Twee acts van deze afsluitende avond waren ook vorig jaar op Grunnsonic te bewonderen. Phole en DOR gaven ten tweede malen acte de presence. Toch was de avond verre van routinematig. Grunnsonic dag 3 was met name zeer gevarieerd. We konden genieten van sfeerrijke klanken, van Nederlandstalige rock, jazzy rap, en van noisy gitaarmuziek. Het was voor elk wat wils! Maar was het over de gehele linie overtuigend?

WieWatWaar?

Artiesten: Steeby, Phole, DOR, Ioana Iorgu

Locatie:opgenomen in Simplon, online te zien

Datum: 21 januari 2022

Steeby

Rapper, zanger en producer Steeby - Jesse Kortenschijl - komt opdraven met een volwaardige band. Met zijn pa op drums. De muziek van het zevental heeft een jazzy en funky groove. Het is een heerlijke opening van de vrijdagavond. Duidelijk is dat Steeby kiest voor een geluid waar ook niet-hip-hop-liefhebbers van gecharmeerd van kunnen raken. Mooi is dat het nergens gemakzuchtig klinkt, en het spelplezier werkt aanstekelijk. De teksten van Steeby bevatten diepere gedachten en zijn actueel. Verder durft hij pijn en zwakte te tonen. Hij wil je - a la Typhoon - meenemen in zijn verhaal. Nadenken en genieten, het kan tegelijk.

Er wordt een muziekfeestje gehouden op het podium. Steeby geeft aan dat het een zegen is om op te mogen treden. Hij zoekt duidelijk de interactie met de kijkers door het scherm heen. Het publiek thuis wordt gevraagd mee te doen. En het kan niet anders dat in een aantal huiskamers de voetjes van de vloer gaan. Deze showcase - vier nummers mogen we horen - is aanstekelijk. En een meer dan uitstekend begin van de avond.

© Lucas de Wit

Phole

Elektronische muziek is bij lange na niet kil of afstandelijk. De warme manier van muziek maken van Phole - Rik van den Heuvel - is in de regel een aanrader. Hij produceert sfeerrijke nummers met een hart en een pols. Je kunt het vergelijken met een act als Bonobo. Vorig jaar maakte zijn muziek op Grunnsonic veel indruk. Net als toen komt ook deze show niet vanuit Simplon. De opname vond deze keer plaats in zijn eigen huiskamer in Haren. Een leuk idee, maar het werkt niet helemaal goed uit. De grandeur van zijn muziek komt nu visueel niet over. 

Muzikaal wordt Phole ondersteund door een vijftal muzikanten. Dat kan van toegevoegde waarde zijn, maar nu klinkt het af en toe wat rommelig. Na de persoonlijke aanpak van Steeby hiervoor lijkt er hier nu juist een afstand te gaan ontstaan. Tijd om te revancheren is er niet, want na twee nummers is de show alweer klaar.

© Lucas de Wit

DOR

DOR pakt de zaken serieus aan. De band is maatschappelijk betrokken en is dit jaar geselecteerd voor het GRONDSLAG-ontwikkelingstraject. We horen en zien twee nummers vanavond. Laten we eerlijk zijn, dat is te kort. Maar er zijn sterke punten. De Nederlandstalige rock-songs zitten gewoon erg goed in elkaar en de teksten zijn interessant om te volgen. De vier mannen spelen goed, er wordt hard gewerkt, maar de lekkere atmosfeer van een goed live concert wordt gemist. Het liefst sta je bij DOR met je snuffert vooraan bij het podium. En de band zelf lijkt ook te snakken naar de zuurstof van aanwezig publiek om eens lekker te kunnen gaan vlammen. 

Het repertoire van DOR is zeer solide. De spannende gelaagdheid die muziek zo aantrekkelijk kan maken is ook meer voelbaar geworden. Het gevaar van clichés ligt minder op de loer dan voorheen. Conclusie? Ook voor een band als DOR is het dus zo ontzettend belangrijk als er weer veel meer opgetreden zou kunnen worden. Meer kilometers maken, om uiteindelijk muzikaal gezien nog een stapje verder te durven gaan. De weg is ingezet, maar je gunt deze sympathieke band nog zoveel meer kansen.

© Lucas de Wit

Ioana Iorgu

Met haar meer dan uitstekende tweede album - Thick Skin - bewees Ioana Iorgu vorig jaar al een act te zijn om in de gaten te houden. Een belangrijk element van haar muziek is het dissonante gitaargeluid. Als je in hokjes wil denken dan zou je de muziek noisy postpunk kunnen noemen, maar er zit zoveel meer in. Je voelt aan alles dat Iorgu in de toekomst zich niet gaat laten beperken tot een genre. Het experiment zal niet worden geschuwd. Op het podium wordt ze bijgestaan door Joris Boerma op drums.

Het knappe van de set is dat er voldoende variatie wordt geboden, met name in het begin. Elk nummer heeft een eigen vibe, al is er ook een overkoepelende sfeer van vervreemding en verwondering. Maar vaak is het gewoon ook lekker hard. Naar het einde toe wordt er behoorlijk gas gegeven. Soms lijken nummers onaf, maar het intrigeert altijd van begin tot eind. Perfect is het niet, daarvoor komt er nog net wat te weinig persoonlijkheid door. Maar muzikaal gezien is dit de meest interessante act van deze avond. Dit optreden zetten we graag eens op repeat.