We moeten vooral Boaz van de Beatz aankijken, de man die ook al veel meewerkte aan Ronnie’s debuutalbum. Boaz is bij elke track betrokken. De paar jaren die hij inmiddels in de omgeving van hitproducer Diplo doorbracht hebben duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Waar hij in het begin vooral bekend stond vanwege zijn hectische Boaz-drops, is hij nu een alleskunner. Een 90s r&b track als ‘Is Dit Over’ klinkt open en smooth, de harde trap van ‘Opgekomen’ (inclusief Migos flow) knalt er echt in, en ook de dancehall-pop van ‘Energie’ is echt indrukwekkend in de details: de backing vocals en de scherpe elektronische snares. En dan is er natuurlijk de autotune, duidelijk aanwezig en perfect gedoseerd. Zo’n track als ‘Energie’ is een schoolvoorbeeld van een track waarin de stemcorrectie echt als geluidseffect ingezet is, om perfect aan te sluiten bij de elektronische productie.
Voor iemand die zichzelf ‘alleen op de wereld’ verklaart, zoekt Ronnie Flex trouwens verdomd veel contact met anderen. Of beter: met vrouwen. In zo’n beetje iedere track spreekt ie een vrouw aan. Soms leidt dat tot een soort r&b smartlappen, zoals ‘In Mijn Bed’: ‘Mijn parfum, het ruikt niet zoals dit. Ik zie je uitgesmeerde lippenstift.’ Maar opvallend genoeg opent het album met een track waarin Ronnie zijn hele ziel en zaligheid uitstort. Het is een ode aan aan de ex-vriendin. Hij verliet haar middenin de tornado van succes, maar heeft daar eigenlijk spijt van. ‘Ja ik krijg spijt van m'n keuze. Het is het beste om te doen voor jou en mij. Als je me nodig hebt, bel (Krrrrr), en ik ben er altijd. Kan niet stoppen met houden van je.’
Diezelfde track gaat ook nog over een andere vrouw, zijn moeder. Die komt ook nog even langs in ‘Opgekomen’, de hardste straattrack op het album, compleet met Migos flow. We zien Sevn Alias op zijn scooter wegstuiven voor de ‘skotoe’, maar Ronnie heeft een onderonsje met zijn moeder over die nieuwe schoenen van duizend euro. ‘Ik vond de prijs nog wel schappelijk (Yeah). M’n moeder, ze vindt het belachelijk (Wow). Ik geef 'r twee tassen dan lachen we.’ Tuurlijk, het is opschepperij, even vertellen dat je zoveel geld verdiend hebt, maar toch ook een momentje van zelfreflectie. Als in: ja, ik weet zelf ook hoe krankzinnig het allemaal is.