Kun je vertellen wat je zoal doet in het dagelijks leven?
“Ik ben afgestudeerd in Interactive Performance Design en sindsdien richt ik me op het ontwerpen van interactieve installaties. Samen met een oud-studiegenoot ben ik vooral bezig met installaties voor educatieve doeleinden, momenteel voor de Koninklijke Bibliotheek. In die ontwerpopdrachten kan ik gelijk ook mijn fascinatie voor nieuwe media en technologie kwijt. Daarnaast doe ik ook een aantal audio-editing klussen en werk ik bij Stranded FM. Ik weet niet precies wat de sidejob van wat is, maar muziek blijft hetgeen waar ik het meest mee bezig ben.”
Hoe ben je als dj en producer begonnen?
“Gedurende mijn basisschooltijd begon ik met dansen. Later volgde ik ook een vooropleiding dans, die was destijds nog onderdeel van ArtEZ. Hier kregen we echt de basis van alles, dus zowel ballet, folklore en tap als modern, wat ik het tofst vond. Ik was echter voornamelijk gefascineerd door b-boying en popping and locking, wat helaas geen deel was van de opleiding. Door die stijlen kwam ik echter wel in aanraking met andere muziek, vooral electro en hiphop. Een belangrijk onderdeel van deze dansstijlen is hoe de bewegingen één op één staan op de accenten van de muziek. Toen bedacht ik dat ik nog meer controle zou hebben over hoe en waarom je precies beweegt als ik zelf de muziek zou maken. Met dat idee is het dus allemaal begonnen. Ik heb nog een jaartje muziekproductie aan het Conservatorium in Enschede gedaan, maar dat was mij te commercieel en te veel gericht op reclame- en filmmuziek. Ik moest ook alle theorie onder de knie hebben, terwijl ik helemaal geen geschoolde muzikant ben.”
Je komt oorspronkelijk dus niet uit Utrecht?
“Nee, ik woon hier nu bijna tien jaar, maar ik ben opgegroeid in Enschede. Grappig genoeg was dat een verrassend voedzame plek. Het ligt relatief ver van de randstad vandaan, maar had genoeg interessante evenementen en feesten. Poppodium Atak zat daar, net als GOGBOT festival en dansavond Basic Grooves. Er zijn ook veel sicke dj’s die van oorsprong uit Enschede komen. Na mijn jaartje conservatorium ging ik naar Utrecht om te studeren aan de HKU en ben ik verder gegaan met dj’en. Daar had ik gelijk het geluk dat ik in het beste huis terechtkwam dat ik me kon voorstellen. Bijna iedereen in ons huis deed wel iets dat direct of indirect met muziek te maken had, zoals concertfotograaf of barmedewerker. Het was bijzonder hoe dat samen kwam. Ik heb daar vijf jaar gewoond en daar ben ik erg dankbaar voor. Verder was het echt een goor huis met een stomme huisbaas.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
Bijna een decennium geleden is het dat Tijmen Lohmeijer, oftewel Tala Drum Corps, naar Utrecht afreisde. In die tijd heeft hij de stad leren kennen als een bijzonder voedzame plek voor creatievelingen, waaronder hijzelf. Terwijl de regen optrekt en de zon doorbreekt, stappen we het woonkamercafé van Koffie Leute binnen. Tijdens ons gesprek (waarin we zijn verleden in Enschede, zijn inspiraties in Utrecht, zijn nieuwe EP en gehoorschade bespreken) werkt hij twee rijkelijk belegde sneetjes toast met avocado en een zachtgekookt eitje naar binnen. “Ik had nog niet geluncht en ik heb zo’n idee dat ik beter ben in antwoord geven met een volle maag.”
“Mijn ambities liggen niet bij het worden van de beste dj of producer, maar bij het overbrengen van een eigen belevingswereld”
Je hebt onlangs een nieuwe EP uitgebracht, Carillon. Hoe is die plaat tot stand gekomen?
“De tracks op Carillon komen uit 2019, ik produceerde ze niet lang na de release van mijn eerste EP op muzieklabel BAKK. De tracks zijn best verschillend qua klank. Daar ben ik wel blij mee, omdat ik zelf niet zo houd van één sound. ‘Rattlesnake’ is bijvoorbeeld bouncy met een simpele melodielijn, terwijl bij ‘Carillon’ meer nadruk lag op de emotie in de melodie. Ik wilde ook de vibe van postpunk terug laten komen met de drums en de FM trumpet sound (FM is een geluidssynthesetechniek, red.). BAKK kwam met het idee om Haron te vragen voor een remix. Ik was blij dat hij ‘Carillon’ koos. Hij heeft die track een hele andere feel gegeven waardoor het qua klank niet makkelijk in een hokje te stoppen is. Precies wat ik tof vind. Het afmaken van de EP liep helaas anders dan gepland. In het begin van de eerste lockdown liep ik tinnitus op, wat het hele traject flink vertraagde. Ik denk dat ik onbewust toch onderhuidse stress ervoer, enerzijds door de coronacrisis en anderzijds door het feit dat we antikraak woonden in een flat op de slooplijst. Een verkoudheid en hard geluid door mijn koptelefoon waren op dat moment de druppels die de emmer deden overlopen. Toen liep ik acoustic shock disorder op.”
Wat gebeurde er precies en wat voor invloed heeft die stoornis op jou?
