Genomineerd voor de 3voor12 Award: Animistic Beliefs

Zoals airbags zijn ontworpen voor het mannelijk lichaam, zoals digitale fotocamera's primair zijn afgesteld op de witte huid, zo heeft elektronische muziek ook een nogal... westerse bias. De keyboards van synthesizers, en software als Ableton, is ontworpen met de Westerse gelijkzwevende stemming in gedachten, waardoor het nagenoeg onmogelijk is om elektronische muziek in niet-westerse toonladders te schrijven. Het Rotterdamse Animistic Beliefs kan dat wél, met behulp van hun moderne synthesizer de Novation Summer (legden ze uit in dit interview!). Die Indonesische toonladders hoor je vrijwel overal terug op hun tweede album MERDEKA, van de glazige melodieën op IDM-jungle-track 'To Dream About Water' tot de onheilspellende melodieën op 'Childhood Memories' bijna aan het einde van de plaat. Het is een subtiel statement voor het luisterende oor, eentje waarmee ze hun roots vieren en tegelijkertijd een eigenzinnige handtekening op hun album zetten.   

Een paar jaar geleden leerden we Linh Luu en Marvin Lalihatu kennen als Animistic Beliefs, een Rotterdams duo dat een stuk klassieker klonk: techno, IDM en electro volgens de leer van Drexciya. Maar op hun tweede album hebben ze een totaal eigen sound gevonden: een mengeling van leftfield techno, electro, jungle, deconstructed club en experimentele album, waarin ze hun Zuidoost-Aziatische roots op het schild hijsen. Neem tracks als ‘Childhood Memories en ‘Thúrc Tinh’: daarop gebruiken ze totobuang, gamelan-achtige gongs uit Oost-Indonesië. En neem ‘Call of The Tahuri’, dat z’n titel ontleent aan een Indonesisch blaasinstrument, een zeeschelp die je al in de eerste zeven seconden van te track hoort, weer die totobuang en Indonesische tifa-drums. Niet voor niets kwam het album uit op N.A.A.F.I., een label uit Nieuw-Mexico dat met hun vooruitstrevende clubmuziek de dansvloer wil 'dekoloniseren' - de dominantie van westerse clubmuziek uitdagen en opheffen.

Zo zit er een hele wereld van betekenis achter MERDEKA ('vrijheid'), over overal en nergens bijpassen, tussen allerlei werelden in leven en daarmee in het reine probeert te komen. Maar zelfs als je dat niet weet, is het een uitdagende, meedogenloze plaat, die allerlei rafelranden van de dansvloer bij elkaar brengt: van de glazige electro van 'It's Called A Dip' naar de harddance-met-hardcorekicks van 'Goblins Caught on Camera', van de ronduit manische deconstructed club drumprogrammering op 'Kurang Tidor' naar de IDM-ambient op de albumafsluiter. En dat alles gebracht met de energie van punk, en die Zuidoost-Aziatische roots als rode draad. Zo creëert Animistic Beliefs voor zichzelf een piepklein vrijstaatje op de dansvloer, en een album van Nederlandse bodem zoals we nog nooit hoorden.

Check hier alle albums die zijn genomineerd voor de 3voor12 Award.