Of ik iets wilde schrijven als vrouw zijnde in de muziekindustrie? Oei, weet wat je vraagt 3voor12 Noord-Holland. Gelukkig voor jullie heb ik last van wat een lieve man (ze bestaan) onlangs als volgt omschreef: ‘jij gebruikt duizend keer zoveel woorden als nodig om je punt te maken’. Laat ik nu net een punt te maken hebben.
Eens in de zoveel tijd geef ik toe aan facebookdiscussies over vrouwen in de muziek. Bijvoorbeeld over de onlangs geopperde quota voor festivals als het aankomt op het aantal vrouwen op de line-up. Het evenwicht is altijd ver te zoeken geweest en er wordt eindelijk geroepen om actie. Een quotum lijkt ook mij niet de beste oplossing, maar de discussie die erop volgt is wel rete-interessant.
Veel gehoord: een vrouw programmeren, omdat het een vrouw is gaat de kwaliteit aantasten. En: je wilt toch niet geboekt worden of een baan krijgen enkel omdat je vrouw bent? Nee, dat moeten we inderdaad niet willen, maar er wordt in deze uitgegaan van een gelijkwaardigheid die er gewoonweg nog niet is. Volgens mij moet je het zo zien: jarenlang heeft er een ongeschreven quotum voor mannen bestaan en nu trekken we het recht. We denken toch niet echt dat al die mannen, die al jarenlang de festival line-ups sieren of topposities innemen, allemaal objectief beter zijn dan vrouwen?
Ik sta niet te springen om quota en in tegenstelling tot wat veel mensen denken ben ik geen mannenhater. In the grand scheme of things geloof ik gewoon echt dat hoe gelijkwaardiger we worden, hoe beter de kansen en mogelijkheden verdeeld worden (over mannen, vrouwen, alles daar tussenin, gays en godallemachtig: mensen met welke huidskleur dan ook) dat we er allemaal alleen maar beter van worden. Als dingen niet eerlijk verdeeld zijn, is het te zien als een ladder. Iemand staat bovenaan en dat is in ons geval de witte man. Van de ladder een gelijke lijn maken, betekent dat die witte man een stukje naar beneden moet donderen. Dat is wel even spannend als je zo lang bovenaan hebt gestaan. Toch lijkt het nu inleveren, maar uiteindelijk is het voor iedereen winnen. Dat weet ik zeker. Ook in de muziekindustrie.
Mijn feminisme lijkt misschien een wat eenzijdig verhaal, net als de quota: de meisjes tegen de jongens. Maar de strijd is voor gelijkheid voor iedereen. En vrede op aarde natuurlijk (*zwaait als een gebronsde Barbie naar de jury in een missverkiezing).
PEACE OUT