Op een regenachtige donderdagavond in mei staat de band Schau Schau in het voorprogramma voor de Kroatische feministische queer band Žen. Op het eerste gezicht een bijzondere combinatie, en het feit dat ze maar twee nummers online hebben maakt ook nieuwsgierig. Ze hebben in januari de prijs voor het Beste Talent van Popgala Noord gewonnen, maar maken ze dat ook waar vanavond?

Het passieproject Schau Schau van Kalle Wolters en Maarten Huizing is begonnen in coronajaar 2020. Relatief nieuw dus, maar met deze bekende gezichten uit de Groninger muziekwereld is het geen wonder dat er al redelijk veel buzz is ontstaan. Hoewel ze nog maar twee nummers hebben uitgebracht, Unlikely Friends en Thermodynamics, hebben ze in januari de talentprijs op Popgala Noord gewonnen. De jury vond het “muziek om je ogen bij dicht te doen”. We zijn benieuwd of ze dat deze avond ook waar kunnen maken!

In eerste instantie lijkt Vera niet heel goed gevuld. Het optreden zal om 21.00 uur beginnen, maar de zaal is nog halfleeg. Toch begint die steeds voller te raken, en een kwartier na het originele begin komt de band op. Ze beginnen gelijk sterk met het eerste nummer. Het is ritmisch en funky, fris en intrigerend. De zang is niet te verstaan, maar de klanken die Maarten Huizing maakt zijn verrassend en voegen net dat beetje extra toe aan de muziek. De band werkt goed samen, en ze hebben er nog plezier in ook.

Schau Schau

Schau Schau

© Harold Zijp / 2023

Na het eerste nummer nemen ze de tijd om verschillende instrumenten te stemmen. Dit blijkt wel een beetje ongemakkelijk, aangezien het redelijk lang duurt en er geen interactie met het publiek is. Een terugkerend thema tijdens dit optreden. Voor nu vindt het publiek het in ieder geval nog prima om even op ze te wachten. Het tweede nummer is Unlikely Friends. Terwijl de koebel tevoorschijn wordt gehaald, zet Kalle Wolters in met het catchy gitaarloopje dat dit nummer kenmerkt. Het is niet voor niets een van hun beste nummers, en het publiek komt gelijk een stuk losser. Hierna vervalt de band in een patroon van langzaam opbouwen naar een hoogtepunt, die er nooit helemaal komt. De vraag is hoe erg dat is, als je kunt blijven meeswingen met de repetitieve gitaarloopjes en drumpartijen. Het zorgt er wel voor dat je af en toe niet helemaal je aandacht erbij kunt houden, maar dan word je toch weer terug gebracht naar het hier en nu.

Tegen de tijd dat Thermodynamics wordt ingezet is de strakke, goed gecoördineerde manier van spelen bekend bij het publiek en is iedereen fan. De opbouw is langzaam, maar dan heb je uiteindelijk ook wat. Al met al zet de band een strak optreden neer, hoewel die af en toe repetitief en stoïcijns overkomt. Maar dat is dan ook de vibe waar ze voor gaan. En het werkt; je kunt je lekker laten meevoeren in de stroming van Schau Schau, soms met je ogen dicht, soms door goed mee te swingen.

Žen

Žen

© Harold Zijp / 2023

Žen

Na een biertje en rookpauze betreden de vrouwen van Žen het podium. Deze Kroatische band omschrijft zichzelf als een “audiovisuele progressieve indie post rockband met een feministische queer houding”. Een mond vol dus, maar zeker een interessante combinatie. Want Schau Schau heeft, voor zover wij weten, niet een hele politieke boodschap die ze met hun muziek willen uitdragen. Als je de muziek van Žen hoort, begint het duidelijk te worden. Ook zij bouwen langzaam op. Maar waar Schau Schau funky blijft, wordt Žen een rockband. Zware gitaren klinken over bombastische drumpartijen, en bouwen ook langzaam weer af.

Het is bijna nooit stil tijdens de set van Žen. Zelfs als de instrumenten stoppen hoor je opeens klotsende golven, of een Kroatische omroeper. Het is wederom onverstaanbaar (voor wie de taal niet spreekt althans), maar toch word je meegevoerd in de surrealistische werkelijkheid die zo gecreëerd wordt. Het enige moment waarop het stil is, is als de omroeper nog wat zegt en de band verwachtingsvol de zaal in kijkt. Het publiek is duidelijk in de war; waarom stoppen ze zonder aankondiging met spelen? Ze vertellen dat de omroeper net heeft aangekondigd dat dit het einde van de avond is, maar dat wij dat niet hebben verstaan. Daarom doen ze nog een nummer, en het publiek joelt erop los. De basgitarist haalt een strijkstok tevoorschijn, en laat haar kunde zien. Zo komt er een indrukwekkend einde aan een lange set, die soms moeite had met de aandacht vasthouden van het publiek, maar een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten.

Al met al is het een avond geweest die het publiek heeft verrast, en vooral heeft mee laten stromen op de muziek. En als er een ding is dat zeker is, is het wel dat Schau Schau veel potentie heeft. Het lijkt ons dan ook niet gek als we nog veel meer van ze zullen horen in de toekomst.