Motosolo gaat uit jammen
Geen drums, wel sticks
Helemaal representatief is het optreden van Motosolo op 21 juli in de Vrijplaats niet, want het trio is niet compleet, maar niettemin toch een trio. De improvisatiegroep bestaat uit Michel van Dam afwisselend op basgitaar, die hij regelmatig met drumstokjes bespeelt, en gitaar, waarop hij veelvuldig niet bestaande akkoorden pakt, Jens van Wijngaarden op trompet en een drummer die op vakantie is. Daarvoor in de plaats komt Paul Berk baritonsax spelen.
De alternatieve jazzpunk van Motosolo is bepaald niet toegankelijk voor de ongeoefende luisteraar van het genre. Het duurt ook even voordat de bas een groove neerlegt die begrijpelijk is en waar de blazers op kunnen bouwen. Maar dan nog is er een flinke dosis concentratie nodig om te begrijpen wat er bedoeld wordt. De intervallen en samenklanken zijn onorthodox en klinken regelmatig chaotisch.
Wat opvalt is hoe goed blazers Jens en Paul elkaar aanvoelen. Zeker in aanmerking genomen dat ze al tien jaar niet samengespeeld hebben. Op wonderbaarlijke wijze zien ze kans om tegelijk in te zetten met dezelfde sfeer, en in een consistente samenklank relevante loopjes te spelen. Dit samenspel is een stuk interessanter dan dat van de trompet en de (bas)gitaar, temeer daar Michel het hele optreden met zijn rug naar het publiek staat. Maar saai wordt het absoluut niet. Een ruim repertoire aan sferen en tempi zorgen ervoor dat je als luisteraar bij de les blijft. Het getuigt van zelfinzicht bij de heren wanneer het publiek aan het eind bedankt wordt voor het bijwonen van deze openbare oefensessie.
(Maurits Hillebrand)