Van CONVO via de Supergaande Talkshow naar Het Grote Gezeik: er duiken steeds meer Nederlandse hiphop-praatprogramma’s op. RTL Boulevard voor hiphopfans, de toekomst van muziekjournalistiek of beiden?

Hier een grapje dat je alleen begrijpt als je een echte hiphopnerd bent, daar een kritische opmerking over een tune en even eerder al het uitvoerig bespreken van het nieuws dat Tekashi 6ix9ine zou hebben getekend bij Birdman (of is dat bullshit?). Net zo gemakkelijk praten de drie hosts van CONVO met hun gast Ray Fuego over zijn manische depressiviteit als over auto’s en de tracklist van Nori. CONVO dus, een Nederlandse talkshow op YouTube die sinds november vorig jaar iedere week een aflevering uitbrengt. Ze hebben er inmiddels tien online staan, die ieder een uur duren en waarvan de meesten een stuk of 20.000 keer zijn bekeken. Als je niet vuistdiep in de hiphopwereld zit, is er een grote kans dat je net zoveel begrijpt van de talkshow als van Naruto zonder ondertiteling. Als je wel tot de doelgroep behoort, is het het meest inhoudelijke programma denkbaar.

Zo zijn er steeds meer Nederlandse YouTube-talkshows die de hiphopcultuur uitvoerig bespreken. Het Grote Gezeik is er nog zo eentje: daarin doen presentatoren Kaascouse, Roziena en Adi Montenegro hun programmatitel redelijk eer aan door op zo’n beetje alles wat los en vast zit te zeiken, ruziënde rappers tegen elkaar uit te spelen en te roddelen over diss tracks. Ook Rotjoch van 101Barz heeft tegenwoordig een eigen praatprogrammaatje genaamd Rotjoch Lounge, waarin hij op een hele lage bank gaat zitten keuvelen met rappers als Fresku, Josylvio en Dopebwoy. Hoewel ze een heel ander en veel breder perspectief hebben, kun je met een beetje goede wil ook de show Wilde Haren van Jiggy Djé en SpaceKees en de podcast van Sef en Faberyayo onder de noemer hiphoptalkshow scharen.

  

Het brein achter CONVO is de 21-jarige muziekjournalist Armin Shah, die wordt geflankeerd door YouTuber en RTL Late Night-reporter Défano Holwijn en Yuki Christus. ‘Je ziet dat er nu in Nederland hetzelfde gebeurt als wat er in de jaren negentig in Amerika gebeurde’, denkt Shah. ‘Hiphop was daar al gigantisch, maar rappers kwamen bij traditionele media vooral aan bod wanneer er iets fout ging. Daarom zijn mensen uit de straatcultuur zelf media gaan opzetten. Dat bleek ontzettend succesvol, waardoor een krant als The Wall Street Journal ook maar besloot Jay-Z toch maar wél te gaan interviewen. Kijk naar Boef die aanschuift bij RTL Boulevard, niemand begrijpt hem daar. We moeten onze eigen platforms opzetten, en niet wachten totdat Hilversum ons accepteert.’

Er zijn nogal wat Amerikaanse talkshows waar Shah de saus vandaan heeft gehaald, vertelt-ie. ‘Allereerst is er de talkshow van Pharrell op Beats 1. Ik vind zijn vibe en show design heel goed: hij heeft een huiskamersfeer met hele warme kleuren op de achtergrond, een tapijtje, plantjes, kastjes, dingetjes.’ Ten tweede kijkt hij regelmatig naar Everyday Struggle, een dagelijkse (!) talkshow van een halfuur tot een uur, die qua vorm redelijk vergelijkbaar is met het Nederlandse Het Grote Gezeik. ‘Oh, en Rap Radar, dat onderdeel is van Tidal. Daar lijken wij qua inhoud het meeste op, denk ik: ze zijn totaal niet van de gossip of het mensen tegen elkaar opzetten, maar kunnen een heel goed gesprek voeren en maken inspirerende interviews. Ze willen de cultuur vieren, net als wij.’ 

De meest invloedrijke is toch wel The Breakfast Club, eigenlijk meer een radioprogramma, met een hele scherpe rolverdeling: ‘Charlemagne is de man die met de oneliners komt, ongezouten zijn mening geeft en het grappigst is. DJ Envy is een legendarische dj die z’n naam al mee heeft, en Angela pakt de journalistieke kant op en vraagt dieper door.’ Zo’n rolverdeling heeft CONVO ook, denkt Armin. ‘Yuki is de jongen met humor en oneliners, Défano is het gezicht van de talkshow, iemand die entertainment en sfeer brengt en elke gast op zijn gemak kan laten voelen, en ik ben meer de journalistieke guy, de nerd die met feitjes komt en het gesprek probeert te leiden. Kijk naar Voetbal Inside, hun rolverdeling met drie compleet verschillende types is perfect, daar kan een talkshow bij vallen of staan. Ook zonder een geweldige gast kunnen ze nog iets goeds neerzetten, dat proberen wij ook te doen.’

