De muziekcontainer is er dit jaar weer bij op Noorderzon. In de zinderende hitte van de zomer, staat de container in het plantsoen op te warmen. Het is een wonder dat de boel niet smelt in deze temperaturen, maar het publiek laat zich niet wegjagen. Wanneer iedereen binnen is gaat de deur dicht. De stilte daalt in en de eerste zweetdruppel valt. De warme ruimte wordt gevuld met een akoestische show.

© Donald van Tol

WieWatWaar?

Artiest: Them Dirty Dimes & Arno Bakker

Locatie: Noorderzon Muziekcontainer

Datum: 28 augustus 2024

Een kleine grote Bezetting

In eerste instantie zou de muziekcontainer er dit jaar niet staan. Toch is het Them Dirty Dimes en Zeevonk gelukt om een container te bemachtigen en verdeeld over de week deze te vullen met muzikale optredens. Beiden doen meerdere sessies per dag, voor drie dagen. Them Dirty Dimes nemen de dinsdag, woensdag en donderdag voor hun rekening. Ze spelen elke dag met een andere gastmuzikant, deze keer met Arno Bakker op de sousafoon. 

Them Dirty Dimes speelt vanavond naar eigen zeggen in een kleinere bezetting. Waar geregeld een hele band op het podium staat, staan nu Gijs de Groot en Johan Stolk voor het publiek. Met als gastmuzikant Arno Bakker. Die naar eigen zeggen met zijn sousafoon nog zo zijn best heeft gedaan op een grote bezetting. 

De set bestaat vooral uit eigen muziek van Them Dirty Dimes. Dit betekent een mix aan genres als Americana, Dixieland, bluegrass en een vleugje gypsy. De combinatie met sousafoon is ook terug te horen op een van de nummers van het eerste album In Gold We Trust. Vanavond worden alle nummers ondersteund door Arno. Al doet 'ondersteunt’ wellicht geen eer aan zijn toevoeging. Met het grote instrument valt hij letterlijk op, maar vraagt hij ook veel ruimte van de jongens op muzikaal gebied. Solo’s worden af en toe ontfutselt van Them Dirty Dimes of gaan langer door dan de bedoeling lijkt te zijn. Gelukkig weten Gijs en Johan hier enorm goed op in te spelen. De mannen staan vol enthousiasme voor het publiek en gunnen Arno de nodige ruimte.  

© Donald van Tol
© Donald van Tol
© Donald van Tol

Te weinig tijd voor een biertje, dan maar een toegift

De setting vraagt voor een meer intieme set, waarbij er ruimte is voor kwetsbare samenzang en een verwarmend gevoel. Them Dirty Dimes kunnen supersterk in grootsheid en energie zijn, maar bewijzen vanavond dat het kleine ook krachtig is. Het geheel gaat samen met veel lol. Arno weet nummers over de dood luchtig in te steken en op onverwachte momenten verrassende geluiden te produceren, waardoor het soms moeilijk is om als publiek je gezicht in de plooi te houden. Naast een basgitaar-achtig geluid en veel lol, brengt de sousafoon ook zware, zeer diep grommende geluiden voort, die het beste omschreven kunnen worden als ‘Strange Sounds’. 

Het publiek krijgt even een spoedcursus jazzgeschiedenis van Arno Bakker, voorafgaand aan een cover van marsmuziek. Zo vertelt Arno dat marsmuziek in den beginne gebruikt werd om, uiteraard, te marcheren, later werd er op gedanst, en kort door de bocht liep dit uiteindelijk uit in jazz. In de nummers van Them Dirty Dimes zijn trouwens ook af en toe wat jazzgeluiden terug te horen. De muziek is hartverwarmend, melancholisch en speels, geïnspireerd door muziek van de jaren '20 en '30, gecombineerd met moderne invloeden en huidige levenszaken. Het geheel is in de muziek container verhalend neergezet, waarbij de instrumenten en stemmen van de mannen tot leven komen.

De set eindigt in eerste instantie met de titelsong van het album In Gold We Trust, waarbij de banken schudden en de handen klappen. Het is een energiek en knallend laatste nummer. Echter, aangezien er te weinig pauze over blijft tussen dit optreden en de volgende voor de muzikanten om bier te halen, kan er nog wel een toegift bij. Passing By, het laatste nummer van het eerste album sluit het optreden dan toch echt af. Het publiek waant zich nog even in de hitte van het Amerikaanse zuiden en laat zich volledig meenemen in het gevoel dat de banjo, sousafoon en gitaren teweeg weten te brengen.

"Zitten we er allemaal lekker warm bij?!"

© Donald van Tol