We zagen ze al even kort op het podium staan een tijdje terug tijdens de GRONDSLAG showcase, en weer stellen ze niet teleur. De lichtshow van Inge blijft nog even uit en het voorprogramma zal het spektakel ergens anders vandaan moeten toveren en dat doen ze op een eigenwijze manier. Bibi and the Boys is als band het beste te vergelijken met een puppy die te veel energie heeft en nog niet goed weet waar ze het laten moet. Als je hun enige single op Spotify luistert en je verwachtingen daarop afstemt, sta je live toch even raar te kijken. Op de plaat is alles vrij strak en systematisch, live gaat het echter alle kanten op. Nadat ze zich lekker ‘schools’ voorstellen en ons kort door de inhoud van hun set heen nemen (“we gaan jullie even lekker opwarmen voor Inge”) beginnen de boys en Bibi vrij braaf met een springerig indiepop nummer. Twinkelende gitaren en een motorisch ritme kabbelen lekker door, totdat ze de energie omhoog gooien en de gitarist zich in het zweet werkt. Het werkt op zich wel: trap even een fuzz-pedaaltje in en je geluid gaat van springerige indiepop naar bijtende gitaarrock die de gruizige kant van acts als Paramore en Pale Waves opzoekt.
Dat Bibi and the Boys een jonge band is, heeft zo haar symptomen. Het is niet altijd even strak en perfect en de band heeft hun geluid nog niet helemaal onder de knie. Het lijntje tussen dansbare pop en jaren 90 gitaarrock wordt wel bewandeld, maar soms struikelt de band er nog over. Toch kan je niet ontkennen dat Bibi and the Boys charisma hebben. De energie die ze uitstralen is besmettelijk, en het publiek vreet het op. Dit kan te maken hebben met het feit dat er best wat vrienden van de band aanwezig zijn, maar ook de Inge van Calkar-crowd proeft er graag van. Het maakt eigenlijk ook niet zo veel uit dat niet alles perfect is. Als je met zo weinig shows al zulk bravoure laat zien, dan kan het bijna alleen maar beter.