Rollercoaster

Nu 2020 achter ons ligt kunnen we zonder twijfel vaststellen dat het een onstuimige rit is geweest. Toch wordt deze voorlopig laatste maandelijkse mijmering niet de zoveelste opsomming van alle ontberingen van vorig jaar. Nee, ter afsluiting van deze reeks wil ik, hoe gek dat ook mag klinken, graag nog even inzoomen op de Top2000. Helemaal tot aan de nummers één en twee.

Ik ben al van jongs af aan een enorme fan van Queen. Toen ik ongeveer tien jaar oud was kreeg ik een cassettebandje, waarop onder andere Bohemian Rhapsody te horen was. Ik leende, soms zelfs ongevraagd, de walkman van mijn broer, en droomde weg bij die prachtige stem.

Hoewel ik in de jaren erna langzamerhand ben uitgegroeid tot iemand wiens muzieksmaak eerder bij de Snob2000 lijkt te passen, heb ik nooit getwijfeld aan de rechtmatigheid waarmee Queen al jaren de eerste plek bezet houdt. Er was simpelweg geen andere song waarin zoveel zou kunnen zitten.

Zelfs toen ik Danny Vera's Rollercoaster voor het eerst hoorde heb ik er niet bij stilgestaan dat dit prachtige liedje een gooi zou gaan doen naar die eerste plek. En toch ga ik nu iets zeggen, waarvan ik zelf nooit gedacht had te gaan zeggen: Ik vind Rollercoaster een zeer terechte nummer één. Het is in veel opzichten het tegenovergestelde van Queen. Gewoon een simpel, maar steengoed, liedje. En soms is dat alles wat je wilt horen.

Het is wellicht maar iets kleins, of slechts symbolisch, maar het laat ook zien dat op democratische wijze verandering altijd mogelijk is. De laatste track van MMXX – the best of 10 yrs The Stream heet Losing Control. Naar mijn idee een liedje wat erg goed in de Top2000 zou passen, of wellicht beter in de Snob2000. We zullen zien. Een goed jaar toegewenst!