrett en The Sonics waren goed terug te horen. Het is knap hoe de band zich staande wist te houden in de broeierige zaal. Het publiek leek de hitte voor lief te nemen want er werd nog lang nagepraat na afloop over deze prettig gestoorde Australiërs.
 
3. The Slow Show, 28 november in de Altstadt
De eerste Lichting-show vond vanavond plaats, een nieuwe pilot waar Altstadt en de Effenaar samenwerken om nieuwe (inter)nationale ontdekkingen een podium te geven. The Slow Show maakt het meteen waar in een uitverkocht café. Op een regenachtige koude avond in een bomvolle zaal was het de perfecte combinatie van breekbare nummers en kippenvelmomenten zijn hoorbaar vanavond. Bij vlagen was het publiek zelfs muisstil en dat was ronduit uniek te noemen op deze normaal gesproken rumoerige locatie. Zowel band als publiek voelden een connectie. Hoogtepunt was het nummer ‘Bloodline’ tegen het einde van de set.
 
4. Patrick Watson, 19 november in de Effenaar
Het is bijna uniek te noemen hoe gemakkelijk Patrick Watson zijn breekbare gevoelige nummers uitvoert. Naast dat hij met zijn band de gevoelige snaar raakt, staat humor ook centraal. Op een nonchalante manier nam hij deze avond zijn publiek mee in zijn verhaal. Hoogtepunt van de avond was de toegift ‘Know That You Know’, een meer trippend zweverig nummer met een hoop gevoel erin verwerkt. Het is knap hoe Patrick Watson de balans vindt tussen een lach en een traan.
 
5. Cosmonauts, 23 juli in het Stroomhuis
De lo-fi garagerockers Cosmonauts speelden afgelopen zomer een overtuigende set met een hoop catchy nummers in de set verwerkt. De band heeft een typisch Amerikaans geluid wat direct in de lijn valt van o.a. Ty Segall. Black Lips en Thee Oh Shees. Het bijzondere aan Cosmonauts daarentegen is dat de zanger zingt met een nonchalant Brits accent. Een overtuigende garageband met potentie. Nu nog die ene hit schrijven.
 

DAAN KRAHMER | SCHRIJVER

1. Bob Dylan, 2 november in het Muziekgebouw
Niet verwacht dit ooit nog te kunnen zeggen, maar Bob Dylan en zijn band gaven het meest indrukwekkende concert van dit kalenderjaar. En dat ondanks de Dylanmythe, de absurde toegangsprijzen en de hevige verdeeldheid over de controversiële optredens van de levende legende. Deze 2721e show van zijn Never Ending Tour is er één om nooit meer te vergeten. Dylan was in goede doen, was uitstekend bij stem en zijn voetjes gingen zelfs sporadisch van de vloer. De inmiddels vaste setlist werd tot in de puntjes beheerst en 'Tangled Up In Blue' kreeg zelfs een glorieuze uitvoering die weinig onderdeed voor het origineel. Zelfs de zeven broeierigere maar ook licht oubollige covers - waarvan vier van Frank Sinatra - maakten verrassend veel indruk. Ga niet af op negatieve verhalen van teleurgestelde fans: Dylan is anno 2015 nog bijster urgent en speelde met zijn fantastische band de sterren van de hemel. Vijf sterren om precies te zijn.
http://3voor12.vpro.nl/lokaal/eindhoven/nieuws/2015/november/bob-dylan-speelt-de-sterren-van-de-hemel-in-eindhoven.html
 
2. Kamasi Washington, 7 november tijdens So What’s Next?
Twee keer dit kalenderjaar werd ik compleet overrompeld door een saxofonist in Eindhoven. De eerste keer door Colin Stetson tijdens club Cross Linx in de Effenaar (eindige op nummer zes in mijn top vijf), de tweede keer door geweldenaar Kamasi Washington tijdens het veelzijdige So What’s Next?-festival in het Muziekgebouw. Washington maakt rasechte jazz en had een waanzinnige band (inclusief net wat te pathetische zangeres) bij zich. Ieder bandlid kreeg uitgebreid de ruimte om te soleren, maar Washington zelf blies alles en iedereen naar huis. Niet publiekstrekker Jett Rebel, maar Kamasi Washington bleek de ware ster van deze derde editie.
 
