Twee jaar geleden moest het ‘The Crave Warehouse Project’ op het laatste moment geannuleerd worden. De RAC Hallen, waar de feesten zouden plaatsvinden, werden ontruimd vanwege een huurachterstand van de beheerder. De overeenkomst tussen de beheerder en District25 kon hierdoor niet meer doorgaan. De maandenlange voorbereiding van de organisatie leek verloren tijd.
Donker, rauw en karakteristiek: dat is het warenhuis aan de Melkwegstraat. Kort geleden stond het hier nog vol schappen met tweedehands spullen, maar komend weekend (zaterdag 2 december) zal deze voormalige kringloopwinkel aan duizend man de plek bieden om los te gaan op snerpende hi-hats en een traditioneel warehouse-techno geluid. Vanaf een leren bank, beschut door het unieke dak dat wordt vastgehouden door massieve blauwe balken, vertellen Jarrell Drenthem Soesman en Lex Rutjes van The Crave en District25 gepassioneerd over de aanloop naar dit moment: wat is er allemaal voorafgegaan aan dit gesprek in deze loods?
Toch hebben deze donkere maanden allesbehalve een nutteloze exercitie, deze dienden juist als brug om verder te kijken. Vanaf dat moment gingen Jarrell en Lex op zoek naar iets nieuws, iets nog beters en passenders. Lex: “We zijn op de scooter gestapt en door de industriegebieden gereden. We zijn over hekken geklommen. We hebben op daken gestaan en we hebben deuren opengetrapt.” Jarrell: “Sinterklaas is er niks bij, letterlijk! Die man heeft veel daken gezien, maar wij...” “Anderhalf jaar geleden vielen ons hier al een paar vette loodsen op”, aldus Lex. “Het was destijds nog een kringloopwinkel en het stond hier helemaal vol met spullen. We zijn met de twee baasjes gaan babbelen en die gaven aan dat het niet duidelijk was of ze hier nog lang konden blijven. We zijn later dezelfde ronde gaan maken en kwamen weer langs”. Jarrell voegt toe: “Nu met een groot verschil, het was helemaal leeg. Voor ons was dit het moment dat we echt voelden: dit is hem!”
“Sinterklaas is er niks bij, letterlijk! Die man heeft veel daken gezien, maar wij...”
Jarrell vertelt hoe de ervaring met de RAC Hallen heeft geleid tot een andere aanpak bij dit plan. “We hebben niks online gezet voordat we definitief groen licht kregen, destijds hebben we dat dus wel gedaan en dat heeft slecht uitgepakt. Dit zijn echt de situaties waar je wat van opsteekt en die leerervaringen zorgen voor de grootste ontwikkeling bij ons als organisatoren. Het moment dat we dat groene licht kregen was dan ook een moment van puur geluk.”
Er is nu een contract voor acht maanden en er staan vier feesten op de agenda. Op de vraag hoe hij de toekomst van deze loods ziet, geeft Jarrell duidelijk antwoord: “Het zal altijd een tijdelijke plek blijven en als je het wilt meemaken dan zou ik ook gelijk aanraden aankomend weekend komen. Wat je waarschijnlijk niet altijd beseft als bezoeker is het feit dat er veel meer bij komt kijken dan een dj boeken en wat marketing voeren. Je hebt altijd te maken met andere partijen. Als het aan ons lag dan was het vandaag al een plek voor altijd, maar de realiteit is helaas anders.” Lex valt hem bij: “Dat tijdelijke is ook juist iets goeds. Om dit concept te laten werken moet er een begin en een eind zijn. jn. Mensen die er bij waren moeten terug kunnen kijken naar een paar one-of-a-kind ervaringen. Vervolgens creëren we weer iets nieuws waardoor het steeds verrassend blijft.’’
