De illustere technokelder ging voor één weekend weer open, tijdens het REC. Festival. Op vrijdag 3 november kwamen onder andere Colin Benders en het Ostgut Ton label de boel verbouwen. Op zaterdag 4 november kwamen Ben UFO en PANGEA om dat eens dunnetjes over te doen.

Een lange tijd was Cultuurpodium Perron één van de schakels in het poppodiumloze Rotterdam. Oorspronkelijk bleef het maar één jaar open. Maar zoals tekenend voor de stuurloze koers van de gemeente op dit vlak, bleek dat het gebouw toch langer in de wacht zou staan om gesloopt te worden. Ondertussen zijn we twee jaar na de sluiting aanbeland en staat dat gebouw er nog steeds. Van sloop of nieuwbouw lijkt nog lang geen sprake, hoewel voor het nabijgelegen Schieblock ondertussen wel gevreesd moet worden. Of toch weer niet. Ondanks het daar aanwezige uitgaansgebied, dat net als Perron toentertijd in de vele pronklijstjes over Rotterdam te vinden is.

De functie van Perron als donker techno-hol met nationale en internationale dj’s is grotendeels overgenomen door Transport. De inspiratie voor Aziz Yagub om Perron te beginnen was de sluiting van Club Watt. De programmering die Aziz Yagoub niet kwijt kon onder het lage plafond kan hij nu wel kwijt in de Annabel. Hoewel er zeker wat geëxperimenteerd is met andere soorten acts, kennen we Perron toch vooral als de beste plek voor goede house en techno. Behalve de muziek was zeker de sfeer kenmerkend. Het licht of juist het gebrek daaraan in de zaal stond uitstekend in dienst van de muziek. Bij de ingang op de trap en in de gang achter de zaal waren de overweldig gedecoreerde muren hier een groot contrast mee. En bij de leukste toiletjuffrouw van Rotterdam legde je met alle liefde die twee euro neer om onbeperkt terecht te mogen.

Tegenwoordig is de plek van Perron ingenomen door uiteraard Transport, maar ook door bijvoorbeeld plekken als BAR. Het is ook de vraag in hoeverre Perron nu echt gemist wordt. Maar we mogen ons dus gelukkig prijzen dat dit niet door een gebrek aan goede plekken is. In 2025 beloofde Perron terug te komen, als we de sjaaltjes die op de allerlaatste avond uit werden gedeeld mogen geloven. Tot die tijd blijft de legende in leven als we een paar keer jaar weer heel even terug mogen.