3. King Gizzard and The Lizard Wizard, 2 juli in Area51
Tering, wat was het op 2 juli buitensporig wárm in Area51. Het kwik in het kleine, donkere zaaltje passeerde de grens van vijftig graden en om dat te vieren speelde een bijzonder explosieve, retestrakke en knettergekke garagerockband uit Australië. Een extreme band bij extreme hitte. Het leverde een glibberige, moshpittende mensenmassa op die aanwezig was bij een show die weinig onder deed voor het legendarische optreden dat Thee Oh Sees twee jaar eerder verzorgde in datzelfde zaaltje.
 
4. Ryley Walker, 23 oktober tijdens DDW Music in Café Wilhelmina
Met de Eindhovense muziekfestivals gaat het goed. Eindhoven Psych Lab, Cross Linx en So What’s Next? beleefden dit jaar stuk voor stuk geslaagde edities, maar er was ook plaats voor een nieuw initiatief op de markt. Tijdens de Dutch Design Week zagen we fraaie shows van onder meer Nederlandse acts als Dazzled Sticks, Nouveau Vélo en Klangstof, maar de Amerikaanse singer-songwriter Ryley Walker maakte toch met afstand de meeste indruk. Het was geen gewonnen wedstrijd. Walker en band kregen een rumoerig kroegpubliek voor hun neus. Het eerste kwartiertje was er van chemie geen sprake, maar daarna groeide de band tussen Walker en publiek per liedje. Het ingrediënt? Virtuoze psychfolk-blues, uitgevoerd met uiterste precisie. De bekendste en beste nummers van 'Primrose Green' werden niet gespeeld, maar bloedstollende en lange improvisatiestukken maakten alles goed.
 
5. The Soft Moon, 6 juni tijdens Eindhoven Psych Lab

De tweede festivaldag van Eindhoven Psych Lab kwam stroef op gang, maar met het middelgrote The Soft Moon beleefde het festival een gedroomd slot. De jaren 80 zijn bij deze band nooit ver weg, en invloeden uit de darkwave en industrial eisten constant aandacht op. Maar hoe claustrofobisch duister de sfeer ook wordt, The Soft Moon flirt met alles dat inktzwart is op een mooie manier. Daarbij stond de show als een huis, met Luis Vasquez als flink bewegelijk middelpunt. De doorgewinterde festivalganger is met The Soft Moon een ervaring rijker. Intrigerende band. 
 

GUIDO SEGERS | SCHRIJVER

1. Dynamo Metal Fest, 18 juli bij IJsbaan Eindhoven
Ik zal deze niet verkopen als het festival met de beste line-up, maar wel met de beste sfeer. Wat een feest was dat op de IJsbaan, een reünie van oude tie-dye Dynamo Open Air shirtjes en een biertje onder een warm zonnetje. Ondertussen een reeks nieuw en een reeks oud dat langs komt op het podium, allemaal bevlogen spelend dankzij de naam op de posters. Vooraf sprak ik al eens met Sander Waterschoot over het festival en ik was er ook helemaal klaar voor. Een enorme aanwinst voor het soms wat worstelende Eindhoven Rockcity.
 
2. Tsar Bompa, 29 mei op de Monumentum Label Night in het Stroomhuis
Soms moet je gewoon even ergens binnenlopen en het hele gebeuren ondergaan. Met drie regionale namen op de poster, was deze show in het Stroomhuis er zeker zo één. Na MOOON en Bombardier Muffy wisten de mannen van Tsar Bompa echt alles weg te blazen met een chaotische set die tevens te gek was. Rare Balkan beatdown die eigenlijk niet in een hokje te passen is, maar gepresenteerd met zoveel energie en podium beestachtigheid. Die kan niet ontbreken in het lijstje. Noch op de eerstvolgende Club 3voor12/Eindhoven, 29 januari in de Effenaar.
 
3. King Gizzard & The Wizard Lizard, 2 juli in Area51
Het zou wat zijn om de allerheetste show van 2015 weg te laten uit de lijst van dit jaar. King Gizzard & The Wizard Lizard wisten de Area51 te veranderen in een zweterig rock-‘n-roll-hol en dat is echt niet alleen de temperatuur die de Australiërs van thuis meegenomen lijken te hebben. Wat een ontzettend goede liveshow was dit, die in het rijtje van onvergetelijke avonden mag komen.
 
