Cate Le Bon - Pompeii

Cate Le Bon neemt het stokje over van Brian Eno als voorloper van de art-pop scene. Haar sound is onderhand een begrip op zich geworden en dat is ook niet raar met zeven albums op zak en al dertien jaar aan muzikantenbestaan. Pompeii zit bomvol met rare pop structuren en zweverige of dissonante zanglijntjes. De plaat klinkt weliswaar een stuk meer lo-fi dan de voorgangers, maar dit doet niet af van de potentie die Pompeii heeft als indie klassieker. Hoe dromerig sommige nummers ook worden, de drums blijven lekker muddy door kabbelen. Cate Le Bon liet zich inspireren door David Bowie en dit horen we terug. Veel van de tracks hebben veel gemeen met de plaat Low: synthesizers en machine ritmes.