Labelgenoot en oprichter van Fog Mountain Records, Lemontrip, opent de avond officieel nadat Oaktree & Avondlicht al een vrij intense set van een uur erop hebben zitten. Zij bouwden op naar een dansbare climax, het is aan Lemontrip om weer opnieuw te beginnen. En dat doet hij uitgebreid. De nummers van zijn laatste release ‘Hollow’ laten een mystieke sound horen met lang niet altijd een constante, volgbare, beat. En dus zit het al snel tussen luistermuziek en dance in, zoals vaak het geval is bij dit soort elektronische acts. Dat het uiteindelijk toch wel echt de bedoeling is dat er gedanst wordt, blijkt wel als de set zijn helft nadert en een harde, laag dubbende bass een opzwepend tweede deel aankondigt. Dat Lemontrip en ZES labelgenoten zijn, is duidelijk hoorbaar, al is Lemontrip directer in zijn keuzes. En dus niet alleen in de verschijning een stuk minder mysterieus. De timing van Lemontrip is vaak geweldig, evenals zijn plaatkeuze die op het einde richting dance met urban invloeden opschuift: Snap meets C&C Music Factory, in de credible dub-variant.
ZES toont geluid en producer van de toekomst in Effenaar
Ambitieuze live-act heeft gewenste vorm bijna te pakken
Sinds de release van de ‘Outcry’ in 2012 zijn de stappen van ZES gevolgd. In een interview destijds zei de producer graag zijn gelaagde muziek zoveel mogelijk live te willen spelen. Het liefst in een symbiose met interactieve videobeelden. Tijdens zijn eerste show in Eindhoven, in juni 2013 op Club 3voor12/Eindhoven, werden de nummers al wel live bewerkt, maar was de live-inbreng naar eigen zeggen nog maar 25% van wat uiteindelijk het doel was. Ruim anderhalf jaar later staat ZES opnieuw in de Effenaar. Opnieuw gemaskeerd en met een groot videoscherm voor zich. Hoe mysterieus de act ook is, de beelden van de repetitie die in de aanloop naar het optreden zijn gedeeld beloven een flinke stijging in dat percentage.
Lemontrip
ZES
Voor het optreden van ZES wordt de zwarte stellage waarop de beelden worden geprojecteerd naar voren geschoven. De eerste beelden tonen de opbouw van zijn masker dat hij deze avond ook echt draagt. De branding van de act is uitmuntend en begint al bij de ingang van de Effenaar waar een 3D-printer zijn masker namaakt. Het masker is de enige concrete vorm die aan zijn persoon gegeven wordt. Het is een beeldmerk met een futuristisch en intrigerend ontwerp, als een grimas die een noodkreet slaakt. Omdat het scherm voor de producer wordt geplaatst is zelfs zijn gestalte niet te zien voor de meeste mensen in de zaal. Totdat mensen doorkrijgen dat er op het balkon ook een kijkje achter de schermen genomen kan worden. Het is lange tijd dringen voor die ene spot. Online heeft ZES tienduizenden volgers en liefhebbers en zelfs een YouTube-hit met meer dan een miljoen views. Dat het geen garantie is voor ook maar een fractie van die populariteit in de niet-virtuele wereld blijkt maar weer. Al is de zaal bij lange na niet uitverkocht, de mensen die er zijn, zijn toegewijd.
En het is een kwestie van tijd dat deze talentvolle producer doorbreekt. Want hier staat een man met een geluid van de toekomst: op plaat helemaal uitgedokterd met meer dan veertig sporen per track, live dynamisch en energiek. De vergelijking met acts als Bonobo, Burial en Flying Lotus is snel gemaakt, maar toch is het geluid van ZES met zijn fingersnaps en esoterische beats onmiskenbaar. En uniek. Het is een handtekening die vanavond veelvuldig wordt gezet, met veel meer overtuiging dan de show anderhalf jaar geleden in dezelfde kleine zaal van de Effenaar.
Zijn nummers van de inmiddels drie releases worden opgesplitst in componenten en lang niet altijd in de volgorde van de albumversies ingezet. Veel van de muziek van ZES wordt door hemzelf ingespeeld met een gitaar. Op zijn studio-albums met veel nabewerking, vanavond live en onbewerkt. Daarmee komt zijn langgekoesterde wens om zijn live-act uit te breiden met het bespelen van instrumenten in vervulling. Vanaf het balkon is mooi te zien hoe hij zoekt, door de gaten in zijn masker, naar de eerste akkoorden en voorzichtig probeert. Zijn gitaarspel wordt zorgvuldig gedoseerd en groeit naarmate de set vordert. In ‘The Final Decay’ worden zelfs stukken geloopt. De gitaarlijnen uit de elektrische gitaar vallen als een warme deken over de elektronische muziek. Het aantal live-invloeden is dus al aardig uitgebreid en het voegt wel degelijk wat toe aan de beleving. De nummers van ZES waar zang in voorkomt, worden gemeden in de set. Live zingen zou een volgende stap kunnen zijn, al is dat vast geen gemakkelijke opgave met zo’n masker op.
Gezien: ZES en Lemontrip, op 28 februari 2015, in de Effenaar.