4. Armand & The Kik, 17 september in de Effenaar
Soms wordt een show wat meer beladen om wat er volgt. Armand is niet meer en dat allemaal in zo’n korte tijd. In september stond de Nederlandse Bob Dylan nog met zijn vrienden van The Kik in de Effenaar. Het was een show die uitblonk dankzij de extreem strakke backing van The Kik, die zich geheel schikte naar die rol. Stralend middelpunt was Armand, half zanger en half stand-up comedian. Met een jointje tussen de nummers door natuurlijk. Een heerlijke show die bij iedereen een glimlach op het gezicht achterliet.
 
5. Heretic als support van DRI, 24 juli in de Effenaar
In het begin van het jaar sprak ik met de mannen van Heretic over hun band, de ambities en het feit dat ze nog maar één keer in Eindhoven speelden in het voorprogramma van Danzig. Het was daarom enorm tof om de heren uiteindelijk in Eindhoen te zien spelen in het voorprogramma van thrasher bazen DRI en eindelijk een thuiswedstrijd te zien spelen. Het interview is hier nog eens terug te lezen met de sympathiekste black metal band van Nederland.
 

LIONNE VAN DER HAGEN | FOTOGRAAF

1. HAEVN, 20 november in de Altstadt
Geboekt als voorprogramma van Bewilder. En dan de week van het optreden de grote zaal van Paradiso uitverkopen. Met dat laatste nieuws in gedachte stonden ze op het, vergeleken met Paradiso, kleine podium van de Altstadt. Fijn om ze nog even in het ‘klein’ te kunnen zien en horen. Hoewel de set natuurlijk veel te kort was, bevatte deze wel de juiste hoeveelheid dromerige electropop. Met als hoogtepunt ‘Finding Out More’ - die van die autoreclame. (Al was de cover van Chris Isaak’s ‘Wicked Games’ ook wel erg fijn).

2. Nick Mulvey, 29 maart in de Effenaar (Meet Me There)
Lentekriebels en zin in de zomer bij dit nummer. Met zijn ietwat zware stem over zijn fijne gitaarspel heen waan je je al bij de eerste barbecue van het jaar. Ik miste alleen het zand nog onder m’n voeten.

3. Combat Cat, 19 april tijdens 3voor12/Eindhoven Café in PopEi
Het is al even geleden, maar ik weet nog goed dat ik onder de indruk was van deze band. De combinatie van het rauwe geluid van de instrumenten met daar overheen de fijne, melancholische zanglijn van de zangeres. Goed voor een kleine muzikale trip daar in PopEi.

4. Afterpartees, 21 november tijdens DDW-Music in de Altstadt
Niks zo fijn dan op een doordeweekse avond ‘bandjes kijken’.
Een fijne portie garagepop met een vleugje humor uit Horst van zanger Niek Nellen:
vermakelijk.

LOTTE SCHRANDER | FOTOGRAAF

1. Ludovico Einaudi, 14 januari in het Muziekgebouw
In het begin van 2015 zag ik al het beste optreden van dat jaar, namelijk: Ludovico Einaudi. De Italiaanse pianist kondigde al ruim een jaar eerder zijn tour door Nederland aan, die in een mum van tijd was uitverkocht. Het optreden in het muziekgebouw in Eindhoven stond daarbij onder andere op de planning. Tijdens deze avond speelde Einaudi zowel zijn bekende stukken als muziekstukken die hem door de jaren heen hebben geïnspireerd. Een schitterend optreden, waarbij het Amsterdam Sinfonietta orkest een goede toevoeging aan zijn pianospel bleek.

2. King Gizzard & The Lizard Wizard, 2 juli in Area51
Tijdens de hittegolf in Nederland bezocht ik het optreden van King Gizzard & The Lizard Wizard in het kleine Area51. Gelukkig hadden ze een ventilator geregeld, al bleek snel dat die niet erg effectief  was. Toch maakte dit niemand uit want uiteindelijk werd de zaal een grote moshpit waarbij shirts al snel werden uitgetrokken. Deze band, afkomstig uit Australië, was voor het optreden bij mij geheel onbekend. Ondanks dat heeft deze band zeker een tweede plek verdiend in deze lijst.

