Gluren bij de Buren 2023 betekent honderdtweeëndertig optredens in drieënveertig huiskamers door heel Leiden: van torenkamertjes tot studentenfusies. De bijzonderste plek die meedoet is Groenesteeg 66, waar Artsen zonder Grenzen zit. Het heeft namelijk een Warme Kamer: iedere Leidenaar die het koud heeft, kan daar laagdrempelig langskomen om op te warmen. Wij gingen deze zonnige februarizondag allerlei soorten drukke huiskamers af om de hoogtepunten voor jullie op een rijtje te zetten! Gluur je mee?
In de sfeervolle varkensstal van B&B Tuk aan de Vliet gebeurt het: het eerste optreden van Angelique Verweij’s nieuwe band Angel Powah and the We’re Only Human Band! Na lekker inkomen met een cover van Marcia Griffiths worden we vooral getrakteerd op heerlijk eigen werk. Met nummers als ‘Pocket full, heart empty’ en ’The power of music’ slaat Angel Powah de spijker vol op de reggae-kop. Rasta rebels kijken, net zoals Angel Powah, uit naar hun volgende, grotere optreden!
(Fraukje Vonk)
Noordeinde 44 kent een roerige geschiedenis, maar vandaag is het een oase van zondagse rust voor muziekliefhebbers. Ato Perez brengt zijn eigen mix van "folmenco", Engelse folk en Spaanse flamenco, naar het hem goed passende Bourbon Street. Daarin wordt hij bijgestaan door zijn twee enige Nederlandse vrienden (zo zegt hij zelf), Jop van Bladel op gitaar en Jeffrey Dol op toetsen. Het publiek geniet van en ontkatert met zwarte koffie en de zachte tonen van Ato's verse album 'Smoking Inside'. Of hij nou Engels- of Spaanstalig zingt, na vandaag heeft Arturo Perez Adroher er zeker een paar Nederlandse vrienden bij.
(Nike Liscaljet)
Jazzy popzangeres-met-cello Carly E treedt op in een huis met een gang als klimwand. Haar liedjes zijn grappig, glashelder en vol zelfspot. Ze tokkelt en strijkt op "haar grote liefde", Mar-cello, en zingt over haar muzikale kronkelweg en romantische inslag. Carly's optreden zit tegen de kleinkunst aan: ze is charismatisch en vertelt tussen de nummers bevlogen verhalen, waarbij ze de interactie met het publiek zoekt. 'Toekomstmuziek' van deze geboren performer verdient ook een plek in popzalen.
(Tekst: Rogier van Nierop | Beeld: Nike Liscaljet)
Op de zolder van Emile van Leenen Piano's en Vleugels treffen we de close-harmony zanggroep Countless Keys. De uitval door ziekte van twee koorleden wordt gecompenseerd door de krachtige stemmen van de resterende zes dames en twee heren. Zelfs de dirigent moest het vanmorgen af laten weten wegens ziekte, maar het koor vond hun voormalige dirigent bereid hen op piano te begeleiden. De Keys laten zich niet kisten. Naarmate de set vordert en het zelfvertrouwen stijgt, komen de ledematen losser en wordt de harmonie closer. Foutjes worden met een lach gecorrigeerd en door het publiek geaccepteerd. Want zoals zij nummers als 'Lollipop', 'Short people' en 'Don't stop me now' ten gehore brengen, wil je alleen maar meezingen.
(Nike Liscaljet)
Katwijker Danny Ramirez speelt morbid folk, een genre met sombere teksten. Begeleid door percussionist Rudi Ramirez bezingt hij de waargebeurde verhalen van Leidse seriemoordenaar Goede Mie en de Katwijkse gekkenlogger, waar godsdienstwaanzin tot drie doden leidde. Zowel zang als spel gaan in mineur. De zolder waar ze spelen past er goed bij, met overal pentagrammen en een geitenschedel aan de muur. Toepasselijk genoeg sluit hij zijn concert af met de bekendste noten uit Chopins begrafenismars.
