Officieel zou de aanvang half elf zijn. Dachten we dan toch. Maar vanuit de social media van Rat Race wordt gecommuniceerd dat de eerste band om elf uur begint. Het zou ook niet punk zijn geweest als er braaf om half elf begonnen was. Maar als we dan toch zo vroeg zijn, kunnen we eens goed rondkijken en lekker rustig in de stemming komen. Nou ja, rustig? De tunes van de dj van dienst zijn al lekker opbeurend. Langzaam maar zeker wordt het drukker. De stemming is positief en door hartelijke begroetingen onderling wordt het eerste bier gemorst. Om vijf minuten voor het hele uur worden de moves door sommigen alvast wat geoefend: er vliegen haren door de lucht. De stemming neemt al een aanloop. Meditation betreedt het podium.
Het is zaterdag 5 augustus, tijd voor een nieuwe aflevering van het Zomercafé in Vera. Dit keer is Rat Race gevraagd een avond te verzorgen. Rat Race organiseert hier in Groningen sinds november vorig jaar hardcore punk-optredens in Moshpit of Creation. Ook bij de afgelopen editie van Winsummerfest mocht Rat Race een podium verzorgen. En dat hebben ze geweten in Winsum. Twee hardcore punkbands komen vanavond optreden. Crucified uit Kortrijk, België, en Meditation: een nieuwe band uit eigen Stad, maar met veel ervaring binnen de gelederen. Alle ingrediënten voor een keiharde avond.
©
Jan Lenting
Ondanks de naam van de band zal er weinig sprake zijn van contemplatie. En schroom ook niet, ondanks dat het het eerste publieke optreden is van deze nieuwe Groninger hardcore punkband. De bandleden zijn namelijk geen broekies. Noa van Wijk is de zanger, wellicht gewoon een aardige jongen, maar met een getergde uitstraling. Tim Prins speelt de bas, hij is bekend van Glitch en Partner. Gijs Deddens, de drummer, kennen we van Geo. En Richard Postma, de gitarist, is bekend van Swerve en Ortega. Er gaat een storm komen.
Zanger Noa is een vervaarlijke strijder, hij kijkt alsof hij van plan is als een stormram met sprintsnelheid de zaal in zijn eentje omver te beuken. En als het eerste nummer los gaat doet hij dat dan ook. Het geluid is bij het prille begin heel even slecht. Maar intens is het. Zodra we wat gewend zijn aan de klanken horen we een soort screamo hardcore punk on speed. Het geheel is zwaar aangezet. De zang is soms bulder-schreeuwend, dan weer krijsend, en we verstaan er geen bips van. Mooi! Er is veel energie op het podium, en er is direct goeie waanzin in de zaal.
Tijdens de tempowisselingen maken we kennis met de nodige speedmetal-vibes. Tim bast alsof hij een opgefokte leadgitarist is, hij moet zich – lijkt wel – inhouden om niet mee de zaal in te duiken. Er is geen afstand tussen publiek en band. Er gebeurt overal wel wat, en het geluid en de oerkrachten zorgen voor een continue mosh en wilde bewegingen. Na amper twintig minuten is de set al klaar. Heel kort, maar Mediation staat wel als een huis. Het was geestdriftig. En in dit geval durven we wel hardop te zeggen dat een korte, intense sessie ook heel erg lekker kan zijn. Wat een aanwinst voor Groningen.
©
Jan Lenting
Meditation
©
Jan Lenting
Afgelopen mei kwam de debuut-EP van Crucified uit: Restraints. De band bestaat uit vijf al wat oudere klaplopers (hun eigen woorden) die muzikaal beïnvloed zijn door jaren-80-schizofrenie en doomachtige paranoia. Olav, Renard, Coppie, Juju, en Freek staan klaar op het podium. Crucified opent met een soort intro-nummer, waardoor er in zekere zin sprake is van een opbouw in de set. Al wordt er daarna toch weer vlot tot de kern doorgedrongen. Bij hardcore punk zijn de metalinvloeden niet ver weg: headbangen en agressief moshen gaan hand in hand. De nummers van Crucified kennen lekkere trashy elementen, en tempowisselingen die je hard proberen te raken. De zanger is hier dan geen strijdende stormram, maar met zijn beukende heimachine-bewegingen weet hij bij velen in het publiek de adrenaline verder op te pompen. Je krijgt onweerstaanbaar de neiging om minstens je vuist de lucht in te gooien en mee te schreeuwen.
Als je vanuit Kortrijk naar Groningen reist, ben je zeker vier uur en een kwartier onderweg. Dus misschien zal de set – voor de moeite – iets langer duren dan bij Meditation. We hebben er wel zin in. Maar we rekenen ons ten onrechte even kort rijk: ook hier duurt de set maar twintig minuten. Jammer. Desondanks heb je in die korte tijd een stevige sympathie ontwikkeld voor deze Vlamingen. Laat ze maar eens terugkomen.
©
Jan Lenting
CRUCIFIED
Ondanks de korte duur van de optredens voelt deze aflevering van het Zomercafé als een meer dan volwaardige avond. Het was een goed samenzijn met lekker tegen elkaar aan beuken. En ja, daar kunnen dan per ongeluk ook wat pijntjes bij gaan ontstaan. Maar het was ook zo'n avond waarop je uitermate sociaal door onbekenden 'nog een fijne avond' werd toegewenst. Top! De muziek was bevrijdend intens en het was lekker druk. Al met al heeft deze Zomercafé-aflevering bewezen dat de hardcore punk-scene behoorlijk vitaal is in Groningen.
©
Jan Lenting