(Tekst gaat verder onder foto)
Warehouse geschiedenis
‘Warehouse’ was een club in Chicago. In het begin werd er hoofdzakelijk R&B en hiphop gedraaid, maar hier kwam verandering in toen Frankie Knuckles (die door velen als grondlegger van de housemuziek wordt gezien) hier in 1977 werd geïntroduceerd. De benaming ‘housemuziek’, stamt dan ook af van club Warehouse. Op 3 september 1988 vond de eerste echte warehouse-party in Nederland plaats. De Soho-connection, een groep dj’s uit Groot-Brittannië, was hier de initiatiefnemer voor. Dit feest vond plaats op de Surinamekade in Amsterdam. Na de val van de muur is de warehouse-party in Berlijn ook een geworteld begrip geworden. Oude fabrieken en warenhuizen werden in gebruik genomen door jongelingen. Locaties in de Duitse hoofdstad als ‘Tresor’ en de voormalige club ‘Ostgut’ zijn bekende plekken waar veel van dit soort feesten zijn gegeven.
Jarrell gaat verder: “Op termijn zou een eigen club zeker realistisch zijn, maar daar is het nu niet het moment voor. Er is natuurlijk al Het Magazijn, waar wij elke vrijdag de organisatie doen en daar leren we ontzettend veel van.” Lex: “Een club runnen is heel iets anders dan een festival organiseren. Het is een erg lastig proces om elke week een club vol te krijgen.” Jarrell: “Dat ervaren we nu ook goed bij Het Magazijn. Het staat er dan wel elke week vol, maar zelfs bij een club met een capaciteit van 150 man in het centrum is het allesbehalve vanzelfsprekend dat dit lukt. Hier moet dan ook hard aan getrokken worden.”
De twee jonge organisatoren vertellen dat hun drive achter dit concept dan ook niet de drang is om een eigen plek te hebben. Ook spreken ze niet over specifieke feesten die als inspiratie hebben gediend om iets gelijkwaardig te doen. Jarrell: “Dit idee is juist geboren omdat wij denken dat dit de beste manier is om The Crave in de winter een plekje te geven. Wij hebben het wiel niet uitgevonden, maar we weten wel wat we willen. We willen trouw blijven aan onszelf en het publiek iets moois geven.”
Op de line-up van de openingsnacht staan Surgeon, Alienata en Deniro. Er is bewust gekozen voor extra lange sets en een oldschool warehouse geluid: veel hi-hats en een lekker tempo. Lex vertelt waarom de keuze voor een naam als Surgeon, iemand uit het bovenste segment van de industrie, wordt gemaakt: “Met alle verbouwingskosten was het eigenlijk niet bedoeling om een headliner te boeken, maar uiteindelijk dachten we fuck it. We willen het publiek geven wat The Crave kenmerkt en daar hoort een naam als Surgeon, die sinds lange tijd weer een dj-set doet, dan gewoon bij. Financieel zijn we allang blij als we geen verlies maken, en als er iets verdient wordt stoppen we dat in het volgende programma of in het lichtplan.’’ Jarrell voegt hieraan toe: “In het begin waren we echt een concept dat nauw gefocust was op techno, dit is al lang niet meer het geval. De eerste nacht start met electro en spitst zich vervolgens op onze roots, maar op de andere nachten tonen we ook ons diversiteit. Bij het maken van de programmeringen keken we naar de drie stages die we hebben op het festival. De eerste nacht is te vergelijken met de eerste stage van het festival, terwijl de volgende editie juist een combinatie wordt van alle drie de stages.”
Zaterdag 2 december is het dus zover en zal de op dit moment koude loods een stuk warmer en broeieriger zijn door de aanwezigheid van veel zwetende mensen. Als je naar het advies van de mannen luistert, moet je er dus meteen bij zijn om het mee te maken. Nu gaan ze nog even verder met timmeren, spijkeren en verven, want ook deze dingen doen de muziekliefhebbers zelf, dit om de geest van The Crave maximaal te laten leven hier in deze loods. “Maar uiteindelijk draait het om de muziek en het moment zelf,” vertellen Jarrell en Lex.