3. Typhoon, 4 april op Paaspop
Tijdens Paaspop zag ik de band Typhoon, die er in de grote tent een feest van wist te maken. Net zoals bij elk ander festival waar hij en zijn band in Nederland speelden. Toch moet ik eerlijk bekennen dat de rest van de topvijf, na de nummer één en twee, mij wat minder gemakkelijk afging, aangezien ik enkel de eerste drie nummers van de meeste bands heb gezien als fotograaf. Aan de andere kant: als je in de eerste drie nummers het publiek  aan het dansen krijgt, ben je toch wel goed bezig.

4. Vintage trouble, 5 april op Paaspop
Deze band was totaal onbekend bij mij. Net als bij Typhoon heb ik hiervan enkel de eerste 3 nummers van meegekregen. Toch was ik volledig verrast door hun bluesrock. Een leuke bijkomstigheid naast de goede muziek was dat de bandleden geen minuut stilstonden. Hierdoor was het ook nog eens leuk om te fotograferen.

5. The Smith Street Band, 25 augustus in de Dynamo
Net als Vintage Trouble kende ik ook The Smith Street Band niet. Totaal onvoorbereid, bezocht ik dit concert. Omdat dit concert door Dynamo Hardt werd georganiseerd, ging ik er vanuit dat het wel iets met hardcore te maken zou hebben. Het tegenovergestelde bleek echter waar: de muziek was rustig. Ik was hierdoor aangenaam verrast en heb met veel genoegen naar dit optreden gekeken en geluisterd.

 

PATRIC MURIS | SCHRIJVER, RADIOMAKER

1. Jamie Woon – Night Air, 7 november op So What’s Next?, in het Muziekgebouw
Kamasi Washington was de ware ster van deze editie, zo schreven we bij 3voor12/Eindhoven in ons festivalverslag. De mooiste vijf minuten van de lange – en fijne – dag met jazz in allerlei cross-over-varianten kregen we echter van Jamie Woon. De Britse zanger beschikt echt over zo’n prachtige, zwoele stem – zo is gebleken. Helaas kon hij de sterke start van zijn show geen passend vervolg geven, maar met de livevertolking van ‘Night Air’ maakte de man – met zijn fantastische band – wel echt heel veel indruk. Nog preciezer kan zelfs een moment in het nummer gekozen worden: het moment waarop de achtergrondzangers de in de studio opgenomen gezongen soundscapes live vertolken waardoor de geproduceerde gelaagdheid ook op het podium overeind bleef. En zelfs nog een extra dimensie kreeg omdat alles zo ontzettend precies samenviel.
 
2. ZES, 28 februari, in de Effenaar
Het was een goed jaar voor deze Eindhovense producer, die na deze eerste headline clubshow vele festivals aandeed en almaar groeide in populariteit. En dat is niet zomaar. Zijn releases zijn allemaal erg sterk en ook live blijft de inmiddels ontmaskerde producer zich sterk ontwikkelen. Op deze avond zag ik hem voor het eerst met instrumenten over zijn liveset heen spelen. De spot op het balkon gaf (letterlijk) een kijkje achter de schermen en liet zien hoe hij zocht naar de juiste akkoorden, voorzichtig aftastte en er steeds meer ingroeide. De stormachtige ontwikkeling op het podium zorgde voor een fantastische uitvoering van ‘Final Decay’ dat van mij nog tot driemaal zo lang geloopt had mogen worden.
 
3. Wooden Sky – Our Hearts Were Young, 4 december, in Café Wilhelmina
‘Voor liefhebbers van The War On Drugs’ stond in de aankondiging. Vaste luisteraars van 3voor12/Eindhoven radio weten dan genoeg (ik draaide ooit het album ‘Lost In The Dream’ integraal): op voorhand een band naar mijn hart. En dat bleek het live ook te zijn. Het is heerlijk om iets te zien waar je nog niets van kent, op een paar vluchtig online beluisterde minuten na en dan volledig overdonderd te worden. Door het aanstekelijke bandgeluid, de sterke zang die sterk doet denken aan die van Bright Eyes en de vele heerlijke gitaarstukken. Alleen die akoestische uitvoeringen in de toegift: niet meer doen. Wel doen: ‘Our Hearts Were Young’ live spelen. Altijd wel doen. Het prijsnummer van het – inmiddels veel geluisterde – album ‘Let’s Be Ready’ én de liveset.
 
