Het jaar was 1997. Schutte had het wel gezien bij de studie vrijetijdswetenschappen in Tilburg. Hij werd gewezen op een advertentie van Tunes Ville. Ze zochten verkoopmedewerkers. Gert-Jan spaart al sinds zijn negende platen, dus dat zag hij wel zitten. “Blijkbaar leek ik voldoende kennis te hebben van allerlei soorten muziek.” Als medewerker in een zaak vol platen, ging hij ook aan de slag als wat misschien wel betiteld kan worden als het allerhandigste tweede beroep voor een platenverkoper: dj. Ook dat begon als stom toeval. Toen Gert-Jan een avondje in de Para was, de voorganger van Mezz, vroeg Herman Sibon, op dat moment zijn Tunes Ville-collega, hem: “Jij bent toch dj?” Ondanks dat Schutte nooit voor een groot publiek had gedraaid, antwoordde hij ‘ja’, waarop de vraag volgde of hij in Club Spock wilde draaien. Wat volgde, was een mooie dj-carrière als Zaxxon en later Gekke Gerrit, die hij zelf graag omschrijft als een hele toffe tijd.
Gert-Jan had de smaak te pakken en wilde graag meer gaan draaien, maar hij bevond zich wel in een wereldje dat niet helemaal paste bij zijn muziekbeleving. “Dan moet je of zelf iets gaan organiseren of bekende nummers hebben. Dat laatste had ik niet, dus deed ik het eerste.” Eerst begon Gert-Jan met Herman Sibon met het organiseren van techno feesten in de Para, Boulevard en Mezz. Hij werkte zich mede daardoor op en mocht op steeds grotere plekken draaien. Het leverde hem een positie op in de voorprogramma’s van zijn persoonlijke helden Dave Clarke, Chris Liebing en Sven Väth. Later vond hij gelijkgestemde dj’s uit Tilburg en Eindhoven en richtte daarmee Anticlub op: “We hielden van de muziek, maar we hadden het niet écht in ons om onszelf te verkopen. Toch, of juist daarom, hebben we heel wat memorabele feesten in heel Nederland georganiseerd, waar honderden en soms zelfs duizend mensen op afkwamen.” Naast het draaien en het werken in de platenzaak, ging Gert-Jan ook dj-les geven aan volwassenen en kinderen.