Album van de Week (25): Let’s Eat Grandma
Euforische pop met een gebarsten smartphonescherm
Er is niets leuker dan 19 zijn, en met een ongekende gretigheid alle hoeken en gaten van de popmuziek verorberen. Toch? ‘I just want anything and everything’, zingen de Britse tieners Jenny Hollingworth en Rosa Walton op hun tweede album I’m All Ears, en zo klinken ze ook. Openen met een duister jaren ’80 synthwave-intro dat je direct op het verkeerde been zet? Tuurlijk! Daarna een zoet elektronisch popliedje aan stukken laten scheuren door experimentele popproducer SOPHIE en The Horrors-toetsenist Faris Badwan? Waarom niet!
De twee kennen elkaar sinds hun dertiende, brachten op hun zestiende het bijna cartoonesk psychedelische I, Gemini uit met maffe rafelige folksongs over chocoladecake en shiitake paddestoelen. Voor luisteraars met minder verbeeldingskracht was het moeilijk om houvast te vinden in die plaat, dat is bij I’m All Ears heel anders.
Hoezeer ze ook alle kanten op schieten, telkens voelt het ontzettend logisch in het universum van Let’s Eat Grandma. Er zijn euforische popmomenten a la Lorde (‘It’s Not Me’, ‘Falling Into Me’, ‘Ava’), uitgesponnen psychrock (‘Cool & Collected’) en smachtende liefdesliedjes (‘I Will Be Waiting’), maar dan wel met heerlijk zelfrelativeringsvermogen: ‘I will be waiting for you. It’s lame, but I will keep waiting for you.’ Ze durven hun nummers bovendien ongebruikelijk lang uit te spinnen: twee nummers schurken tegen de 6 minuten, twee zelfs rond de 10 minuten, om maar alle ruimte te geven om de composities te doen opbloeien.
Natuurlijk zingen ze ondertussen over social media en smartphones, maar dan wel vanuit de belevingswereld van een 19-jarige, met een gebarsten telefoonscherm en vol gemiste oproepen. Het venijnigst is de single ‘Hot Pink’, waarin ze de draak steken met hoe mannen naar vrouwen van 17 kijken. 'I’m just an object of disdain to you, I’m only 17, I don’t know what you mean', kirren ze pesterig. Even later: ‘While you’re trying to decide if it’s a girl or if it’s a guy’, terwijl ze muzikaal al evenveel van kleur verschieten als een toverbal.
Check hier meer #nieuwemuziek.