4. The Soft Moon, 6 juni op Eindhoven Psych Lab, in de Effenaar
Het waren twee heerlijke festivaldagen, die van Eindhoven Psych Lab 2015. Niet in de laatste plaats door de felle zon die de speciaalbiertjes in de tuin van de Effenaar extra goed liet smaken. Nadeel van het mooie weer was dat het terras ’s middags regelmatiger voller was dan de zalen binnen. Door het naar binnen en buiten kunnen lopen en bands blijven ontdekken creëerde de Effenaar, dat ook had gedacht aan een lekkere hap, een waar festivalgevoel. Na twee dagen repetitieve psych begint de muziek altijd wel wat op elkaar te lijken. En dan is het knap als een band op het eind van de rit toch nog verrast en zorgt voor het hoogtepunten van het festival waar tientallen bands ze voorging. The Soft Moon is de band die het lukte, met ‘Black’ als hoogtepunt van de set. En dus van Eindhoven Psych Lab. Wat er muzikaal precies zo goed aan was legt Paul hierna haarfijn uit.
 
5. Dazzled Sticks, 19 oktober tijdens DDW Music, in Stroomhuis
Tijdens DDW Music stond Nederlands beste rapper – Sticks met Dazzled Kid (het muziekproject van ex-Voicst-frontman Tjeerd Bomhoff) op het podium van het Stroomhuis. Het was pas de vierde (of vijfde, Sticks wist het zelf ook niet meer) keer dat ze optraden met het toen nog uit te komen (en later gratis weggegeven) debuutalbum van deze bijzondere samenwerking. Concerten op maandag zijn normaal gesproken vervelend, maar ditmaal niet. Het spelplezier, de muzikaliteit en de gelikte flow van Sticks waren om de vingers bij af te likken. De sfeer was dan ook zeldzaam goed in het doorgaans nogal apathische Stroomhuis, waar deze avond niet zelden voorzichtig een dansje gewaagd werd. Zelfs wanneer hij rapte over een deoroller, of Prem Radhakishun (!), had de speelse flow van Sticks nog meer swag dan die van welke rapper dan ook in Nederland. En dan neem je de valse zang van Tjeerd Bomhoff, die overigens wel heel verdienstelijk keytar speelde, gewoon voor lief. Op 21 januari komt het duo terug naar Eindhoven voor een show in de kleine zaal van de Effenaar.

Eigenlijk gedeeld vijfde, maar dat is valsspelen, is het optreden van Nouveau Vélo tijdens DDW Music in het Tuchthuis. Bij Rens hieronder haalde de band wel de lijst. Lees vooral waarom. Helemaal mee eens. En goed dat er nieuw werk aankomt.
 

 

PAUL KNIPPENBERG | SCHRIJVER

1. The Soft Moon, 6 juni tijdens Eindhoven Psych Lab
The Soft Moon was de juiste band op de juiste plek tijdens de laatste uren van Eindhoven Psych Lab 2015. De vlammende, intense mix van darkwave, postpunk en industrial van Luis Vasquez en zijn bandleden kreeg een volle zaal, die al vrij verzadigd leek na twee dagen bomvol psych en aanverwante genres, nog een keer helemaal mee. Wat een expressie, wat een agressie en wat een strakke performance. Het absolute hoogtepunt van het festival.
 
2. Kamasi Washington, 7 november tijdens So What’s Next?
Een cape dragen op het podium, je moet er nog maar mee weg zien te komen. Dit lukte Kamasi Washington met speels gemak tijdens So What’s Next?. De opvallende saxofonist en zijn band maakten enorme indruk. Washington zelf was de absolute ster met solo’s waar geen einde aan leek te komen. Ook liet hij meermaals de spotlight aan zijn bandleden om hun kunsten te vertonen. Dit alles resulteerde in een dik uur vol duizelingwekkende jazz met een vleugje soul en hiphop, die zelfs voor de ongeoefende jazz-luisteraar toegankelijk genoeg bleef, zonder in te hoeven boeten aan virtuositeit.
 
3. Ultimate Painting, 22 november in Het Stroomhuis
Ultimate Painting moest afzeggen voor Psych Lab, maar kreeg in november gelukkig een herkansing in Het Stroomhuis. De britse band, die inmiddels twee albums met heerlijk voortkabbelende, zomerse gitaarpop heeft afgeleverd, bleek live erg sterk. Ultimate Painting speelde een strakke set met muziek die heerlijk ongedwongen klinkt, terwijl de band vol discipline met serieuze blikken stond te spelen. Op het podium geen uitgesproken of extravagante muzikanten, de focus lag puur op de instrumenten en het samenspel. Naarmate de set vorderde werd het geluid telkens iets dwingender en harder, om met een flink groovend nummer af te sluiten. Fijne zondagochtendmuziek, op een zondagavond in het Stroomhuis. 
 
