3voor12 Utrecht bestaat 20 jaar en in 2007 spraken ze al met StropStrikkers. Het trio dat hét geluid van de straat representeert en de daarbij behorende strijd. Als zestienjarige boze puber was ik gelijk verkocht. Ik hoefde niet langer meer naar Mobb Deep of Wu-Tang Clan te luisteren, ik had nu een groep gevonden in mijn eigen taal met vergelijkbare teksten en beats. Misschien ken je ook wel hun eerste wapenfeit. Wanneer je destijds rond hing in de Utrechtse straten, (skate-)parken of online op hiphop fora, pompte je Kermis in de Hel. Toendertijd verschenen als MP3-download met elf nummers vol rauwe, pure en soms duistere hiphop. Afgelopen 22 februari heb ik het op vinyl kunnen bemachtigen bij de releaseshow in dB’s en die heb ik uiteraard een flinke draai gegeven op mijn platenspeler.
(tekst gaat verder onder de video)
In 2006 bracht StropStrikkers het debuutalbum Kermis in de Hel uit. Met hun rauwe en ongepolijste beats en raps zette de Utrechtse rapformatie zich meteen op de kaart. Ook live bouwde het drietal een stevige reputatie op. Vorige maand verscheen Kermis in de Hel voor het eerst op vinyl, een feit dat gevierd werd met een uitverkochte show in dB’s. We vroegen Sander ‘STEEP’ Brouwer, die er in 2006 als zestienjarige al bij was, om terug te blikken en te vertellen hoe de nummers en het geluid zich gehouden hebben. Om al een tipje van de sluier op te lichten: “De Nederlandstalige hiphopgroep met SKAV, J.A.E. en KlaasVaak, bewijst nogmaals dat we Utca nooit mogen vergeten”.
Na het onheilspellende klokkenspel van de Domtoren is ‘Bedek je Nek' het eerste nummer. Dat je beter je nek kan bedekken (en het liefste met een strop) is precies de boodschap voor het ‘urban’ geluid van alle rappers die medio 2006 commercieel zijn gegaan. We noemen geen namen, maar wat een verademing was het geluid in die tijd van de StropStrikkers. Dat er inspiratie wordt gehaald uit Middeleeuwse tijden en de Bijbel, moge duidelijk zijn. ‘Vagevuur’ is daar uiteraard ook een voorbeeld van. Dat het trio, daar waar nodig in het leven, schijt heeft aan dan wel geloof of bijgeloof wordt hier goed duidelijk gemaakt.
Deze artiesten bewandelen hun eigen pad, maar hebben blijkbaar wel de nodige zelfmedicatie nodig in vorm van alcohol of rookwaar. Op ‘Mic Check’ wordt er openlijk gesproken over het bedwelmen van de longen en het vergiftigen van je lever. Een eigen pad kiezen de mannen zeker, maar het rechte pad was blijkbaar soms ver te zoeken. KlaasVaak gunt ons een warme bas en die laat mij voelen alsof ik onder invloed ben, maar de samples en snare zorgen weer voor een verstoord geluid dat kan doelen op de struggles van het straatleven. Helaas hoor je ook dat hier en daar vroeger wat problemen zijn geweest met het opnemen of mixen, aangezien bijvoorbeeld de vocals op ‘Brandklok’ wel erg hard staan vergeleken met de andere nummers. Op vervolgalbum Donkere Dagen is dit beter gedaan, dus hopelijk komt die ook nog uit op vinyl.
(tekst gaat verder onder de foto)
Genoeg Nederlandse producers en beatmakers laten zien en horen dat het type hiphopgeluid vol samples en rauwe raps nog relevant is. Creativiteit te boven en zo ook bij de Strikkers. Kritische noot van mijn kant is dat het geluid nog voller, warmer en dieper mag. Ook het experiment met hier en daar nieuwe technieken zou prima kunnen. Geen idee of ze daar voor openstaan en of Klaas nog zo diep in de apparatuur zit en het mixen van de muziek. Wellicht kan het sowieso helpen als een ander dit doet. Dat er vraag is naar dit geluid, is duidelijk. De boombapsound, om het zo maar te noemen, is weer helemaal terug. In het zuiden van het land horen we dit geluid al langer, maar ook in onze provincie is het weer levend. Artiesten als Lo Dosanto (die in het voorprogramma stond) halen duidelijk inspiratie uit dit geluid. Wellicht minder donker en wat moderner, maar ietwat slome en dus volgbare kick-snare-hihat met persoonlijke teksten zijn er zeker.
Sticky Steez van OpgeZwolle wordt trouwens nog even genoemd en wel op ‘Roestvrijstaal’. Op dat niveau moest je dus zitten, wilde je je kunnen meten aan deze MC's. Je Afrikaanse Excellentie en Skafalau vertellen je het klimaat van de straat en de namen verraden al hoe multicultureel de groep is en dat er genoeg gesmoked wordt is ook geen geheim. Stoner SKAV is erg goed in zijn persoonlijke verhalen te vertalen naar rap. Persoonlijk favoriet en uitschieter was voor mij altijd ‘Skafa’s Blues’. Het staat vandaag de dag nog steeds als een huis. Dat het op Spotify, op ‘Bedek Je Nek’ na, het best beluisterde nummer van de EP is, is geheel terecht. De vinylreleaseshow van het album werd door het publiek dan ook goed ontvangen. Na afloop zijn volgens mij alle platen wel verkocht met handtekening en al.
Dat er ook in de begindagen al goed is nagedacht over hun live-optredens, verraadt een nummer als ‘De Pit’. De beat is hier wat elektronischer dan op de rest van Kermis in de Hel en dat helpt voor de agressieve sfeer om live los te beuken in elkaars lichaam. Dat dit nog steeds werkt bewezen ze het afgelopen optreden weer in dB’s. Het poppodium dat dit jaar gaat verhuizen veranderde die avond in een waar spookhuis, waar ik zeker een paar bier nodig had om mij op mijn gemak te voelen. Ik kan mij ook zeker voorstellen dat niet iedereen ook meer zit te wachten op bepaalde scheldwoorden en vloekwoorden, die wellicht zo’n twintig jaar geleden nog wat gangbaarder waren. Welke woorden dat zijn, mogen jullie zelf terugluisteren.
(tekst gaat verder onder de foto en video)
De clips gaven een perfect beeld van waar de StropStrikkers voor stonden en staan. Utrecht en grimmige/ruwe hiphop. Het eerste wat je ziet in de video van ‘Grimey N Rof’ is de Domtoren in zwart en wit en het eerste wat je ziet in de clip van ‘Bedek je Nek’ zijn de mannen zelf met aanhang. Bivakmuts, bier, jonko en een Palestinasjaal. Mooi om ook weer eens de (helaas verloren) graffititunnel terug te zien. Gelukkig zijn er weer nieuwe spots.
Als toetje op de plaat krijgen we een nummer in de vorm vol humor met de naam ‘Urban iz da Sjit’. Een leuke combinatie van het spotten van de commerciële 'urban scene' en de mannen die zichzelf hier ook niet al te serieus nemen. Anno 2024 vinden ze volgens mij het grapje van het nummer wel een beetje gedaan, want live voerden ze hooguit een paar zinnen uit:
Als ik een mixtape maak, gebruik ik 50 Cent beats
Dan rap ik over Hummers ook al rij ik op een fiets
Ik ben een G-Unit fan, Lloyd Banks is the man
Doekoe bitches bling, maar de straat vind ik maar eng
De vinyl versie van Kermis in de Hel is hier te verkrijgen: https://stropstrikkers.nl/product/kermis-in-de-hel-lp/