Het was angstaanjagend op de mooiste manier toen Nick Cave contact zocht, het was hilarisch toen men maar niet stopte met trommelen en heerlijk toen de zon maar niet ophield met schijnen. Urenlang kunnen we het hebben over alle gestoorde shit die we op Down The Rabbit Hole hebben meegemaakt. Over deze momenten appen we onze vrienden, hangen we sterke verhalen op in de kroeg en raken we maar niet uitgepraat.
Het moment dat Wende onbekenden in het echt verbindt
Hoe ben je mens temidden van allemaal mensen op deze wereld in het algemeen, en op een festival als Down The Rabbit Hole in het bijzonder? Wende is drie dagen als eregast aanwezig op de Groene Heuvels om de Mens (tevens de naam van haar laatste album) in al haar aspecten te onderzoeken. Ze geeft een prachtige show, maar nog mooier is het hoe ze op zaterdag mensen trouwt. Ze verbindt onbekenden (!) met elkaar ‘in een soort pressure cooker’, stelt hen tussendoor de meest intieme vragen terwijl ze elkaar diep in de ogen moeten kijken en heeft zelf een behoorlijk krankzinnige outfit aan.
Het trommel-moment waar geen einde aan lijkt te komen
De mens is een bizar wezen, dat zou je ook kunnen concluderen na een weekend rondstruinen op Down The Rabbit Hole. Er ontstaan gekkere spontane feestjes dan je je voor kunt stellen. Op het kruispunt tussen de toegangspoort, de Teddy Widder en de Fuzzy Lop staat een paal. Zaterdagavond beginnen daar wat mensen spontaan op te trommelen, met takken en alles wat er maar los zit. Al gauw sluiten meer mensen zich aan, en nog meer, en nog meer. Vijf uur later staan ze er nog, tussendoor oerkreten uitstotend en af en toe van ritme veranderend. En de volgende avond? Staat er weer een hele drumcircle om die paal heen! Ja, de mens is een bizar wezen, zeg dat wel.
De vele momenten waarop De Jeugd van Tegenwoordig zijn (seksuele) relevantie toont
Ook De Jeugd van Tegenwoordig maakt het hele weekend de Groene Heuvels onveilig. Wat is nou het favoriete moment dat we met Willie Wartaal, Faberyayo en Vjeze Fur beleven? We kunnen niet kiezen, hoor. Freddy toont ons zijn eigen kunstwerk en laat ook zijn visie op andere beelden op het terrein los. Pepijn vertelt over z’n meest seksueel relevante platen, met hulp van Mairo Nawaz en David Vunk. En Ollie? Die maakt een grande entree op het podium (in rolstoel!) en sterkt backstage z’n enkel aan.
Het moment dat David Byrne laat zien hoe z’n brein werkt
We zijn zo jaloers op het brein van David Byrne. Hij wijst eens aan hoe het werkt, dat brein van hem: hier is de plek waar overbodige details opgeslagen worden, hier wordt van alle geluiden die binnen komen chocola gemaakt. Hij is alleen, in een grote grijze doos, in een grijs maatpak, op blote voeten. Wat een bijzonder begin van de show van Byrne. Hij was altijd al een visionair die bijzonder goed nadacht hoe je popmuziek presenteert, ook in de jaren zeventig met Talking Heads en onlangs nog tijdens zijn tour met St. Vincent. En nu, op zijn 66-ste geeft hij zowaar de meest cerebrale show uit zijn carrière, naar eigen zeggen de meest ambitieuze sinds de legendarische Stop Making Sense-tour.
Het moment dat Fever Ray de tent op z’n kop zet met haar Big Dick Energy
Zo zijn er wel meer conceptuele shows op Down The Rabbit Hole die tot nadenken stemmen en (vaak met humor) proberen te prikkelen. Die van Fever Ray bijvoorbeeld. Haar show gaat over machtsverhoudingen, over genderrollen, over seksualiteit en ook gewoon over geilheid. Haar ene zangeres danst feminien en sensueel, de andere draagt een grotesk bodybuilding-kostuum en flaneert met een waanzinnig machismo rond. ‘I want to run my fingers up your pussy,’ kirt Fever Ray, terwijl ze haar vingers alvast prikkelend in de lucht steekt. Even later wrijft ze haar kruis tegen haar microfoonstatief met een manische grijns en wijd opengesperde ogen. Ze is meer dan slechts zelfverzekerd. Het zit diep vanbinnen, ze straalt het tot mijlenver uit. Met haar energie kan ze de dynamiek in een ruimte in een ogenblik op z’n kop zetten. Sinds kort hebben we daar een woord voor: Big Dick Energy. Fever Ray heeft er meer van dan wij allemaal.