4. Afterpartees, 23 januari in Area51
Alweer bijna een jaar geleden presenteerden Afterpartees hun debuutalbum ‘Glitter Lizard’ in Area51. Op het zelfde podium waar ze ooit in het voorprogramma van Mozes and the Firstborn stonden tijdens de albumpresentatie van de Eindhovenaren. Afterterpartees bewezen tijdens de presentatie in januari een geweldige liveband te zijn geworden. De plaat is vermakelijk, maar live weten de Limburgers hun muziek nog een niveau hoger tillen. De stampende garage- en powerpopnummers werden vlot afgewisseld met gevatte praatjes, - succesvolle - publieksparticipatie en stagedives van frontman Niek Nellen. Een betere reclame voor het te lanceren album was niet denkbaar.
 
5. Green Machine door Mondo Generator, 21 november tijdens Speedfest #10.
Na het afzeggen van Eagles of Death Metal was het enkel nog aan Mondo Generator om de Palm Desert scene te vertegenwoordigen op Speedfest. Mondo Generator is de band rondom Nick Oliveri, de zanger en bassist die vooral furore maakte in Kyuss en Queens Of The Stone Age. Dit beseft hij maar al te goed gezien zijn setlist. De schreeuwlelijk, nog immer zeer herkenbaar aan zijn lange sik, greep op Speedfest gretig terug naar vervlogen tijden. Opvallend was dat de oudste nummers; de Kyuss-covers en ‘Eccentric Man’ uit de Desert Sessions-serie, het meest krachtig overkwamen, met ‘Green Machine’ als hoogtepunt.   

PAUL VERHAGEN | FOTOGRAAF

1. Dynamo Metal Fest, 18 juli bij IJsbaan Eindhoven
Oude glorie hersteld in het heden. Sentimenten uit mijn jeugd. Kriebels alsof het weer mijn eerste metal-concert in mijn leven is. Dat voel ik als ik deze zomer, op m'n fietske door het Genneperpark, de kunstijsbaan nader. Het monotone pats-pats-pats-pats, kick-kick-kick-kick-geluid van de drum-check klinkt plots weer exact als toen ik in 1989 voor de eerste keer kennis maakte met het machtige Dynamo Open Air. De versie van 2015 is werkelijk top. Goeie bands, topsfeer en vooral ook een get together van oude en nieuwe vrienden die weer thuisgekomen zijn. 
 
2. Baroness, 24 augustus in Dynamo
Wow, wat 'n strakke show. Vooral de volharding die de band heeft getoond na een tragisch busongeluk, enkele jaren geleden in Engeland. Het ongeluk heeft diepe sporen nagelaten in lichaam en psyche van de band. De band ontdoet zich met deze show van alle ellende. Vol van vuur wordt het leven gevierd door deze sympathieke clubmuzikanten. Vol verwachting kijk ik uit naar de nieuwe plaat die op de valreep van 2015 zal verschijnen.
 
3. Devin Townsend Project / Shining, 27 maart in de Effenaar
Dikke line-up met twee giganten van live-acts. Ik hang behoorlijk de fanboy uit want: heen met een Devin Townsend-shirt en daaroverheen op de terugweg een fonkelend nieuwe Shining-outfit. Sowieso diep respect voor de briljante, creatieve geest van de heer Townsend en de daar uit vloeiende stroom aan creaties. By far de meest interessante tweep in mijn timeline.
 
4. Life of Agony, 15 juni in de Effenaar
Dit is de eerste show die ik zie na de metamorfose van Keith tot Mina Caputo. Gingen ze een paar jaar geleden op Speedfest, net voordat Keith bekend maakt een geslachtswisseling wenst te ondergaan, door de ondergrens van geloofwaardigheid; vandaag wordt, tegelijk pijnlijk als heuglijk, duidelijk wat Mina destijds in de weg zat. Hulde voor de openheid en moed in een toch conservatieve metal-wereld. Hulde daarom ook voor het publiek vanavond. Openheid, verdraagzaamheid en eenheid als wij allen luidkeels de klassiekers meezingen.
 
