The mannen van The Cure toeren dit jaar weer heel de wereld rond. Met zwart omlijnde ogen weet Robert Smith, de frontman van de band, nog steeds zijn trouw ouwe, maar ook nieuwe fans te beroeren. The Cure is al sinds eind jaren '70, begin jaren '80 een begrip in de muziekwereld. The new waveband werd in 1978 opgericht in Crawley (Verenigd Koninkrijk) en genereerde al snel een bescheiden, maar stabiele cultstatus. Vooral de single Boys Don’t Cry zorgde ervoor dat de band het Britse eiland kon verlaten en met het nummer A Forest van het debuutalbum Seventeen Seconds, dat uitkwam in 1980, kon de band definitief meedoen op het wereldtoneel. Maar waarom een artikel over deze band? Ze komen immers uit Crawley, Engeland en niet Kropswolde, Groningen. Wat is de link tussen de The Cure en onze stad? Hoe heeft onze stad gefungeerd als een springplank voor de toen nog voor velen onbekende band?

Cured

In de memoires genaamd Cured van Lol Tolhurst, de drummer en medeoprichter van The Cure, vinden we al snel het antwoord op deze vraag. In dit boek verteld Tolhurst hoe hij en Robert Smith worstelden voordat ze konden overwinnen. Als twee van de eerste punkers in een provinciaal Engels stadje hadden Lol Tolhurst en Robert Smith het namelijk niet gemakkelijk. Als buitenstaanders vanaf het begin, was hun vriendschap vooral gestoeld op hun gedeelde liefde voor muziek. Ze begonnen samen te spelen in pubs en ontwikkelden al snel een eigen unieke stijl en benadering van songwriting. Dat resulteerde in tijdloze liedjes die een diep gevoel van identificatie en empathie bij luisteraars opriepen en een nieuwe subcultuur voortbrachten die door de pers Goth werd genoemd. In de memoires worden de beginjaren en ook de succesjaren van The Cure beschreven vanuit het oogpunt van een deelnemer en ooggetuige die erbij was.  Al smullend van de lyrische vertellingen over het ontstaan van The Cure stuiten we op een verhaal over het eerste optreden van de band buiten Engeland, dat plaatsvond op 29 juli 1979 en jawel, in ‘ons’ Sterrebos! Als onderdeel van het gratis festival ‘Sterren in het bos’ spelen de dan nog jonge jongens van The Cure, hier hun allereerste live-set buiten Engeland.  

 

Sterren in het Bos

Sterren in het Bos was een reeks van openluchtconcerten, die tussen 1974 en 1983 werden gehouden in het Sterrebos. Deze openluchtconcerten werden georganiseerd door Provadya, een stichting die zich in de jaren '60 en '70 bezighield met het creëren van muziek, dans en theateravonden voor de ‘alternatieve jeugd’. De eerste Provadya avonden werden in Amsterdam georganiseerd maar al snel namen andere steden, waaronder dus Groningen het initiatief over. Als podium werd de koepel zelf en een podium voor de koepel in het Sterrebos gebruikt. Hier speelden allerlei opkomende bandjes, theatergezelschappen en andere kunstenaars in een hippie-achtige setting. De entree was gratis en omdat de openluchtconcerten in de zomer plaatsvonden kan Sterren in het Bos gezien worden als de voorloper van Noorderzon, dat in 1991 in het leven werd geroepen. Bekende namen die de koepel in het Sterrenbos sierden zijn: Herman Brood, Cuby & The Blizzards, Nico, Dexy’s Midnight Runners, Nina Hagen, Echo & The Bunnymen en dus ook The Cure.

Eerste optreden buiten Engeland

In het boek Cured beschrijft Tolhurst de reis van Engeland naar Nederland. Trots en opgewonden met zijn net nieuw aangemaakte blauwe paspoort in zijn hand geklemd, krijgt hij bij aankomst een strenge blik van de grenswacht: ‘Musician? Ha! You have drugs!’ Maar nadat de grenswacht erachter komt dat Tolhurst geen Keith Richards is, laat hij de geschrokken Tolhurst toch maar door. ‘Bastard.’ Ze rijden 3 uur naar het ‘gloomy’ Groningen, waar donkere wolken de mannen verwelkomen als ze aankomen bij de koepel in het Sterrebos. Gelukkig is het hartje zomer en dus ondanks de donkerte boven hun hoofden, is het nog zachtjes licht wanneer The Cure in de namiddag het podium betreedt. Tolhurst beschrijft levendig hoe spannend ze het vonden: ‘Zullen ze ons wel leuk vinden? Kennen ze onze nummers wel?’ Maar gelukkig komen de mannen zeker niet van een koude kermis thuis en blijkt de spanning nergens voor nodig. In het Sterrebos komt de band er voor het eerst achter dat ook buiten Engeland mensen geïnteresseerd zijn in wat de band te zeggen heeft: ‘That was the day, we discovered music is an universal language.’

Derde helft in Simplon

Helaas zijn de donkere wolken toch een slecht voorteken. Tijdens het concert breekt de hemel open en daalt er een stortvloed neer over het Groningse publiek. Regentranen over mannenwangen; maybe boys do cry. Wanneer de promotor aan The Cure vraagt of ze later die avond nog een keer willen spelen om deze regenachtige middag nog een keer over te doen, zeggen de bandleden allemaal volmondig ja, geënthousiasmeerd en geëmotioneerd door deze geweldige eerste ervaring buiten Engeland. Tolhurst zegt hierover het volgende:

‘It was pissing with rain, and we thought we were going to get electrocuted on stage. But we liked the gig so much that we went to a club that evening and played a second gig at the request of various people. ‘Just show us the place!’  I remember they paid us the drinks.’

Deze second gig vond diezelfde avond nog plaats in Simplon, uit dankbaarheid voor het publiek dat die middag de band zo hartelijk heeft ontvangen en misschien ook deels om deze doorweekte fans te kunnen laten opdrogen in de dampen van nog een geweldige show.

Als betaling krijgen de jongens gratis drankjes, een lift naar Amsterdam in het krakende busje van de promotor en een hotelovernachting in dezelfde stad aangeboden. Ondanks dat de band nog vol aan het nagenieten is van niet alleen hun eerste maar ook hun tweede show buiten Engeland is het hotel waar de mannen worden afgezet zo guur, dat de mannen het maar op een zuipen zetten zodat ze zo min mogelijk van de kamer zelf hoeven te zien en zo snel mogelijk de ferry terug naar huis kunnen pakken. 

En zeg nou zelf: een hele nacht doorhalen om een bus, trein of in dit geval een ferry te halen, dat klinkt toch als een perfecte afsluiter van een Groningse avond? Trots kunnen we dus concluderen dat de stad Groningen, ons mooie Sterrebos en Simplon aan het beginpunt stonden van de nu zo glansrijke carrière van The Cure. Van spelen in het Groningse Sterrebos naar stadions vol toegewijde fans over de hele wereld. Wat een prachtig pad om te bewandelen en daar waren wij toch maar mooi een onderdeel van.