De dansvloer-diaspora van Moody Mehran De dansvloer-diaspora van Moody Mehran

Dikke kans dat je hem wel eens hebt zien draaien, ook als je maar een béétje naar dancefestivals of technoclubs gaat: Moody Mehran draait deze zomer alweer vijftien jaar. Bovendien is hij samen met Tjade en Lucky Done Gone onderdeel van TLM Airlines én mede-oprichter van Diaspora Radio. Zijn homo universalis-benadering komt voort uit een diepe liefde voor de scene, de kick die hij krijgt van afwisseling en een kleine tunnelvisie-persoonlijkheid: ‘Ik zag laatst een video van mensen die een hut bouwden, daar ben ik helemaal invested in geraakt. Nu zit ik diep in tuinbouw: ik heb nog net geen zwembad gebouwd, maar wel álle filmpjes gezien.’

Wanneer ik Mehran vraag om zijn stijl te omschrijven, spuugt hij nog net niet zijn thee uit over het zonnige terras op het Waterlooplein. ‘Ik weet het eigenlijk écht niet,’ lacht hij. Je zal de dj-allrounder ook nooit hetzelfde zien draaien; zijn eclectische sets bewegen over het hele elektronische spectrum en schieten soms uit naar hiphop of het traditionele Perzische genre radif. ‘Ik vind het leuk om mezelf uit te dagen verschillende dingen te doen. Mijn muzieksmaak bestaat vooral uit hiphop, house en disco, dus dat is altijd een beetje de kern geweest: een op de dansvloer georiënteerde muzieksmaak. Vroeger draaide ik tussen de 100 en 120 bpm, maar tegenwoordig is dat veel sneller, raak ik diep in vertakkingen en draai ik 100% op gevoel. Ik bereid wel een playlist voor, maar zit daar dan zelden in – de energie in de zaal is leidend voor mij.’ 

Mehran is er ondertussen heer en meester in: feilloos weet hij de meest diverse sets in elkaar te weven, zonder een krachtige kern te verliezen. Niet gek dus dat hij is gevraagd als één van de curatoren voor festival Wilde Weide, het jongere rock-’n-roll zusje van Wildeburg, waar hij ook al twee keer eerder draaide. ‘Dit is de eerste keer dat ik op deze manier, zo zelfstandig, een stage cureer. Dus dat maakt het ook wel spannend. Qua bandjes was het bijvoorbeeld nog best een uitdaging om uit te vinden wat er nou bij mij past. Het programma is ook divers geworden, dus ik hoop dat ik het op de juiste manier heb neergezet en dat het goed gaat werken.’ Zo zal hij een b2b met Benny Rodrigues draaien en staat bijvoorbeeld collega Jennifer Loveless op het programma, maar ook Dio en Parker Fans zijn uitgenodigd. 

Vooral die set met Benny Rodrigues voelt bijzonder: ‘Benny heeft mij door onze gesprekken over zijn ervaringen als dj geïnspireerd om mijn dromen achterna te gaan. Toen ik in Amsterdam kwam wonen was de energie ook wel heel anders, het werd breed gedragen dat je elkaar alles gunde. Er zijn veel dj’s die mij dingen hebben verteld die me echt zijn bijgebleven.’ Niet dat hij daar altijd naar heeft geluisterd – Mehran is nogal koppig, vertelt-ie. ‘Dat heeft me wel veel gebracht, ook in mijn creativiteit. Ik moest vroeg volwassen worden en heb op jonge leeftijd al veel grote beslissingen moeten maken, waardoor het normaal wordt om alleen van jezelf uit te gaan. Als mensen kritisch waren, dacht ik altijd: “praat maar lekker, ik weet toch wel hoe het zit”. Als ik nu terugkijk, had ik nog zoveel meer van hen kunnen leren.’

 

Interview gaat verder onder de afbeelding.

Tegenwoordig kan Mehran vooral lachen om zijn koppigheid van vroeger, en vindt hij juist in talloze zaken inspiratie. Zijn grootste bron vindt hij in de counterculture die in de scene leeft en hoe die een plek biedt aan de mensen die niet binnen de norm vallen. Als jonge jongen heeft hij dat vervreemde gevoel zelf ook veel ervaren: ‘Ik was vier toen ik van Iran naar Nederland verhuisde. Ik heb afstand gedaan van mijn eigen cultuur omdat ik er hier graag bij wilde horen; daardoor voelde ik een gat in mijn leven, alsof ik een deel van mijzelf geen plaats kon geven. Het onderdeel zijn van een diaspora heeft er zeker voor gezorgd dat ik iets heb gevonden in de elektronische clubcultuur – ik had voor het eerst het gevoel ergens bij te horen.’