“Ik was in Ableton aan het werk met mijn koptelefoon op, toen het programma iets raars deed. Bij acoustic shock disorder worden je hersenen via je oren opgeschud. Je gehoor en je stressreceptoren liggen dichtbij elkaar, waardoor je ook meer last krijgt van je tinnitus door stress. Dit creëert een ongezonde vicieuze cirkel. Ik werd bang voor geluid en durfde niet meer aan muziek te werken. Het moeilijkste vond ik om tijdens de lockdown aan te voelen of ik, als alles weer voorbij was, nog zou kunnen wat ik het liefste doe. Ik ben iemand die heel goed is in piekeren. Sindsdien probeer ik mezelf een andere houding ten opzichte van muziek aan te leren. Eerst maakte ik alles achter mijn laptop, maar ik merk dat ik daar een negatieve connotatie bij ervaar. Nu ben ik overgestapt op het produceren met hardware. Juist daardoor denk ik dat de focus op hoe ik geluid ervaar afneemt en ben ik meer gericht op het spelen en knutselen met geluid. Ook door mensen te spreken die iets gelijksoortig hebben maar ook gewoon hun ding blijven doen, krijg ik weer meer vertrouwen in mijn eigen lichaam.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
Waar haal je op muzikaal vlak inspiratie uit?
“Ik luister veel verschillende muziek. Van ambient, pop en postpunk tot clubgenres als grime, techno en jungle. Wat ik wel merk, is dat ik mij vaak aangetrokken voel tot de klank van de begindagen van verschillende genres. Volgens mij komt dat doordat er een soort authenticiteit in zit, bijvoorbeeld hoe een band eind jaren 70 techno maakte, nog ver voordat die term zelf bestond. De clubgenres die eind jaren 80, begin 90 ontstonden hadden nog geen definitieve formules; niemand wist toen hoe Goa trance zou moeten klinken. Ik vind het interessant om met de kennis van nu naar tracks van toen te luisteren. Het is een soort schat zoeken in een oneindige zee van muziek. Voor mijn eigen producties probeer ik mezelf ook uit te dagen om verschillende eigenschappen van de genres door elkaar te halen. Hoe zou dancehall klinken als er een 808-kick en een acidlijn in zou zitten? Ik maak mijn muziek graag vanuit een klank. Een sample of instrument dat ik wil gebruiken en in mijn eigen wereld wil stoppen.”
Een bijzonder voorbeeld zijn de soundtracks van Zelda Ocarina of Time & Majora’s Mask op de Nintendo 64. De sounddesign en composities hiervoor door Koji Kondo vond ik als kind al heel uncanny en raar. Via YouTube kwam ik erachter dat de soundtrack intensief gebruikt maakte van sample packs die destijds op cd verschenen. Vervolgens kwam ik erachter dat die sample packs samengesteld waren door een jaren 90 techno producer uit Engeland van wie ik regelmatig tracks draai! Dat was een bizar full circle-momentje. Nu ben ik van plan dezelfde sample packs te gebruiken voor nieuwe tracks.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
“Utrecht voelt als een stad in dorpskleren”
Klopt het dat je een wat meer interdisciplinaire benadering tot je werk hebt?
“Dat probeer ik wel. Toen ik nog op ArtEZ zat realiseerde ik me al snel dat ik meer disciplines wilde beheersen dan alleen muziek. Ik dacht al snel, mede door mijn dansverleden, aan totaalervaringen waarbij het visuele en auditieve elkaar versterken. Een voorbeeld hiervan is 'Traces of Time non Spent'. Dit is een soort audiovisual poem of game die ik maakte op basis van veldopnames, foto’s en video’s van een vakantie in Japan. Mijn ambities liggen niet bij het worden van de beste dj, producer of programmeur maar bij het overbrengen van een eigen belevingswereld, waarbij ik kennis van al die bovenstaande disciplines nodig denk te hebben. Mede door corona ben ik nu op het punt dat ik kan gaan nadenken over hoe ik dit allemaal samen kan brengen.”
Jij komt op mij over als iemand die zijn wortels inmiddels diep in Utrecht heeft geschoten.
“Ja, Utrecht voelt heel erg als thuis. Ik heb hier vrienden voor het leven ontmoet en er is genoeg ruimte om nieuwe dingen op te zetten. In Amsterdam zou ik bijvoorbeeld niet goed gedijen. Er gebeurt daar zóveel. Van alle mogelijke dingen is er al iets en van wat er bestaat, is er genoeg en doen ze het nice. Hier is juist nog ruimte voor nieuwe initiatieven en plekken. Wat het ook makkelijker maakt is dat iedereen het hier elkaar gunt. Er heerst hier het gevoel dat we deze stad alleen samen leuker kunnen maken. Utrecht voelt als een stad in dorpskleren.”
Hoe kijk je naar de huidige vertegenwoordiging van clubmuziek in Utrecht?
“Utrecht blijft vooral sterk in bandjes en theater, maar wat betreft dj’s en clubscene gebeurt er de afgelopen jaren steeds meer. Er zit grote potentie in en er lopen hier zeer getalenteerde mensen rond. Ik heb het gevoel dat de scene in golven komt en gaat. De energie en samenkomsten die ontstaan via initiatieven als Club WAS., De Nijverheid, United Identities, Stranded FM en ga zo maar door werken aanstekelijk. Plekken waar like-minded muziekliefhebbers elkaar treffen, uitdagen of bevragen; het stuwt elkaar omhoog. Platenzaak Dig It! is er ook zo’n voorbeeld van. Ik kom daar regelmatig mensen tegen met een totaal andere muzieksmaak en ontdek zo weer nieuwe bands. Het groeit allemaal organisch, maar het is goed om samen de zaadjes te planten.”
Denk jij last te hebben van gehoorschade? Neem contact op met je huisarts. Audiciens kunnen je advies geven over op maat gemaakte gehoorbescherming.