(Tekst: Rogier van Nierop | Beeld: Fraukje Vonk)
Edgar’s Hair laat zich niet in een hokje plaatsen. Zelf noemen ze hun nummers ‘tripping, spherical and organic growing, rocking soundscapes’. Het publiek leeft mee met de zeemeeuw die te hoog vliegt en anders is dan de andere zeemeeuwen; de trompet klinkt als een misthoorn. Edgar’s Hair navigeert met gemak tussen sfeervol intiem en nét niet zo hard als ze normaal gesproken in donkere holen klinken. Luistergenot!
(Fraukje Vonk)
In de Zeeheldenbuurt vinden we Judith & Charlotte. Ze leerden elkaar kennen op volleybal en ontdekten dat ze allebei van zingen houden. Charlotte doet de meeste solo's, Judith begeleidt hen op gitaar. Ze serveren ons een songpalet met als thema 'thuis', de ingrediënten zijn zo gevarieerd als Beyoncé, BLØF en folkrockband The Magnetic Zeros. Aangevuurd door Judith klapt en zingt het publiek enthousiast mee bij het laatste nummer.
(Rogier van Nierop)
We bevinden ons aan de rand van Leiden, bij de Vlietweg, maar Eisenbahnknotenpunkthinundherschieber, of simpelweg Knotenpunkt, neemt de bezoekers nog veel verder mee Leiden uit, naar de heetste planeet van ons zonnestelsel, Venus. Gelukkig blijft de temperatuur normaal voor Nederlandse begrippen, zodat de diverse houten en metalen muziekinstrumenten bespeelbaar blijven. Sander, Marijn en Celine improviseren er heel rustig op los. De resonanties zweven door de lucht alsof ook hier de tijd 400 maal langzamer gaat. Sommigen kunnen zich volledig ontspannen in de meditatie en sluiten hun ogen. Voor anderen gaat deze reis te ver. Hoe dan ook vormt Knotenpunkt in deze ruime woonkamer een mooi contrast met een aantal optredens in de Leidse binnenstad.
(Nike Liscaljet)
Lekkere comboylaarzen en -hoeden uit Leiden. Met tijdloze covers als ‘Tainted love’ en ‘Bad case of loving you’ weten de vijf heren van Maberico een feestje te bouwen in Gebr. de Nobel. Extra leuk is het dat deze geoliede band een grote familie is, met de twee jongste telgen van een leeftijd waarop je liever niet met je pa in een band speelt... tenzij die pa’s zo vet rocken als Maberico!
(Fraukje Vonk)
De ervaren nederrockband Schering & Inslag treedt op met eigen werk. Hun onderwerpen zijn divers: naar elkaar toegroeien in een woelige relatie (hun klassieker 'Dat jij me vasthoudt') maar ook een metafysisch nummer over het ogenblik tussen twee seconden en een luchtige song over serveersters. Vandaag treden de mannen op in een gelegenheidsformatie: Eddie Korff de Gidts op saxofoon in plaats van gitaar, Edwin Molenbeek op cajon en Stan van Haasteren verzorgt zang, gitaar en mondharmonica. Frontman Stan zingt op een Martin Buitenhuis-achtige manier en is expressief - bij een sprong mist zijn hoofd maar net de eikenhouten balken van het plafond.
(Rogier van Nierop)
Voor wie deze Gluren bij de Buren editie bij Uit Je Plaat begint, zit de sfeer er gelijk al goed in. Het enthousiaste publiek, samengepakt in de gezellige hofjeswoning, wordt getrakteerd op een goed half uur aan spel, goochelarij, anekdotes en plaatjes om de tussenliggende gaatjes te vullen. Erik en Pieter van Plaatjes vullen Gaatjes geven hun eigen komische draai aan het presenteren van een muzikaal show- en spelspektakel. Het vinyl wordt geperst, vermaakt tot huishoudelijke handigheidjes en een stevige, zwarte drank. 7" wordt lp, de singletjesrace rolt soepel en als slotstuk wordt de lucht-Fender van de muur gehaald. Het publiek gaat uit haar plaat. Dit dynamisch duo staat garant voor goedgevulde woonkamers.
(Nike Liscaljet)
Hier is een tweede verslag - Gluren bij de Buren vanuit het oogpunt van een artiest: Erik van Uit Je Plaat. Lees hoe het voor acts is om op te treden op dit huiskamerfestival!