Lucky Done Gone wil zich verliezen in het collectieve gevoel

Deze zaterdag speelt Lucky Done Gone all-night-long in Skatecafé, en sowieso duikt Gijs Voesten op allerlei plekken op dit jaar: met TLM Airlines deed hij een ronde langs de poppodia, deze zomer opent hij een Bravo-nacht op Lowlands en speelt hij op ZeeZout, Orbit en Audio Obscura. Dit is zijn DJ Shortlist.

De track:
Demi Riquisimo – ‘Windows 95 Anthem’ (Chloé Caillet Remix)
Ik ben heel gevoelig voor een oldschool jaren negentig, trancey geluid, gepaard met goede drums en percussie. Er zit veel verbinding in die muziek: de breaks en de hele blije, aanstekelijke geluiden, daar reageren mensen altijd wel op, maar als je de energie en de groove goed valt, dan voegt dat veel toe. Ik probeer écht contact te maken met mensen: ze zijn met een reden op de dansvloer, ze willen een fijne tijd hebben. Daarnaast vind ik het fijn als er een collectief gevoel heerst op de dansvloer of in de club. Deze track heeft voor mij alles: een oldschool maar clean geproduceerd geluid, het past op verschillende plekken in een set. Deze kun je in het eerste kwartier draaien, maar ook in het laatste uur of ergens in het midden.’

De dj-inspiratie:
Benny Rodrigues
‘Zijn draaistijl is betoverend en vaak hypnotiserend, naast zijn technische vaardigheden heeft hij een verfijnde muzieksmaak. Het is het complete verhaal wat mij inspireert: zijn benadering is om te spelen omdat hij dat leuk vindt, hij heeft weet ik hoeveel alterego’s gewoon omdat-ie dat vet vindt, van ambient naar Younger Rebinds naar ROD naar Benny Rodrigues. Hij maakte op Facebook ook altijd van die meeeeega lange posts. Normaliter haak ik dan af, bij hem was ik dan toch altijd benieuwd naar zijn verhalen. Misschien is dat ook wel de link met zijn sets: die man heeft echt flair, het is een combinatie van zijn muzikaliteit en persoonlijkheid.’

De club:
Macadam
‘Een intieme club in Nantes, Frankrijk. Het ligt een beetje buiten de stad, een zwarte doos op een soort parkeerplaats, eenmaal binnen is de club pikdonker. Best een brede club ook: de booth staat in de breedte, en er is precies genoeg zicht om een meter vooruit te lopen, maar veel verder kun je niet kijken. Ik speelde er op een zondagavond van 19:00 tot 23:30, maar het voelde alsof het diep in de nacht was: iedereen stond te bouncen, ik was de tijd helemaal kwijt. Mooi detail: ze hadden een soort dakraam met een doek en plaat er overheen die ze af en toe omhoog schoven, zodat het zonlicht naar binnen druppelde. Grappig hoe zo’n klein detail een zaal hele nieuwe energie kan geven.’