'Ze willen de cultuur vieren, net als wij'

 

 

 

Het eerste Nederlandse YouTube-kanaal dat een eigen hiphoptalkshow had, dat is Supergaande. Mocht je volkomen wereldvreemd zijn of geen tieners in je omgeving hebben: Nesim Najih (24) en Quentin ‘Qucee’ Correira (25) werden wereldberoemd in Nederland met vlogs waarin ze de straat op gingen om mensen te vragen hoeveel geld ze op hun rekening hebben staan, hoevaak je je schaamhaar scheert, en of seks tijdens de menstruatie oké is. Hun kanaal heeft inmiddels een half miljoen (!) abonnees en veel van hun video’s pakken 250.000 views, een behoorlijk aantal gaat zelfs over een miljoen heen. Ze kunnen tegenwoordig eigenlijk niet meer normaal over straat, voor je het weet staan ze weer een halfuur selfies uit te delen aan fans. 

Al gauw begon Supergaande met formats te experimenteren, en in november 2016 zijn de twee ook diepte-interviews gaan schieten waarin ze een dik uur met een of twee gasten gingen zitten. ‘Het leek ons gewoon tof om iets neer te zetten wat er nog niet was in Nederland’, zegt Quentin over de talkshows. ‘Zoiets als The Breakfast Club, bijvoorbeeld. Onze straatinterviews waren allemaal heel humoristisch, maar we wilden ook graag artiesten en rappers beter leren kennen en ruimte voor iets serieus op ons kanaal.’ 

Het zijn stuk voor stuk ontwapenende interviews bij de Supergaande Talkshow. Mr. Polska vertelde hoe moeilijk hij het vindt om contact te zoeken met zijn vader, Boef hoorde je voor het eerst over zijn jeugd, rapper en YouTuber Joost legde nuchter uit hoe zijn ouders zijn overleden. Vooral Nesim gaat als interviewer helemaal Frénk van der Linden, en vraagt liever hoe iemand zich voelt, dan dat-ie keuvelt over de laatste single of een feature. ‘Ik vind het interessanter om het menselijke uit iemand te halen en niet alleen het beeld te laten zien dat we al van een “superster” hebben’, zegt Nesim. 

Wie ze de beste interviewer ter wereld vinden? Nesim grinnikt. ‘Misschien heel classic, maar ik vind Oprah Winfrey echt heel real. Ze is misschien wat soft en vrouwelijk, maar ik ben er ook mee opgegroeid: ik keek altijd Oprah met mijn moeder. Ze heeft nu nog steeds een YouTube-kanaal waarin ze mensen laat langskomen als Kevin Hart en 50 Cent. Het knappe is: ze is als een huiselijke moeder die allemaal stoere gasten over de vloer krijgt, en ze haalt er altijd iets uit wat andere interviewers niet lukt. Dat vind ik heel bijzonder. Bovendien, als iemand iets doms heeft gedaan, dronken is vreemdgegaan of zo, dan zou ze daar haar eerlijke mening over geven én proberen te begrijpen waarom hij dat heeft gedaan.'

'Ik vind het interessanter om het menselijke uit iemand te halen en niet alleen het beeld dat we al van een “superster” hebben'

Amerikaanse hiphop-talkshows

In de mediawereld werd tijdenlang geschreeuwd dat de jeugd een extreem korte aandachtsspanne had, en zijn interesse niet langer kon vasthouden dan de lengte van een tweet of de duur van een gifje. Daarom kijken kids geen tv meer, werd gedacht. De hiphoptalkshows bewijzen met redelijk beperkt budget het tegendeel. ‘Inderdaad’, zegt Nesim. ‘Toen we begonnen twijfelden we wel, hoor: zitten mensen hier nou op te wachten? Jazeker, de kijktijd bij onze video’s ligt dus ontzettend hoog.’ 

En dan heeft Supergaande ook nog kijkcijfers die soms zelfs primetime-praatprogramma’s op de hielen zitten, en ook CONVO bouwt snel een groot publiek op. Kortom: ze hebben goud in handen. Of niet? ‘Eerlijk gezegd hebben we aan de talkshows helemaal niets verdiend’, zegt Nesim. Quentin: ‘Sterker nog: we hebben er geld op toegelegd. De hele YouTube-advertentiemarkt is de afgelopen jaren ingestort. We doen dit als liefhebbers.’ 

Datzelfde zegt Armin Shah van CONVO: hij en de andere presentatoren doen het vrijwillig, camera en geluid worden beschikbaar gesteld door de Red Bull-studio. ‘We willen een steentje bijdragen aan hiphop, zo simpel is het.’ En tegelijkertijd verwacht-ie dat de hiphop-praatprogramma’s al gauw de grote media inhalen. ‘Iedereen onder de 25 jaar is opgegroeid met hiphop: Frenna, Boef, Ronnie Flex en Lil Kleine, dat zijn de Marco Borsato en Guus Meeuwis van de toekomst. Tegen de tijd dat wij eind twintig zijn, hebben we een doelgroep van drie à vier miljoen mensen. En hoe ouder we zijn, hoe beter we ook over onderwerpen als politiek kunnen praten. Zoals DWDD en RTL Late Night voor een oudere generatie zijn, zo willen wij het geluid van deze generatie worden.’

CONVO zit midden in een seizoen van zijn talkshow, Supergaande werkt nu voorzichtig aan een nieuwe vorm voor de Supergaande Talkshow. Volg beide programma’s op YouTube.