Paaspop 2017: Fleddy Melculy verzorgt vreemd vermaak
Jack Daniels wordt moshend kippenhok
Het is eerder gebleken dat Paaspop niet vies is van de nodige foute coverbands. Fleddy Melculy valt daar gelukkig (of helaas) niet onder. Sowieso niet onder cover – Fleddy Melculy komt niet met Queen-nummers in een akelig modern jasje, maar niest gewoon zelf hun muziek in elkaar door heel vervelend nasaal stemgeluid te combineren met lekkere, strakke metal. Maar, als het aan de band zelf ligt, is het ook geen band (huh?). Ja, je leest het goed: “Wij zijn geen band maar een orkest.” Zo luidt de introductie. Kun je mee doen wat je wilt.
In dit geval betekent dat waarschijnlijk dansen als een malle, ongemakkelijk stuiteren of ‘moshen als een stel kippen’, wat Melculy het publiek opdraagt na een succesvolle sitdown. Nog veel aannemelijker is dat je, wanneer je hier bij was, een soort combinatie hebt uitgevoerd van al het bovenstaande.
Aan de muziek is namelijk geen touw vast te knopen, maar dat willen Paaspoppers ook helemaal niet meer om half twee ’s nachts: dan willen ze gewoon een rare rapshow bijwonen met af en toe wat metalrefreinen waar eigenlijk niemand iets van van snapt of gangsterfoto’s maken tussen de koeien. Dat klinkt misschien niet als iets wat je thuis zou luisteren of doen, maar dat hoeft ook helemaal niet: daar is Paaspop voor uitgevonden.