Het is een leuk principe, de Soulful Sunday van EM2. Aan het einde van de middag speelt de eerste act, daarna is er een intermezzo van een goede tweeënhalf uur waarin er gegeten kan worden en om 20:00 uur treed de andere act aan. Een ontspannen muzikale namiddag op het Suikerunieterrein. Eerdere edities trokken meer publiek, maar vandaag kiezen de meeste Groningers duidelijk voor andere vormen van ontspanning.
En dat is zonde, want al die Groningers missen daardoor twee toffe shows. De eerste is van Daisy Bellis. De zangeres en haar band hebben al twee jaar geen nieuwe muziek uitgebracht, maar de liveact is de laatste tijd wel aan het groeien. Anders dan bij ons vorige bezoek aan Daisy heeft ze nu 'slechts' één achtergrondzangeres meegenomen, maar het concept is weinig veranderd: de zang staat centraal. Verwacht geen verrassende solo's of ingewikkelde instrumentalen, alles is slechts ter ondersteuning.
Gelukkig heeft Daisy wel de stem en uitstraling om die show te kunnen dragen. Met een vrij groot bereik en warm stemgeluid weet ze de aandacht naar zich toe te trekken. De melodiën doen in de verte denken aan Florence + The Machine. Net als de danspasjes die door de zangeressen worden toegepast. De zangpartijen zijn relatief hoog, maar blijven in veilige regionen, echte adembenemende uithalen blijven uit. Hierdoor is het in combinatie met een binnenvallende zon en een relaxte stoel de ideale wegdroommuziek. Ze weet waar haar kracht ligt en maakt daar dan ook overdadig veel gebruik van. Als tegen het einde van de show de stem toch wat breekbaarder wordt, valt tamme orchestratie meer en meer op. Op deze zonnige zondag is het niet erg om lekker weg de drijven op de stem van Daisy, maar zoals dat gaat met dromen, zou het fijn zijn om af en toe weer met beide benen op de grond te worden gezet.