De eerste dag van Sonar 2004 was goed bezocht. Traditioneel is deze dag meestal redelijk bezocht, maar deze keer leek het zelfs bijna uitverkocht. Gelukkig betekent dat op Sonar niet dat je uren moet wachten in de rij bij de bar of dat je als een sardientje in blik naar een concert dat zich in de verte afspeelt staat te turen. Nee, de algehele sfeer is uitermate relaxed. Zitten, liggend en hangend kun je bij vijf verschillende podia genieten van zeer diverse optredens. Sonar By Day wordt middenin Barcelona gehouden in en rondom het MACBA (het museum voor moderne kunst van Barcelona) en er is een dependance in het Centre d´Art Santa Monica waar voornamelijk audiovisuele optrdens zijn. Van de vijf podia zijn er twee binnen en de andere buiten. Bij de buitenpodia is voor het festivalgevoel kunstgras neergelegd en bij twee zijn er om de de brandende zon een klein beetje te weren een soort van luchtige tentjes opgebouwd. Muzikale hoogtepunten van dag 1: De Spanjaard Durán Vásques: Met twee cd-spelers en een berg andere apparatuur trakteert hij het publiek op een diepe sonische liveset. White noize, gefreakte en gefilterde stemmen en hier en daar wat ritmes dat zijn de ingrediënten van zijn set. Subtiel en met de grootste concentratie worden de geluiden gemixt. De Spaanse laptop live-act Fibla: Een strakke mix tussen hiphop en elektronica, we noemen het voor het gemak maar clickhop. De tracks beginnen allemaal rustig en vrij kaal maar ongemerkt sluipen ze vol met geluiden en eindigen ze erg funky en vol ritme. De hoofdjes van het zittende publiek knikken rustig mee. Martux_M + ddg visuals brengt hele dubby elektronica die ondersteunt wordt door een een vj die nogal vreemde visuals strak in de maat mee mixt. Het ene moment kijk je naar een man die rondloopt in een desolaat landschap en het volgende zie je een bak maden in volle close-up. In combinatie met de muziek zorgt het voor een hele vervreemdende sfeer. Sofus Forsberg brengt pure elektronica die tussen chaotisch rockend en rustige melodieus heen en weer schiet. Hij wordt ondersteund door een Deense zangeres die qua stemgeluid soms aan Bjork doet denken. Prachtig om te zien en naar te luisteren. Van het Rasternoton label is Carl Michal von Hasswolff aanwezig. Zijn set is een ervaring apart. De eerste 10 minuten is er niks anders dan bas. Diepe bas die dieper en dieper en harder en harder wordt en daaroverheen nog meer bas. Het Funktion One geluidssysteem wordt tot het uiterste getest door deze man. Langzaam beginnen de bassen patronen te vormen, over elkaar heen te schuiven of samen te smelten. Hier en daar wordt er door hoge piepjes voor een klein beetje meer ritme gezorgd maar voornamelijk is alles bas. De lucht in de zaal vibreert, je hersenen trillen in de schedel. Zonder dat er echte beats zijn zit er een moordend tempo in en voelt het als een duister en demonisch geheel. Drie kwartier wordt er naar een ultieme climax van totalitaire bas toegebouwd. Op het einde voel je je alsof je uit een trip komt. Afsluiter van dag 1 is Megadebt. Hij staat op het grote buitenpodium geprogrammeerd. Omdat het al tegen de avond loopt staat het geluid zachter. Tot grote onvrede van Megadebt zelf. Wat goed voor te stellen is, want hoe leuk is breakcore nou als het op fluisterniveau staat? Als tegenactie gaat hij door en door met zijn knallende tracks totdat de organisatie de stekker eruit trekt. Waarop de charismatische jongen uitroept: "How much money did you guys make off these people, let them have a party!"