Ticketswap: de ‘good guys’ van de tickethandel

Nederlandse dienst biedt tickets voor maximaal 120% van de originele prijs

Atze de Vrieze en Paulien Sewuster ,

Afgelopen zomer vroegen wij voor de poort van Dekmantel Festival en Awakenings aan bezoekers: heb jij misschien je kaartje tweedehands gekocht voor veel geld? Vaak luidde dan het antwoord: nee, via Ticketswap. Zeker in de dance-wereld is het Nederlandse platform een bekend en als fair ervaren alternatief geworden voor de dure handelaren. Aangezien een heel groot deel van het aanbod (en dus ook de vraag) naar dit platform toe trekt, is het een van de natuurlijke oplossingen voor het doorverkoopprobleem. Een gesprek met Hans Ober, een van de oprichters van de website.

Laten we eerst beginnen bij het begin: wat doet Ticketswap eigenlijk precies?
Ticketswaps is een platform voor tweedehands e-tickets. Mensen kunnen er hun kaartje kopen of verkopen, als ze bijvoorbeeld ziek zijn of besluiten niet meer te gaan. Op Ticketswap hanteren we een maximale prijs van 120 procent. De koper en de verkoper betalen elk vijf procent aan Ticketswap. Van een kaartje dat 20 euro kost, gaat 19 euro naar de verkoper, de koper betaalt 21 euro. Daarnaast proberen we zo goed mogelijk te zorgen dat de kaartjes ook echt werken. Daarvoor werken we met een heleboel organisaties samen. Wij maken hun oude kaartjes ongeldig, en geven de koper een nieuw kaartje. Zo voorkom je dat een e-ticket twee keer gebruikt wordt.”

Jullie krijgen op voorhand al een stapeltje kaartjes?
“Ja, een grote partij waarmee we dat tot nu toe gedaan hebben, is DGTL. Wij kopen zelf geen tickets in en verkopen ook geen tickets, het gaat puur om consumenten die hun ticket door willen verkopen. Voor een festival als DGTL ging het afgelopen jaar om zo’n 1.000 tickets per festivaldag. Door weersomstandigheden wilden voor het Vrijland Festival - capaciteit 4.000-5.000 - ineens 2.000 mensen van hun kaartje af. Als organisatie wil je dan liever dat het goed gebeurt.”
 
Delen organisatoren waar je zo actief mee samenwerkt mee in de opbrengt?
“Nee, ze willen gewoon die service bieden aan hun klanten. We bieden ze wel inzicht in de statistieken van hun evenement. Waar de mensen vandaan komen, of het mannen of vrouwen zijn, wat de gemiddelde prijs is en wanneer de meeste tickets verkocht zijn.”
 
Waarom hebben jullie die maximale prijs van 120 procent?
“Anders zouden we een platform voor tickethandel creëren, en dat is absoluut niet de bedoeling. De bedoeling is dat er een veilige manier is om je kaartje te verkopen, op een manier waar mensen zich prettig bij voelen. Je ziet dat hier behoefte aan is.”

Hadden jullie al ervaring op de ticketmarkt?
“Nee, alleen als bezoeker. De twee jongens waarmee ik dit begonnen ben en ikzelf hadden een bedrijfje waarmee we websites bouwden voor klanten. Pas toen we echt begonnen waren, beseften we dat we in ticketland waren beland. WE hadden geen idee. Op die manier zijn we vrij onafhankelijk.”
 
Het lijkt me ook een wespennest.
“Nou, dat valt mee. In eerste instantie waren er twee kampen: of ze waren heel blij met Ticketswap, of ze vonden het niet relaxed dat er een externe partij kwam met deze dienst. In sommige gevallen zorgt onze aanwezigheid ervoor dat mensen eerder een tweedehands kaartje kopen dan een nieuwe, bijvoorbeeld als de prijs lager is dan oorspronkelijk. Wij zijn gaan kijken hoe we organisatoren dat enigszins in kunnen helpen. Ons doel is niet om ze dwars te zitten. Het is puur om te zorgen dat als jij maanden van tevoren ergens een kaartje voor moet kopen, en dat toch ineens in je vakantie valt, je er op een makkelijke manier vanaf moet kunnen.”
 
Hoe ontwikkelt het bedrijf zich? 
“Het gaat momenteel heel erg hard. We zijn nu met in totaal dertien mensen. We proberen onze positie te verstevigen door samenwerkingen aan te gaan met organisaties. Daarnaast kunnen we in het buitenland nog heel wat opschudden. We werken nu met parttimers in Frankrijk en Duitsland. Ik denk dat we ook daar voor grote veranderingen kunnen zorgen.”

Die wet die al vijf jaar in de lade ligt, heeft die een rol gespeeld bij de oprichting van jullie bedrijf?
“We waren er wel van op de hoogte. Het was natuurlijk een mooi handvat om die 120 procent regel op te baseren. Tegelijk hebben we ons er ook niet te veel mee bezig gehouden. Uiteindelijk is die wet dood gelopen. Ik verwacht ook niet zoveel van de wet, als ie er wel komt.”
 
Ticketmaster heeft Seatwave gekocht, maar Viagogo heeft een ander soort deal waarover inhoudelijk niet veel bekend is. Hoe kijk je daarnaar?
“Nou, ik heb een beetje zitten rekenen en heb sterk het vermoeden dat Viagogo gewoon onder tafel kaarten krijgt van SFX. Dat ze die kaartjes vervolgens als tweedehands verkopen. Er wordt geroepen dat er 75 miljoen dollar met die deal gemoeid is. Hoeveel kaarten moeten ze dan wel niet verkopen? Dat red je niet op basis van alleen servicekosten. Viagogo heeft ook veel tickets voor evenementen waar een grote run op is, zoals Sensation en Tomorrowland.”
 
Heb je het idee dat ook Mojo onderhands kaartjes levert aan Seatwave?
“Ik heb me daar niet in verdiept. In de documentaire van Channel 4 wordt wel aangetoond dat het destijds bij Live Nation wel gebeurde, en dat is het moederbedrijf van Mojo.”
 
Een van de ontwikkelingen van de laatste jaren is dat bijna alle handelaren nu ongevormd zijn tot marktplaatsen, waar zogezegd ‘echte mensen’ hun kaartje verkopen.
“Ja, ze zien dat op Marktplaats ook verkocht wordt, dat willen ze naar zich toe trekken. Verder kunnen ze het nu als alibi gebruiken. Ze kunnen zeggen: die kaartjes hebben we niet zelf ingekocht.”
 
Het lijkt me buitengewoon frustrerend dat achter gesloten deuren misschien wel dingen plaatsvinden die jullie benadelen. 
“Misschien, maar ik geloof dat op de lange termijn de eerlijkheid die wij hanteren het langst duurt. Die markt staat al jaren in een slecht daglicht, en wij proberen haar open te breken.”