Fever Ray live op Down The Rabbit Hole 2018
Het moment dat we gaan klauteren met Karel
Nog nooit van het Amsterdamse fenomeen Karel gehoord? De hipste vrienden van jouw hipste vrienden kennen hem al, en jij vergeet hem ook nooit meer na deze show op het kneuterige Future Fuzzy Field, waar hij compleet uit zijn plaat staat te gaan. AAAAAAAAAH!!!!,’ kirt hij. ‘AAAAHAHAAAH!’ Iedereen roept met ‘m mee. Al gauw klautert hij op zijn tafel, in de speakers, op de hekken en in alles waar hij maar in kan klauteren. ‘Als ik iets zie wat echt interessant is, dan moet het even beklommen worden’, vertelt hij vooraf al. Dan laat hij ons ook zien hoe hij dat eigenlijk doet, overal in klimmen.
Het moment dat Spiderman het plafond in klimt
Zou hij klimles hebben gehad van Karel? Daar lijkt het wel op: een vrolijke knaap klimt tijdens een verrassingsoptreden in de loods bij het Vuige Veldje zo ondersteboven over het plafond, met de finesse van Spiderman, alsof de zwaartekracht compleet geen vat op hem kan krijgen. Iedereen die erbij is wordt helemaal gek. Natuurlijk.
Het moment dat die ene jongen de perfecte luchtbed-crowdsurf maakt bij Goldlink
Hoplakee, zo trekt Goldlink een jongen het podium op, geeft hem een luchtbedje dat even eerder al de stage op waaide. ‘3, 2, 1!’, telt de rapper af en ja hoor, dat gastje neemt een flinke aanloop en springt zo op de gewillige handen in het publiek. Even verliest hij zijn evenwicht en kiepert hij ervan af, maar hij weet er weer op te klauteren om een heel eind door de tent te dobberen. Dat vereist skills. Shout out naar jou. Het lijkt overigens een thema dit weekend, crowdsurfen op opblaas-spul: bij Franz Ferdinand duikelt iemand ook al in een opblaasbootje over het publiek.
Goldlink live op Down The Rabbit Hole 2018
Het moment dat Nick Cave angstaanjagend dichtbij komt
Nick Cave komt als headliner van de zondag dichtbij, letterlijk. Aan de barrier voor het podium heeft hij een soort plateau laten bevestigen, waar hij zo’n beetje de helft van de show op doorbrengt. Hij kijkt de mensen op de eerste rijen recht in de ogen, raakt ze aan, nodigt ze uit. Er gaat een ongelofelijk intimiteit vanuit. Hij krijgt bloemen in zijn handen geduwd, klemt al in het openingsnummer een hand net iets te lang vast, en er is ook een grappig momentje als Cave zijn neus snuit in een zakdoekje dat hem aangereikt wordt. Daar was kennelijk iemand voorbereid op tranen.
Nick Cave live op Down The Rabbit Hole 2018
Nick Cave live op Down The Rabbit Hole 2018
Het moment dat we elkaar allemaal omarmen in de Teddy Widder
Vrijdagochtend brengt Ronnie Flex zijn waanzinnig mooie Bløf-cover ‘Omarm Me’ uit, en hoewel mr. Flex zelf niet op het terrein is, gaat het nummer als een brandend vuurtje over de Groene Heuvels heen. Twee hipsters zitten het te zingen terwijl ze wachten op Jorja Smith, twee ouwe rockers net voor Queens of the Stone Age, maar het mooiste valt–ie om vier uur zaterdagnacht in de Teddy Widder, wanneer de dj zijn set stillegt en ‘m erin gooit als breekpunt. Een waanzinnig moment: vrienden omhelzen elkaar alsof er geen morgen meer is, onbekenden vallen elkaar gelukzalig in de armen en iedereen voelt zich geliefd.
Het moment van het hoofdpodium en de zon
Ja, de echte ster van het weekend is natuurlijk de zon. Kijk eens hoe fel–ie schijnt? En hoe mooi het meer erbij ligt en we in het water springen voor enige verkoeling, terwijl het stof opstuift en horizontale Jacobsladders creëert. Dit weekend voelt Down The Rabbit Hole als het mooiste plekje ter wereld. Echt waar. Wat is de nieuwe Hotot, een openluchtstage, ook een waanzinnig goed idee.
Sfeer op Down The Rabbit Hole
Sfeer op Down The Rabbit Hole
Sfeer op Down The Rabbit Hole
Sfeer op Down The Rabbit Hole
Het indringende #MeToo-moment bij de Speakers Corner
Zo slenter je wat over het terrein, zo beland je bij de Speaker’s Corner waar het hele weekend allerlei sprekers hun wijsheden delen. En nu? Nu vertelt een jongen hoe hij in zijn jeugd is verkracht, zichzelf de schuld gaf, er jarenlang niet over durfde te praten, en hoe zwaar het op hem weegt. Hij vertelt hoe belangrijk het is om hiermee naar buiten te treden, om andere mensen steun te bieden en het wellicht ook zelf te verwerken. Extreem dapper van hem om dit te delen, tegelijkertijd een intens heftig en ook mooi moment. En heel gek om met z’n allen een moment later bij diezelfde Speaker’s Corner alweer te kunnen lachen om een lichtvoetig verhaal over homoseksuele pinguïns.