Jonny Nash: ontspannen ontwaken met ambient folk
Schot-in-Amsterdam maakt mijmermuziek voor gevorderden
Wat is Point of Entry van Jonny Nash een weergaloos mooie plaat, zeg. Het is mijmermuziek voor gevorderden: een ambientplaat vol gitaargetokkel en zuchtzachte zang, een plaat waarbij je heerlijk in slaap kunt vallen, eentje om aan te zwengelen op een regenachtige dag (zoals vandaag!) of juist vroeg te draaien als je hoofd nog geen herrie aankan. En dat was ook de intentie van Nash, zegt-ie. ‘Ik wilde iets maken dat ik graag ’s ochtends zou luisteren. Mijn partner en ik hebben een klein vakantiehuisje in de buurt van Egmond, aan de kust. Ik heb er een paar classic albums liggen die ik er ’s ochtends altijd grijsdraai, Beverly Glenn Copeland, en Cosmic Ocean Ship van Mia Doi Todd. Mijn album klinkt niet per se zoals deze platen, maar de vibe is vergelijkbaar: warm en positief, het type plaat dat je aanzet voordat je de gordijnen opent en een pot koffie zet.’
Nash werd geboren in Schotland, en verhuisde in 2016 naar Amsterdam, waar hij middenin de bruisende scene belandde van Red Light Radio en het label Music From Memory. Via dat label startte hij met de Italiaanse cultheld Gigi Masin en Young Marco het ambientproject Gaussian Curve, solo maakte hij ook heel wat fraaie platen en hij startte het label Melody As Truth. Een jaar lang werkte hij aan de wonderschone compilatie van het Tsjechische echtpaar Irena en Vojtěch Havlovi. (‘En dat was van grote invloed op me. Ze maken echt gebruik van de ruimte waarin ze hun muziek opnemen, experimenteren met de plek waar ze de microfoon plaatsen. Dat ben ik ook gaan doen.’) In de afgelopen paar jaar raakte de scene rondom Nash wat versplinterd en moest hij zich heroriënteren. ‘Waar staan we nu? Wat wíl ik doen? Ik heb mijn label even op pauze gezet, omdat het een geautomatiseerde, vreugdeloze bezigheid begon te worden. Ik moest weer op zoek naar de vreugde, en die vind ik door dingen klein, langzaam en duurzaam te houden.’
Want dat is ingewikkeld wanneer je én artiest bent, én je eigen labelbaas. Je moet nadenken over het creatieve aspect, maar ook al hoe die muziek dan te verkopen. ‘Ik heb deze plaat puur uit plezier gemaakt, en heb mezelf pas de laatste maanden toegestaan om ook over de strategie na te denken hoe ik het dan de wereld in moest sturen. Ik ben heel blij dat dat is gelukt.’