In de lineup staan o.a. Bennet, Byron Yeats, DC Salas, Eclair Fifi, Kendal, Matisa, Paquita Gordon en Spacer Woman. Vrijwel meteen wordt er zowel binnen als buiten gedanst. Er zijn steeds twee dj’s die beats droppen; een op het binnenterrein en een op het buitenterrein onder een witte feesttent. Op het midden van het festivalterrein botst de muziek van de beide podia op elkaar. Gelukkig staan er een merchandisetent, een friettent en een rode dubbeldekkerfoodtruck die het geluid wat weten te dempen.
De witte buitentent lijkt wel een glastuinbouwkas. Naast de dj-set staan twee enorme kamerplanten als passende entourage. Achter de dj is ook een podium dat met zijdelingse trappen toegankelijk is, zodat er zowel voor het podium als backstage en zowel links als rechts van de set happy gedanst wordt.
Bij de Graanfabriek trillen de ruiten van enkel glas om twee uur ’s middags al haast uit de kozijnen door de klappende muziek die de eerste dj op het KopjeK Festival laat horen. Het is mooi weer; de zon schijnt over de kade aan de Finse Haven, waarlangs overal houten bankjes zijn neergezet. Het festival heeft minder charme dan het uitverkochte Krepelwald, dat vorig jaar plaats vond aan het idyllische Zilvermeer en een engelachtig publiek aantrok. Maar ook vandaag wordt er fanatiek gedanst, en dat is toch het bewijs dat de Groningse dancemuziekliefhebbers het fijn vinden om met deze rave het festivalseizoen af te sluiten.
Byron Yeats en anderen
Springerige italo
’s Middags klinkt er in eerste instantie springerige, melodieuze house waarop het gemakkelijk bewegen is. Later op de avond wordt de muziek harder en wordt er ook fanatieker gedanst. De Chinese waaiers die je af en toe boven uit het publiek ziet komen zijn een mooi gezicht. Sommige ravers eten lolly’s en waterijsjes.
Halverwege de middag vaart er een sloep met drie studenten naar de kade, die graag aan willen meren om zo het festival te betreden. Als iemand van de organisatie vriendelijk uitlegt dat dat dit niet de bedoeling is, vaart de boot weer verder.
In de rij voor de Dixies
Al met al een prima dansfeest, al zijn er behalve de denderende ramen en botsende muziek op het middenterrein een paar verbeterpuntjes. Een beter zichtbare kade was bijvoorbeeld mooi geweest. Nu was deze volledig afgezet met bankjes die naar het festival gericht waren in plaats van naar het water.
Waarschijnlijk om veiligheidsredenen, maar hoe mooi was het geweest als je (het liefst met je benen over de kade geslagen) met een biertje in je hand naar het water had kunnen turen? Ook de kosten voor een locker waren met € 8,75 aan de hoge kant.
Maar iedereen zingt, kletst, danst, eet, drinkt, of staat gedurende het festival in de rij voor de Dixies. Het lijkt alsof iedereen zich vermaakt, en ravet tot hij/zij/hen een ons weegt. Er heerst een goede festivalsfeer en met name in de buitentent blijft de muziek de rest van de dag klasse. Op naar een nieuwe, dansbare editie volgend jaar.