5. Bodycount, 11 juni in de Effenaar
Zonder al te hoge verwachtingen een show tegemoet gaan blijkt hier een toverformule. Wat ik krijg is een hele vermakelijke avond. Ice-T in het middelpunt omringd door prima muzikanten. Er ontstaat een welhaast carnavaleske feeststemming. Het maakt een behoorlijk stoot feel-good in me wakker. Aangenaam verrast!  
 

RENS PETERS | EINDCOORDINATOR

1. King Gizzard & The Lizard Wizard, 2 juli in Area51
Op de heetste dag van het jaar bracht King Gizzard & The Lizard Wizard de zaal van Area51 bijna letterlijk tot een kookpunt. De psychrockers uit Melbourne leken de hitte niet te deren en ze gaven een weergaloze show. Het publiek liet zich gewillig meevoeren op de psychedelische klanken en Area51 veranderde in een kletsnatte, kolkende massa. Kledingstukken gingen uit en zweet droop van de muren. Zelden een optreden meegemaakt waarbij het zó warm was en tegelijkertijd zó goed.

2. Afterpartees, 23 januari in Area51
Een andere memorabele ‘lizard’ was dit jaar het debuutalbum van Afterpartees. ‘Glitter Lizard’ werd gepresenteerd in een uitverkocht Areafiftyone en de garagepunkers uit Horst maakten er één groot feest van. Twee busladingen Horstenaren waren speciaal afgereisd naar Eindhoven en zowel band als publiek ging compleet uit zijn dak. Er was zelfs confetti en de bandleden hadden speciaal voor deze gelegenheid kroontjes in elkaar geknutseld. Vooral de zware shag kroon was een fraai stukje handwerk. Kortom: Afterpartees in topvorm.

3. DDW Music met Nouveau Vélo, 23 oktober in het Tuchthuis
De Effenaar organiseerde voor het eerst tijdens de Dutch Design Week het stadsfestival DDW Music, met onder meer Nouveau Vélo. Een jaar na het uitkomen van hun uitstekende debuutalbum was het nogal stil rondom de band, maar in het Tuchthuis liet Nouveau Vélo zien dat ze niks aan kracht ingeboet hebben. In de goed gevulde zaal stond een zelfverzekerd viertal dat een fel en gepassioneerd optreden gaf. Het nieuwe werk klonk een stuk harder en rauwer dan we van Nouveau Vélo gewend zijn en dat valt hen alleen maar te prijzen.

4. 3 jaar Gruismeel met Together PANGEA, 21 februari in het Klokgebouw
Het driejarig bestaan van Gruismeel werd toepasselijk gevierd met het Amerikaanse Together PANGEA. De tourmaatjes van Mozes and the Firstborn stonden in magazijnhal D van het Klokgebouw, dat niet vaak dienst doet als concertzaal. Together PANGEA staat garant voor wilde taferelen en in het Klokgebouw was dat niet anders. De smalle hal barste bijna uit zijn voegen en het publiek ging los op onweerstaanbare nummers als ‘Offer’, ‘Baddilac’ en ‘Sick Shit’.

5. Stuurbaard Bakkebaard, 17 oktober bij Nul Zes
Stuurbaard Bakkebaard brengt volgend jaar zijn nieuwe album uit en gaf in oktober bij Nul Zes alvast een indrukwekkend voorproefje. De nieuwe nummers klonken veelbelovend en lieten weer een lekker eigenwijs geluid horen. Er kwamen zelfs maracas aan te pas en de band kreeg de aanwezigen al snel aan het bewegen. Ook het oudere werk staat live nog steeds als een huis, met als hoogtepunt de klassieker in wording ‘I Didn't Understand How It Could Be Done But I Amazed Myself’. In januari kun je Stuurbaard Bakkebaard gaan zien in de Effenaar, waar de band onder de noemer ‘KEIURBAN’ een eigen festival organiseert.

Nog meer nagenieten van het fraaie muziekjaar in Eindhoven? Luister dan dinsdag 15 december vanaf 21.00 uur naar 3voor12/Eindhoven radio, op stadszender GlowFM. In deze terugblikuitzending komen diverse redacteuren aan het woord over de mooiste momenten van afgelopen jaar in de Eindhovense poppodia, met de muziek erbij.