Voor veel mensen bestaat het gevoel van tussen twee culturen zweven alleen in afzondering: hoor ik er wel bij, en hoe navigeer je dat? ‘Daarom zijn we Diaspora Radio ook begonnen: het is interessant om iets dat onder heel veel mensen in isolement leeft, op de radio een plaats te geven,’ vertelt Mehran. Diaspora Radio is een radioshow die Mehran is gestart met Hani, waarin makers en creatievelingen hun verhalen delen van migratie, bi-culturaliteit, identiteit en makerschap. ‘Diaspora staat voor de zoektocht naar wie je bent. In combinatie met muziek kan je zoveel oproepen, gevoelens van nostalgie – muziek verbindt. Toen ik voor het eerst in de club stond, vond ik het erg bijzonder hoe iedereen door de muziek op dezelfde golflengte komt. Dat anderen misschien hele andere problemen hebben gehad in hun leven, maakt dan even niet uit: je vindt elkaar in die gedeelde ervaring.’

Dat maakt de dansvloer een therapeutische plek. ‘Deze scene is geboren uit dat gevoel van geen plek hebben. Dansen lost je problemen niet op, maar het kan er wel zorgen voor het gevoel dat  je ergens bij hoort en een uitlaatklep hebt. Dat blijft voor mij het belangrijkste, dat die ruimte bestaat voor minderheden en voor mensen die willen ontsnappen aan het dagelijkse leven. Het heeft er voor mij in ieder geval voor gezorgd dat de problemen die ik met me meedroeg minder impact kregen op mijn leven, waardoor ik mijn leven heb kunnen ontwikkelen vanuit de club naar iets wat nu gewoon een volledige carrière is.’ Een set is dan ook geslaagd wanneer mensen zich vrij kunnen voelen om op de dansvloer zichzelf te kunnen zijn: ‘Ik wil dat alle gedachten over wat er buiten de club gebeurt, uit gaan.’

Toch is de club voor Mehran niet alleen maar een plek voor escapisme. Hij heeft meermaals gedraaid op fundraisers voor Palestina en spreekt zich openlijk uit over de genocide: ‘Ik heb daar best veel backlash door over me heen gekregen. Ik kreeg DM’s van mensen die dreigden me te willen cancelen, privé, maar ook van venues. Dat maakte me wel boos, maar ik hoef ook niet op plekken te draaien waar ze zulke ideeën hebben. Ik ben hier in Nederland opgegroeid, en er werd altijd gesproken over de Tweede Wereldoorlog, hoe erg dat was en hoe mensen in het verzet helden waren. Ons belastinggeld wordt nu gebruikt om te faciliteren dat zoveel mensen en kinderen worden afgeslacht en in onderdrukking leven. Ik vind dat moeilijk te rijmen met de normen en waarden waarmee ik ben opgevoed.’

Op deze manier blijven voor Mehran alleen de plekken over die écht een veilige ruimte willen creëren en trouw zijn aan het grondbeginsel van de clubcultuur. ‘Ik ga al sinds mijn zestiende uit. In de Trouw bijvoorbeeld, was toen bijna iedereen wit. Nu zijn er als je uitgaat zoveel mensen met verschillende achtergronden – dat is allemaal veranderd. Daar ben ik heel blij mee. Het is verfrissend; het is een vette ontwikkeling dat bepaalde groepen mensen uit een bepaalde niche hun eigen space creëren. Tien jaar geleden had je vrij vaste genres, nu is dat meer blurry, en komen mensen meer naar feesten voor een specifieke vibe. Femme feesten die ingericht zijn om een fijne plek voor vrouwen te zijn, bijvoorbeeld.’

Mehran ziet zijn plek in de scene als iets vloeibaars: zolang het bij hem past, beweegt hij mee, en als dat verandert, vindt hij wel een andere vorm om zijn passie voor muziek te uiten. Hij heeft geen behoefte aan een vastomlijnde rol of status, en al helemaal niet om als dj op een voetstuk te worden gezet. ‘Ik voel me daar ongemakkelijk bij. Mijn leven ís al heel chill. Er zijn ook gewoon mensen die heel hard werken om veranderingen te creëren in de wereld, die écht belangrijk zijn, of hun leven geven om bepaalde vrijheid te creëren voor anderen, hè!’

 

Moody Mehran staat aankomend weekend op Awakenings Upclose (Halfweg), 24 mei op Ohm Festival (Delft) en 31 mei op Toffler Festival (Rotterdam).