Internationaal touren als celliste in het Jeugd Orkest Nederland en wonen in Londen en Buenos Aires: Carlijn van Wijk heeft een interessante achtergrond. Als cellist/zangeres/componist Carly E ging ze haar eigen weg en bouwde aan een divers repertoire. Ze maakte kleinkunstachtige liedjes als ‘Want Ik Ben Gek’, het jazz-poppy ‘Open Your Window’ of het zwoele Latin ‘He Is For Me’. De Amsterdamse stond dan ook meermaals in zalen zoals in TivoliVredenburg, op een festival als het Burning Man Nederland of bij Gluren bij de Buren in haar nieuwe thuishaven Leiden.
Ze werkte twee jaar aan haar solo-debuutalbum ‘Natural’, samen met producer en pianist Cedric Vermue. Daarin gaat ze de neoklassieke kant op, tegen pop aan, denk aan het werk van Einaudi en Simeon ‘Canto Ostinato’ ten Holt. Ze combineert inspiratie van easy listening klassiek met popmuziekachtige schema’s en akkoorden. Kortom, na het uitbrengen van diverse cellopop-nummers wilde ze voor haar solo-debuutalbum terugkeren naar haar roots. “Het is de eerste keer dat ik aan ontspannen aan een muzikaal project begonnen ben,” vertelt ze bij de releaseparty.
Op het podium gebruikt Carly E humor, sensualiteit, levendige gebaren en “koninginnen-energie”, zoals Zuster Zonnebloem-frontvrouw Hanne Brunekreeft het treffend omschrijft. Hoe zou ze klinken op ‘Natural’?
Het eerste dat opvalt, is hoe warm en helder de cello klinkt. Voor het album hebben ze akoestisch geschikte ruimtes gebruikt om het instrument zo puur mogelijk tot zijn recht te laten komen. Het album kenmerkt zich door vele cellolagen, vocale koren, ondersteund door piano en af en toe elektronische effecten. Live krijgen Cedric en Carly dit voor elkaar met een looper, twee cellisten en een verrassingsoptreden van een operazangeres achter in de zaal.
Alle nummers hebben titels van dingen die je in de natuur tegenkomt. Het begint met het kalmerend-optimistische ‘Sunrise’, waarin de door Carlijn met veel moeite opgenomen vogelzang wordt gecombineerd met neuriën, en eindigt met de twee delen van het melancholische ‘Moonlight'. Het slotdeel daarvan werd geïmproviseerd op een summiere basis. Bij de releaseparty draagt ze het heel ontroerend op aan haar schoonfamilie. Het nummer staat namelijk voor haar symbool voor de natuurlijke cyclus van leven en dood – tijdens het maakproces overleed haar schoonvader en werd haar zoontje Seve geboren. Je ziet het verdriet in haar gezicht tijdens het spelen.
Melancholie is sowieso een overheersende emotie op ‘Natural’, een weemoed die, naast haar persoonlijke omstandigheden, vermoedelijk ook samenhangt met de teloorgang van de natuur. Niet toevallig is ‘Natural’ op het album het meest melancholische nummer. In ‘Rain’ slidet Carly langs de cellosnaren en komt opeens een beat tevoorschijn, ondersteund met operazang. Dit nummer is een stuk minder bombastisch, veel soberder. Door de melancholieke sfeer en combinatie van klassiek en beat doet het desondanks denken aan ‘Summer Ouverture’ van Clint Mansell.
De ‘Natural’-tour van Carly E begint op 29 september in het Vreugdehof in Amsterdam.