1. (-) Whitney – Light Upon The Lake (Album van de Week)
Samen richtten ex-Smith Westerns-leden Julien Ehrlich en Max Kacakek de band Whitney op, die uitgroeide tot een zestal en die inderdaad wel ergens het midden houdt tussen Smith Westerns en Unknown Mortal Orchestra (waar Ehrlich eerder in speelde), maar met een zekere liefde voor het meer gelikte seventies gitaarpopwerk. Ze zijn wel beter in hele mooie platen maken dan in nuchtere interviews geven.

2. (-) Beck – ‘Wow’ (single)
Het artwork van de nieuwe Beck-single, waarmee hij eerder zijn volgers plaagde, verried al dat zijn nieuwe werk zeker niet de kant op zou gaan van het mooie, maar erg degelijke (en dus Grammy-winnende) album Morning Phase. Integendeel: met ratelende hi-hats, zware bassen en algehele gekte gaat hij terug naar zijn eclectische hiphop-georiënteerde platen, maar dan wel helemaal 2016. Giddy up! 

3. (-) Amber Arcades – Fading Lines (album)
Amber Arcades, de indie darlings tussen de 12van3voor12, zijn nog maar weinig geboekt deze festivalzomer. Dat is verrassend, omdat het er wel aan zat te komen dat debuutalbum Fading Lines een prachtige, dromerige plaat zou gaan worden, perfect geschikt voor de lange zomeravonden. Zet ‘m op en zweef weg.

4. (-) Apneu – This Will Never Happen To Us (album)
Het vorige, Hard Feelings, schopte het twee jaar terug tot 3voor12 Album van de Week. Maar This Will Never Happen To Us, al weer het derde album van de ingenieuze rammelpopband uit Amsterdam, is misschien wel nóg beter. Van ingetogen, poppy nummers als ‘Jennifer’ tot een opzwepende garagesong als ‘So What’, allemaal zitten ze even goed in elkaar.

5. (-) Dusky – ‘Ingrid Is A Hybrid’ (single)
Donkere discotrack van het Londense duo Dusky. De bassen trillen nog wel een tijdje na nadat-ie afgelopen is, en de melodie is onvermijdelijk in je hoofd blijven zitten. Maar Dusky stopt nog veel meer ideeën in de track, zoals de onverwachte bijna ambient-break halverwege en het overweldigende slot.

6. (-) Chance The Rapper – Coloring Book (album)
Na een weekje afwezigheid zowaar weer terug: de nieuwe Chance The Rapper, een groeier dus. Interessant zijn vooral de gospelinvloeden die door het hele album terug te horen zijn. Bijvoorbeeld op de track 'Blessings'. Uiteraard laat ook Kanye West zich horen, maar daarnaast werkte Chance samen met onder andere Jeremih, Justin Bieber, Young Thug en Future. Lees ook de recensie. 

7. (-) Honne & Izzy Bizu – ‘Someone That Loves You’ (track)
Het Engelse duo Honne heeft zich in korte tijd bewezen als meesters van de romantische electropop en dat laten ze weer zien op de nieuwe single ‘Someone That Loves You’ met Izzy Bizu. Kalme down-tempo elektronica, instant herkenbare popmelodieën en de zwoele stem van Andy. Lees hier een interview met die andere, James.

8. (8) Jessy Lanza – Oh No (album)
Ook een plaat die lang blijft hangen omdat-ie ook na vele luisterbeurten interessant blijft. De Canadese elektronische songwriter weet als geen ander hoe je catchy popdeuntjes uit de 80's te combineert met een een dosis R&B en electro. Met de hulp van Junior Boys en Caribou werkte de Canadese aan het tweede album dat je plotseling in een wereld vol funky drumsamples en zagende synthesizers zet.

9. (1) Car Seat Headrest – Teens Of Denial (album) 
Will Toledo, het 23-jarige brein achter Car Seat Headrest, is nu een jaar of zes bezig en zette in die tijd twaalf (!) albums gratis en voor niets op BandCamp. Begin dit jaar volgde veel buzz op SXSW en nu is de nieuwe plaat Teens of Denial uit, de eerste plaat met nieuw werk op label Matador (dat vorig jaar een compilatie uitbracht). De lo-fi ruilde Toledo in voor een stevig indierockgeluid. Teens of Denial. Je kunt er honderden invloeden in horen (van Television tot Pavement tot Guided By Voices tot Belle & Sebastian) maar de waarheid is dat Toledo nergens op vast te pinnen is. Onze review.

10. (-) Thee Oh Sees – ‘Plastic Plant’ (track)
Onze favoriete Californische garagerockers Thee Oh Sees zijn terug van nooit ver weggeweest. ‘Plastic Plant’ is de eerste losgelaten track van het 12 augustus te verschijnen nieuwe album A Weird Exits, en hij klinkt weer net zo opzwepend en moshbaar als we van ze gewend zijn. Het eerste album dat gemaakt is met de nieuwe live-line-up inclusief twee drummers.

11. (-) Steve Gunn – Eyes On The Line (album)
Steve Gunn, de voormalig gitarist van Kurt Vile’s liveband The Violators kwam afgelopen weekend met zijn tweede soloplaat. Nog iets meer dan bij Vile is de muziek van Gunn stevig geworteld in de folk-rock-traditie, met een psychedelisch randje dat steeds verder af lijkt te vlakken. Niet dat dat erg is: de songs zijn minstens zo fraai als die op zijn vorige album.

12. (-) Ibrahim Alfa – Hidden By The Leaves (album)
Een album vol outsider electro/techno om mee af te sluiten. Hidden By The Leaves is pas net uit, maar eigenlijk maakte de Engelse producer de plaat al in de jaren ’90. Het was de bedoeling de nummers uit te brengen via Move D’s Source-label, maar ging dat niet door vanwege geldproblemen. Naar verluidt vond Move D het ergens in zijn studio, en gaf hij het aan Lowtec van het label Workshop om alsnog te releasen. Maak je op voor een trip van het duistere soort.

De Checklist van deze week is samengesteld door Timo Pisart, Atze de Vrieze, Ralph-Hermen Huiskamp, Sjoerd Huismans, Sander Kerkhof, Sander Hoogendoorn, Flip Kloet, Niels Aalberts, Ingmar Griffioen, Menno Visser, Leo Blokhuis, René Passet, Christiaan Walraven, Erik Zwennes en Norbert Pek.