In ‘Een duik in de platenkast van’ graven we elke maand, samen met een Groningse muziekliefhebber, in zijn/haar collectie naar platen met een speciale betekenis. Deze maand zijn we in gesprek gegaan met deejay Irie, oftewel Irie Weergang. Naast authentieke turntablist is hij ook de eerste die zichzelf "Visual DJ Champion" heeft mogen noemen. Aangezien hij midden in een verhuizing zit, spreken we hem in een café. Zijn eigen platenkast ligt op het moment overhoop, maar met een divers lijstje in een platenwinkel kom je gelukkig ver!

Waar ben je mee opgegroeid?

The Beatles - When I'm Sixty Four

“Met alles op vinyl toevallig! Ik ben op mijn negende vanuit Brazilië naar Heerenveen verhuist, en daar kon je platen huren in de bibliotheek, dat was echt vet. Mijn moeder heeft in haar jeugd lang in Engeland gewoond en houdt daardoor veel van The Beatles, The Stones, The Monkeys en ook van hippie muziek uit de jaren 60. Door m’n stiefvader hadden we ook veel witte rock in huis, zoals Bryan Adams, Phil Collins en Genesis. De meest donkere muziek die er werd gedraaid was Tina Turner, die dan uiteindelijk ook erg wit klonk.  De muziek stond in ieder geval altijd aan bij ons, dat was heel belangrijk.”

deejay Irie

Deejay Irie, oftewel Irie Weergang, is al sinds de jaren negentig actief als dj. Hij komt oorspronkelijk uit Brazilië en woont sinds medio 2000 in Groningen. Hij is begonnen als turntablist en heeft een voorliefde voor vinyl platen. Daarnaast maakt hij ook composities voor theatergroepen en reist hij de hele wereld rond voor optredens en kampioenschappen. Rond 2008 heeft hij Cinematic deejaying uitgevonden, een techniek waarbij ook beeld gebruikt wordt bij het scratchen. In 2015 is hij met deze techniek uitgeroepen tot de eerste ‘Visual DJ Champion’ op een dj-kampioenschap van DMC, de organisator van de oudste en meest belangrijke dj-kampioenschappen. In Groningen zul je hem vaak zien draaien in clubs zoals Pakhuis, en is hij de vaste dj van Homebase in Simplon. 

Deejay Irie

Wat is je favoriet van een Groningse artiest?

Dope D.O.D.

“Op vinyl heb ik de eerste plaat van Dope D.O.D., Branded heet die. Die hebben ze net op vinyl uitgebracht, en ze zijn de eerste grote hiphop act uit Groningen. Ik heb ze groot zien worden, we hadden namelijk een gezamenlijke studio hier aan de Boterdiep. Het waren allemaal van die jochies die helemaal nergens bij pasten; zij deden Engelse hiphop terwijl wij Nederlandse hiphop deden, en we vonden het maar rare lui. Maar ze waren heel zelfverzekerd en ze wisten altijd wat ze gingen doen. En toen opeens deden ze het ook en explodeerden ze: ze hadden hier nog een cd-release gedaan en de dag daarop gingen ze touren met Limp Bizkit. Toen zijn ze de wereld over gegaan en heb ik ze nooit meer teruggezien.

WadAap moet ik ook even noemen, hele grappige jongens. Ze hebben echt een goed album uitgebracht in 2020, Planeet Van De Aap. De plaat luistert als een soort stripverhaal, een soort filmpje.”

Wat is de vreemde eend in de bijt?

Scratch platen

“Ik heb eigenlijk echt heel veel vreemde platen, want ik ben ook scratch dj. Je hebt specifieke platen nodig om te scratchen; daar staan dan losse geluidjes op die geen verband met elkaar hebben. Daar heb ik tussen de 200 en 300 platen van, maar die wil je zeker niet zo luisteren!

Daarnaast heb ik ook allemaal Griekse 45 singletjes waarvan ik niet weet wat erop geschreven staat. Ik weet alleen de naam van het label, Migos geloof ik. Voor de rest staat alles in het Grieks geschreven, dus ik heb nooit op kunnen zoeken wie dit zijn, of of ik er ergens meer van kan vinden. Ik weet niet eens uit welk jaar deze singles komen, maar er staan wel hele dikke drums op. Ik vind ze super vet, maar ik kan ze helaas nergens draaien.”

Deejay Irie

Wat zou meer waardering mogen krijgen?

Electric Barbarian - barb wire

“Ja dat vond ik wel een moeilijke vraag, maar toen ik ze weer ging luisteren besefte ik me dat ik vind dat de Groningse jazzband Electric Barbarian meer waardering moet krijgen. Ik heb vroeger met ze ge-dj’d en getourd, maar ze zijn nu al een tijdje uit elkaar, helaas. In 2012 hebben ze de plaat Barb Wire uitgebracht, dat is een zware bevalling geweest. Het is een combinatie van een strijkkwartet, turntablism, drum & base en improvisatie jazz, een heftige combinatie. Er is ook geen zang op de plaat, maar het geheel wordt ondersteund door teksten van Langston Hughes, een poëet uit de Verenigde Staten uit de jaren twintig. Je hoort allemaal audio opnames van hem, en het uiteindelijke idee was dat de muziek om de gedichten heen zou passen. Super interessant, want het is een gecompliceerde plaat, maar tegelijkertijd ook fijn om naar te luisteren. Het is heel bijzonder dat dat uit Groningen komt maar dat niemand het kent.”

Deejay Irie

Wat is je grootste miskoop?

“Ik kan niet maar één plaat noemen, want daar heb ik er te veel van. Echt zeker de helft van mijn platenkast is wel een miskoop. Ik koop heel veel platen omdat ze er vet uitzien, maar dan blijkt het tijdens het luisteren echt verschrikkelijk te zijn. Ik neem ook veel mee uit het buitenland, bijvoorbeeld uit China. Dan dacht ik dat ik vette Chinese platen had, maar bleek het Japans te zijn, iets wat ik niet persé wilde hebben. Ik weet nog niet wat ik ermee ga doen, wellicht ben ik gewoon nog niet klaar voor sommige muziek. Ik ga het in ieder geval bewaren, want misschien dat ik er over een jaar wel klaar voor ben.”

Bij wie moeten we de volgende keer in de kast duiken?

“Ik ben wel benieuwd wat Geert Jan Schipper in zijn platenkast heeft staan. Hij is de oprichter van Relate Radio, een vrij nieuw radioprogramma wat opereert vanuit Vera. Het is ook een dj-collectief, en hij zit daar bovenaan, of misschien heeft hij het wel gestart maar dat weet ik niet zeker. Hij draait soms in dezelfde bar waar ik ook draai, Cilinder, en hij komt met hele gekke dingen. Volgens mij heeft hij nog veel meer gekke, interessante dingen!”