BKS23: Sylvie Kreusch zwiert vuurrood de nacht in
En haar vonk springt over
De nacht is broeierig. Klam. Plakkerig. Zwoel. Precies de nacht dus voor Sylvie Kreusch, de Vlaamse zangeres die de platencollectie moest verdelen met Maarten Devoldere van Balthazar en Warhaus. Hij kreeg Serge Gainsbourg en Nick Cave, zij Nina Simone en Grace Jones? Hij noemde haar zijn muse, en ook de Ha Ha Heartbreak inspireerde hun beider platen. Feit is dat ze ook nog eens specialiseren in hetzelfde type rokerige pop noir met lome percussie. Hoewel die ijle stem van Sylvie Kreusch bij tijd en wijle ook wel aan Lykke Li doet denken.
En als een vuurrode demoon vliegt ze vanavond over de stage. ‘I’m a redhead and I’m raging’, zingt ze in een van haar beste liedjes. Haar is het onfortuinlijke lot beschoren om het tegen de headliner van de dag, The Chemical Brothers, op te nemen. De kleine Secret-tent is dus weliswaar niet ramvol, maar toch vol genoeg om tegen elkaar te plakken en schuren, om mee te brullen wanneer de welhaast manische vonk van Kreusch overspringt.
HET MOMENT
NRC durfde onlangs nog te stellen dat de drumsolo een ‘internationaal erkende misdaad' zou zijn. Zo niet bij Kreusch. Haar drummer is een heerlijk sensuele trommelaar die de jazz in zijn vingers heeft, en die percussionist weet ‘m precies lekker te ondersteunen, met rinkelende sleutelbossen, hele tandwielen en grote trom. Van een broeierige, trage groove versnellen en versnellen en versnellen ze. Vet.