Broodnodige power-up

De zelfverklaarde rockende nerds achter Botsing zijn Bart van Zon (synths, beats, drums, productie) en Wouter Boer op zang en gitaar. De afgelopen twee jaar kwamen liefst zes singles van ‘Super Double Botsing’ uit, afgelopen vrijdag kwam dit tweede album uit. Het “Super” uit de titel doet uiteraard denken aan de Super Marioreeks, over de besnorde loodgieter die platform na platform overwon om de prinses te redden.

De opener heet ‘Yoshi’, naar Mario’s groene dino, een "stilistische stuiterbal" die bij release blije eieren van ons maakte. Als je dacht dat ‘Yoshi’ gamey was, luister dan eens naar het toepasselijk getitelde ‘Never change’, met nog meer chiptune,16-bit gamemuziek die hier klinkt alsof Mario’s aartsrivaal Sonic the Hedgehog door een platformgame raast. Je waant je bij het luisteren in een arcadehal. Die platformgame-associatie komt ook door het vrolijke uptempo, met daarbij ook een synthesizer uit de jaren tachtig. Het album bevat ook rustiger nummers, zoals de bijna-ballads ‘Nothing to to about it’ en het Red Hot Chili Peppers-achtige ‘Can’t wait’, met Kiediszang, een meeslepende melodie en een iconisch jarennegentiggeluid: de panfluit. De nummers zijn van punklengte, een minuut of twee à drie.

Door het hoge tempo is ‘Super Double Botsing’ is de power-up die je nodig hebt als je je even wat minder energiek voelt, en je hoeft er niet eens voor te springen en met je hoofd tegen een geel blok met een vraagteken te knallen, op een muzieksite luisteren is voldoende.